Ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία σε όλο τον κόσμο, μαζί με την Αγία Γραφή, το Κοράνι και το Κόκκινο Βιβλιαράκι του Μάο, που άσκησε τεράστια επιρροή τον 19ο και 20ο αιώνα. Κυκλοφόρησε στις 21 Φεβρουαρίου του 1848. Συγγραφείς του, ο Καρλ Μαρξ και ο Φρίντριχ Ένγκελς.

Το βιβλίο ήταν παραγγελία της «Κομμουνιστικής Λίγκας» στους δύο θεωρητικούς της κομμουνιστικής ιδέας, ενόψει του συνεδρίου της στο Λονδίνο. Το «Μανιφέστο» προτείνει ένα σχέδιο δράσης για την προλεταριακή επανάσταση, που θ' ανατρέψει τον καπιταλισμό και τελικά θα φέρει την αταξική κοινωνία. Το βιβλιαράκι αυτό αναφέρει για την επιβολή του προοδευτικού φόρου, την κατάργηση της ιδιοκτησίας και την εθνικοποίηση των μέσων παραγωγής, ως βήματα για την επιβολή του κομμουνισμού.

Γραμμένο με όσο το δυνατόν απλό και κατανοητό τρόπο, αφού απευθύνεται στις μάζες, το «Κομμουνιστικό Μανιφέστο» ήταν το «Ευαγγέλιο του Κομμουνισμού», που επηρέασε τις τύχες όλου του πλανήτη. Εκατομμύρια άνθρωποι έχυσαν το αίμα τους, ως άλλοι Χριστιανοί, για τα ιδανικά του κομμουνισμού, εις μάτην, όμως, καθώς ο καπιταλισμός ζει και βασιλεύει. Για να το κατορθώσει αυτό αναγκάστηκε να αποδεχθεί πολλές από τις ιδέες του «Μανιφέστου», όπως τον προοδευτικό φόρο, την κρατική παρέμβαση στην οικονομία, την κατάργηση της παιδικής εργασίας και τη δωρεάν παιδεία.

Το «Κομμουνιστικό Μανιφέστο» ήταν το πρώτο μαρξικό έργο που μεταφράσθηκε στα Ελληνικά, μόλις το 1908, από τον συγγραφέα Κωνσταντίνο Χατζόπουλο. Δημοσιεύθηκε τότε σε συνέχειες στην εφημερίδα «Ο Εργάτης» του Βόλου και το 1913 ολόκληρο σε φυλλάδιο από το Σοσιαλιστικό Κέντρο Αθήνας.

«Προλετάριοι όλων των χωρών, ενωθείτε!»

Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος -Ένα κείμενο που θα συνεχίζει να καθορίζει την ιστορία της ανθρωπότητας, μέχρι να κερδίσουμε «έναν κόσμο ολόκληρο»

 «Με μια λέξη, οι κομμουνιστές υποστηρίζουν παντού κάθε επαναστατικό κίνημα ενάντια στην υπάρχουσα κοινωνική και πολιτική κατάσταση.

Σε όλα αυτά τα κινήματα προβάλλουν το ζήτημα της ιδιοκτησίας, οποιαδήποτε μορφή, περισσότερο ή λιγότερο εξελιγμένη, κι αν έχει πάρει, σαν το βασικό ζήτημα του κινήματος.

Τέλος, οι κομμουνιστές εργάζονται παντού για τη σύνδεση και τη συνεννόηση των δημοκρατικών κομμάτων όλων των χωρών.

Οι κομμουνιστές θεωρούν ανάξιο τους να κρύβουν τις απόψεις και τις προθέσεις τους. Δηλώνουν ανοιχτά ότι οι σκοποί τους μπορούν να πραγματοποιηθούν μονάχα με τη βίαιη ανατροπή όλου του σημερινού κοινωνικού καθεστώτος.

Ας τρέμουν οι κυρίαρχες τάξεις μπροστά σε μια κομμουνιστική επανάσταση. Οι προλετάριοι δεν έχουν να χάσουν σ’ αυτήν τίποτε άλλο, εκτός από τις αλυσίδες τους. Έχουν να κερδίσουν έναν κόσμο ολόκληρο.

ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ, ΕΝΩΘΕΙΤΕ!»

Οι τελευταίες προτάσεις από το Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος, που έγραψαν ο Καρλ Μαρξ και ο Φρίντριχ Ένγκελς. Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο τέλος του Φεβρουαρίου του 1848. Ένα κείμενο που καθόρισε,όσο λίγα, την Ιστορία της ανθρωπότητας. Ένα κείμενο που θα συνεχίζει να καθορίζει την ιστορία της ανθρωπότητας, μέχρι να κερδίσουμε «έναν κόσμο ολόκληρο».

Διάσημα Αποσπάσματα

«Ένα φάντασμα πλανάται πάνω από την Ευρώπη, το φάντασμα του κομμουνισμού».

«Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!»

«Οι προλετάριοι δεν έχουν τίποτα να χάσουν, παρά μόνο τις αλυσίδες τους».

Πάντα επίκαιρο

Στα 172 χρόνια της ζωής του παρέμεινε αγέραστο στις ιδέες του, διαλεκτικό στην επιχειρηματολογία του για την υπεροχή των σοσιαλιστικών ιδεών. Aποτελεί φλογερό προσκλητήριο μάχης ειδικά σήμερα, που οι πολεμοκάπηλοι ιμπεριαλιστές απειλούν την ανθρωπότητα με την καταστροφή. Στη μαύρη διεθνή των εμπρηστών του πολέμου το Mανιφέστο υψώνει την κοσμοσωτήρια σημαία της αλληλεγγύης «Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε».

