• Αργυράδες - Κέρκυρας
  • Thursday , Feb 1 , 2018

Πολιτισμος

Κράτα κορίτσι μου - Διήγημα της Ελένης Στρατούλη

March 21, 2023 707
Το  διήγημα ΚΡΑΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ είναι από το βιβλίο της Ελένης Στρατούλη: Η ΙΘΑΚΗ ΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ
Το νέο βιβλίο της Ε. Στρατούλη: Η ΙΘΑΚΗ ΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ - Κέρκυρα Σήμερα -  Corfu News - kerkyrasimera
 

ΚΡΑΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ

Εδώ και αρκετά χρόνια, μου είχε κάνει εντύπωση ένα μικρό δημοσίευμα, που περιέγραφε με τρόπο γλαφυρό και παραστατικό τη σοβαρή απώλεια και αναστάτωση που θα βιώναμε, αν κάποιο πρωί ξυπνάγαμε και διαπιστώναμε, πως ξαφνικά έφυγαν όλοι οι αλβανοί μετανάστες απ’ τη χώρα μας. Για τον απλούστατο λόγο, ότι επωμίστηκαν τις δουλειές που μας πέφτουν βαριές ή δεν καταδεχόμαστε να κάνουμε, και μάλιστα με χαμηλότερες αμοιβές και χωρίς ασφάλιση.

    Δεν τους είδαμε με καλό μάτι, όταν απ’ τις αρχές της δεκαετίας του 1990, άρχισαν κατά χιλιάδες να εγκαταλείπουν τη διαλυμένη χώρα τους και να έρχονται μαζικά και στη δική μας αναζητώντας καλύτερη τύχη. Μαζί με την πείνα, είχαν να αντιμετωπίσουν και το ρατσισμό, το φυλετικό μίσος, την ξενοφοβική βία. Τους υποτιμούσαμε και τους χαρακτηρίζαμε οπισθοδρομικούς, αμόρφωτους, τεμπέληδες, κουτοπόνηρους, εγκληματίες, βάζοντάς τους όλους αδιακρίτως στο ίδιο τσουβάλι. «Σαν Αλβανός», λέγαμε για κάποιον που η εμφάνιση κι η συμπεριφορά του ήταν κάτω απ’ τα δικά μας στάνταρ. Και η καχυποψία έτρωγε σα σαράκι, ακόμα και τις καλές προθέσεις εκείνων που θέλουν να λέγονται προοδευτικοί, ανεκτικοί, φιλάνθρωποι. Μέχρι και το όνομα και τη θρησκεία τους άλλαξαν πολλοί απ’ αυτούς, για να γίνουν αποδεκτοί στο νέο, άκρως επιφυλακτικό έως εχθρικό περιβάλλον. Κι η αργοκίνητη γραφειοκρατία μας δε βοηθούσε τη νομιμοποίησή τους. 

    Η πιο ακραία άποψη, ότι δήθεν θα αλλοίωναν την ελληνικότητά μας, μιας και είναι το μεγαλύτερο κομμάτι των οικονομικών μεταναστών στη χώρα μας, καταρρίφτηκε παταγωδώς. Την εποχή των μνημονίων, το 20% επέστρεψαν στην πατρίδα τους. Αυτοί που ρίζωσαν εδώ, γύρω στις 500.000 μόνιμοι κάτοικοι, σχεδόν στο σύνολό τους προσαρμόστηκαν κι ενσωματώθηκαν, καταξιώθηκαν σα νοικοκύρηδες, εργάτες, τεχνίτες, επαγγελματίες, επιστήμονες, αναμίχτηκαν με τους Έλληνες μέσα απ’ τις 22.000 «κοινές» οικογένειες, και τα παιδιά τους δε διαφέρουν πια απ’ τα δικά μας κι αισθάνονται το ίδιο με αυτά ελληνόπουλα.

