Λαός που έχει κοντή μνήμη, έχει πρόβλημα. Σήμερα οι ακροδεξιοί, οι νεοναζί, οι φασίστες, αποκαλούν τους μετανάστες «λαθροπίθηκους» που έρχονται στη χώρα μας και μας παίρνουν τις δουλειές. Ξεχνάνε πολλοί ότι ενδεχομένως και οι παππούδες τους να είχαν βρεθεί κάποτε στην ίδια θέση. Και είχαν βρεθεί. Πήγαιναν στις ΗΠΑ χωρίς χαρτιά για να αναζητήσουν ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά τους. Δούλευαν σαν σκλάβοι κάτω από άθλιες συνθήκες, για ένα ξεροκόμματο που θα το έκοβαν στη μέση και το μισό θα το έστελναν σαν έμβασμα πίσω στην Ελλάδα στους δικούς τους ανθρώπους που πεινούσαν.

Στις 8 Μάρτη 1924 στα ορυχεία της Castle Gate της Γιούτα 50 Έλληνες εργάτες θάφτηκαν κάτω από τόννους βράχων και βρήκαν φριχτό θάνατο. Ήταν όλοι τους χωρίς χαρτιά. Ήταν παράτυποι και δούλευαν εκεί. Στο ορυχείο του Castle Gate στις αρχές του Μαρτίου, έγινε το κακό στα βάθη της γης. Οι εργάτες δούλευαν εκατοντάδες μέτρα κάτω από την επιφάνεια. Συνθήκες ασφαλείας δεν υπήρχαν. Δεν τους είχαν δώσει ούτε καν το κλασικό κλουβί με τα καναρίνια (τα οποία εντόπιζαν τα τοξικά αέρια). Κάποια στιγμή έσβησε μια λάμπα. Ένας από τους εργάτες προσπάθησε να την ανάψει, πυροδότησε την σκόνη άνθρακα και τα εύφλεκτα αέρια στο χώρο με αποτέλεσμα να προκληθούν διαδοχικές εκρήξεις σε όλες τις σήραγγες.

Η πρώτη έκρηξη στα ορυχεία ήταν τόσο ισχυρή ώστε εκτοξεύθηκαν σε απόσταση 1 μιλίου αυτοκίνητα, τηλεφωνικοί στύλοι και άλλα εργαλεία που βρισκόταν κοντά στα ορυχεία.

Μέσα στα ορυχεία, καταστράφηκαν οι γραμμές και έπεσαν τα υποστυλώματα στις σήραγγες με αποτέλεσμα όσοι ανθρακωρύχοι δεν πέθαναν από την πρώτη έκρηξη να εγκλωβιστούν εκεί. Εγκλωβισμένοι στο σκοτάδι, κάποιοι έχασαν την ψυχραιμία τους, προσπάθησαν να ανάψουν λάμπες, με αποτέλεσμα να πυροδοτήσουν μία ακόμη έκρηξη που σκότωσε όσους είχαν απομείνει ζωντανοί. Μία τρίτη έκρηξη συνέβη 20 λεπτά αργότερα δημιουργώντας μία τεράστια κατολίσθηση.

Η συλλογή των σωμάτων των νεκρών ανθρακωρύχων πήρε 9 ολόκληρες ημέρες. Η αναγνώριση των νεκρών δεν ήταν πάντα εφικτή.

Δύο βδομάδες πριν την έκρηξη, η εταιρεία Utah Fuel Company είχε απολύσει όλους τους ανθρακωρύχους που δεν ήταν παντρεμένοι ή δεν είχαν παιδιά. Ως αποτέλεσμα, η πλειοψηφία αυτών που πέθαναν ήταν παντρεμένοι αφήνωντας πίσω τους 415 χήρες και ορφανά παιδιά.

Οι χήρες και τα ορφανά δεν πήραν ποτέ καμία αποζημίωση από κανέναν. Γιατί; Γιατί ήταν παράτυποι. Δεν είχαν χαρτιά. Είχαν πάει στις ΗΠΑ όχι με τον νόμιμο τρόπο. Δούλευαν παράνομα εκεί και οι υπεύθυνοι τους εκβίαζαν να μην ζητάνε δικαιώματα γιατί θα τους καταγγείλουν που δεν είχαν χαρτιά, θα τους απελάσουν οι αρχές και θα πεινάσουν τα παιδιά τους.

Εκτός από τους 50 Έλληνες, μαζί τους έχασαν τη ζωή τους 25 Ιταλοί, 32 Ιρλανδοί, 12 Σλάβοι, 9 Πολωνοί, 8 Αυστραλοί, 15 Άγγλοι, 22 Κινέζοι. Συνολικά 173 ψυχές.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ

H τραγωδία στα ορυχεία στο Castle Gate της Γιούτα στις 8 Μαρτίου του 1924, αν και αποτελεί ένα άγνωστο ιστορικό γεγονός στην Κρήτη, είχε χρώμα έντονο Κρητικό. Από τους 171 νεκρούς, οι 50 ήταν Έλληνες και από τους 50 Έλληνες, οι 48 ήταν Κρητικοί.

ΠΗΓΗ: prologos.gr