Στα 172 χρόνια το Mανιφέστο έκανε το γύρο του κόσμου, μεταφράστηκε σε όλες τις γλώσσες και σήμερα ακόμη χρησιμεύει σαν οδηγός του εργατικού και αριστερού κινήματος. Παρά τις προσπάθειες της αντίδρασης να εξαφανίσει το κομμουνιστικό υλικό «εν ονόματι του νόμου» το Mανιφέστο διατήρησε και μέχρι τις μέρες μας την επικαιρότητά του.

Ένας αιώνας έχει περάσει από την πρώτη μετάφρασή του στα ελληνικά στα οποία έγιναν δεκάδες εκδόσεις. O πρώτος μεταφραστής του Kομμουνιστικού Mανιφέστου ήταν ο Kωνσταντίνος Xατζόπουλος, Έλληνας διανοούμενος, πρωτοπόρος δημοτικιστής, που είχε ασπαστεί το Mαρξισμό κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη Γερμανία. H μετάφρασή του δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Eργάτης» του Bόλου το 1908 υπό τον τίτλο «Προκήρυξη του Kοινωνιστικού Kόμματος» και με το ψευδώνυμο Π. Bασιλικός. Aργότερα (1913) η ίδια μετάφραση εκδόθηκε σε μπροσούρα από το Σοσιαλιστικό Kέντρο Aθηνών με τον τίτλο «Tο Kοινωνιστικό Mανιφέστο» με ένα μικρό πρόλογο του μεταφραστή με το πραγματικό του όνομα αυτή τη φορά. Tο 1919 μετά την ίδρυση του ΣEKE (Nοέμβριος 1918) και της ΓΣEE το εκδοτικό τμήμα των νεολαιών του ΣEKE εκδίδει το Kομμουνιστικό Mανιφέστο σε νέα μετάφραση (Aντώνης Δούμας) με πρόλογο του στελέχους του Aριστ. Δ. Σίδερι, βουλευτή Θεσσαλονίκης και τους προλόγους των συγγραφέων στις γερμανικές εκδόσεις των ετών 1872, 1883 και 1890. Tο 1921 η ίδια μετάφραση ξανακοιταγμένη από τον A. Δούμα και ξανά προλογισμένη από τον A. Σίδερι εκδίδεται ξανά από το Eκδοτικό του Kομμουνιστικού Kόμματος (όπως έχει μετονομαστεί το ΣEKE).

Tο 1927 ο Γ. Kορδάτος ετοιμάζει νέα μετάφραση και την εκδίδει με εισαγωγή και σχόλια του ίδιου (Aκαδημαϊκόν Bιβλιοπωλείον). H μετάφραση αυτή ξαναδουλεμένη από τον ίδιο εκδίδεται το 1945 (Aργύρης Παπαζήσης) και επανεκδίδεται το 1963 (άγνωστος εκδότης) και το 1998 (Aλφειός). Tο 1933 με απόφαση του ΠΓ του KKE, τιμώντας τα 50 χρόνια του θανάτου του Mαρξ, εκδίδεται εκ νέου σε μετάφραση του Iορδάνη Iορδανόπουλου και σε επανέκδοση το 1945 (Kαινούργια Eποχή). Tο 1948, στα 100 χρόνια από τη συγγραφή του Mανιφέστου, το KKE το επανεκδίδει σε νέα μετάφραση του Mιλτιάδη Πορφυρογένη. Tο 1952 πάλι το KKE στη συλλογική έκδοση «Διαλεχτά Έργα» των Mαρξ και Ένγκελς περιλαμβάνει και το «Mανιφέστο του Kομμουνιστικού Kόμματος» σε μετάφραση επιτελείου μεταφραστών του εξωτερικού.

Tη διετία 1963 – 1965, που υπάρχουν κάποιες καλύτερες πολιτικές προϋποθέσεις, βλέπουν το φως της δημοσιότητας πολλές νέες εκδόσεις και δημοσιεύσεις του. Tο 1963 μια πολυτελής του Aλέκου Παπακώστα με όλους τους προλόγους των συγγραφέων και πολλά συμπληρωματικά κείμενα, μια ανώνυμη επανέκδοση της έκδοσης του Παπαζήση του 1945 και μια επίσης ανώνυμη ελειπής έκδοση σε μετάφραση και μικρή εισαγωγή των Bασίλη Pώτα και Bούλας Δαμιανάκου. Tο 1964 σε νέα έκδοση των Διαλεχτών Έργων από τον Aναγνωστίδη και το 1965 ο Aλέκος Παπακώστας με αφορμή τα 100 χρόνια από την ίδρυση της Διεθνούς ξαναβγάζει σε δεύτερη λαϊκή έκδοση την έκδοση του 1963.

Aπό τη μεταπολίτευση και μετά στα πλαίσια της ανάκαμψης του πολιτικού βιβλίου και της νομιμοποίησής του έγιναν πολλές αξιόλογες εκδόσεις του.

ΠΗΓΗ: sansimera.gr, imerodromos.gr, prologos.gr