Παρά την ξεκάθαρη αντίθεση του κλάδου, η οποία εκφράστηκε όλη την προηγούμενη χρονιά, η κυβέρνηση προχώρησε στην ψήφιση του άκρως αντιεκπαιδευτικού νομοσχεδίου, με το οποίο διαλύει το δημόσιο σχολείο έτσι όπως το ξέρουμε. Η κυβέρνηση με το νόμο αυτό κατηγοριοποιεί τα σχολεία και τους μαθητές, επιχειρεί να βάλει τους χορηγούς μέσα στις σχολικές τάξεις, καταργεί τις όποιες αρμοδιότητες του συλλόγου διδασκόντων δίνοντας υπερεξουσίες στο διευθυντή - manager, φέρνει την αξιολόγηση, όχι για να κάνει τους εκπαιδευτικούς καλύτερους αλλά για να ελέγχει μέσα από ένα ασφυκτικό πλαίσιο αν οι εκπαιδευτικοί εφαρμόζουν κατά γράμμα την αντιεκπαιδευτική κυβερνητική πολιτική.
Η κυβέρνηση περνάει τροπολογία με την οποία πετάει από πάνω της κάθε ευθύνη για τη διαχείριση της πανδημίας και δείχνει με το δάχτυλο, ως υπεύθυνους, τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς για την όποια έξαρση, απειλώντας με στέρηση μισθού και αναστολή όσους δεν έχουν τεστ για το σχολείο, το οποίο βέβαια θα βαρύνει τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς.
Και ενώ η κυβέρνηση προχωράει ακάθεκτη το έργο της, οι συνδικαλιστικές παρατάξεις των ΕΑΚ, ΔΑΚΕ και ΣΥΝΕΚ στην ΕΛΜΕ Κέρκυρας, φάνηκαν απόλυτα αναντίστοιχες με τις ανάγκες του κλάδου κατεβάζοντας ρολά και δικαιώνοντας την κυβέρνηση, που επέλεξε να φέρει για ψήφιση το νομοσχέδιο κόλαφο για τη δημόσια εκπαίδευση μέσα στο κατακαλόκαιρο.
Μετά τη λήξη του σχολικού έτους, στις 30 Ιουνίου, η ΑΣΕ, έστειλε προτάσεις και για τα δύο παραπάνω ζητήματα, ώστε η ΕΛΜΕ να έχει απόφαση ενάντια στο νομοσχέδιο και ενάντια στην τροπολογία. Να έχουν οι συνάδελφοι, οι οποίοι περιμένουν από την ΕΛΜΕ, μια απόφαση στα χέρια τους, ώστε να υπάρχει από τη μια ενημέρωση για το τι φέρνουν οι αποφάσεις αυτές της κυβέρνησης κι από την άλλη να προετοιμαστεί το έδαφος για τη μαζική και οργανωμένη απάντηση του κλάδου.
Καμία απάντηση δεν πήραμε από τις παρατάξεις των ΕΑΚ, ΔΑΚΕ και ΣΥΝΕΚ, ούτε καν άρνηση. Απλή αδιαφορία και σιωπή.
Ως ΑΣΕ δηλώνουμε, ότι θα συνεχίσουμε με όλες μας τις δυνάμεις στο δρόμο του αγώνα, στην ενημέρωση των συναδέλφων, στην οργάνωση της συμμαχίας με γονείς και μαθητές -κι ας είναι καλοκαίρι, Χριστούγεννα ή Πάσχα- ώστε ο Σεπτέμβρης να μας βρει έτοιμους, να δώσουμε την απάντηση που αρμόζει στην κυβέρνηση και την πολιτική που εφαρμόζει.
ΥΓ: Ανάμεσα στις προτάσεις που στείλαμε ήταν και ένα ψήφισμα συμπαράστασης στην Κούβα και την επίθεση που δέχεται το νησί της Επανάστασης, αλλά ούτε καν γι’ αυτό πήραμε απάντηση από τις υπόλοιπες παρατάξεις..