    Αν ανατρέξουμε στο παρελθόν, θα δούμε ότι η ιστορία μας είναι γεμάτη επιδρομές, μετακινήσεις φύλων, μεταναστεύσεις, πολύχρονες περιόδους υποδούλωσης, ανταλλαγές πληθυσμών, που διαμόρφωσαν το νεοέλληνα. Το ενάμισι εκατομμύριο των προσφύγων της μικρασιατικής καταστροφής έδωσε πνοή στην εξαντλημένη απ’ τους πολέμους Ελλάδα. Τα τελευταία δεκαπέντε περίπου χρόνια, απανωτά ρεύματα κατατρεγμένων προσφύγων και οικονομικών μεταναστών εγκλωβίζονται στη χώρα μας, στο ριψοκίνδυνο ταξίδι τους προς άλλους ευρωπαϊκούς προορισμούς, ενώ ένα μεγάλο ρεύμα δικών μας, μορφωμένων αυτή τη φορά παιδιών, διασκορπίζεται σε ευρωπαϊκές κυρίως πόλεις, αναζητώντας επιπλέον εκπαίδευση, εξειδίκευση και εργασία.   

    «Ερήμωσε το χωριό», μου είπε τελευταία ένας γνωστός, για το χωριό του στο νησί. «Μόνο οι Αλβανοί γεννάνε πια» συμπλήρωσε, ακουμπώντας ακροθιγώς το μείζον πρόβλημα της υπογεννητικότητας. Απ’ το 2008 και μετά, αντιμετωπίζουμε σταθερά πτωτική πορεία των γεννήσεων, με την κύρια ευθύνη να αποδίδεται στην εργασιακή αβεβαιότητα και ανασφάλεια, στη διαρροή νέων στο εξωτερικό, στη λιτότητα και το αυξημένο κόστος ζωής, στη συρρίκνωση του εθνικού συστήματος και των υπηρεσιών υγείας.

    Αλβανία, Κέρκυρα, Ρώμη, Αλβανία, Μύκονος, Κέρκυρα. Αυτή είναι η δική της Οδύσσεια απ’ τα δεκαεννιά της χρόνια μέχρι τα πενήντα ένα της σήμερα. Στο ταξίδι της ζωής της, παλεύοντας σε όποια δουλειά έβρισκε, γνώρισε και τις δυο πλευρές του νομίσματος. Και την εκμετάλλευση μέχρι το κόκκαλο, και την καλοσύνη. Και το ρατσισμό, και την αναγνώριση. Για πολλά χρόνια μακριά απ’ τη μικρή της κόρη, που μέχρι τη δευτέρα δημοτικού μεγάλωνε κοντά στη γιαγιά, και τα βράδια ανέβαινε στο πηγάδι της αυλής, για να ζητήσει απ’ το φεγγαράκι να της φέρει τη μαμά της. Την πήρε στο νησί, όταν χωρισμένη πια και στα τριάντα της συντρόφεψε με Έλληνα, που στέκεται δίπλα τους και τις στηρίζει. Δεν επαναπαύτηκε. Εδώ, τελείωσε το ελληνικό Λύκειο και σπούδασε στο Μαγειρικό τμήμα κρατικού εκπαιδευτηρίου. Εργατική, αεικίνητη, καλόβολη, φιλότιμη, πονόψυχη κι αξιοπρεπής καθώς ήταν, κατάφερε να εξασφαλίσει σταθερή εργασία, εξελίχτηκε πάνω στη δουλειά της και κέρδισε με την αξία της την εμπιστοσύνη συναδέλφων κι εργοδοτών. Ωστόσο, κάποιοι πάντα την περιμένουν στη γωνία, για να τη διαβάλουν και να τη χτυπήσουν πισώπλατα. Έχει μάθει να υπερασπίζεται τον εαυτό της, αλλά μερικές φορές μη αντέχοντας την αδικία την πιάνει το παράπονο, που το ξεπλένει με το κλάμα. Τα λάθη της νιότης της, τα σοφά λόγια του παππού της και τα σημάδια που καθώς λέει, της δίνει η πεθαμένη μάνα της στον ύπνο της, την καθοδηγούν και την παρηγορούν.

    Περνώντας από σαράντα κύματα, μπορεί να περηφανευτεί πως τα κατάφερε, δουλεύοντας ολημερίς σε δύο και τρεις δουλειές, κι αρπάζοντας κάθε ευκαιρία εδώ κι εκεί, για να βγάλει παραπανίσιο μεροκάματο. Με ελεύθερο χρόνο για τον εαυτό της μηδέν και με αιματηρή οικονομία, για να σπουδάσει την κόρη και για να βάλει κάτι και στην άκρη, να μην κρέμονται απ’ τη φιλανθρωπία κανενός. «Το χρυσό για να το έχεις θέλει χρυσά χέρια» της έλεγε ο παππούς της, σπουδαγμένος οικονομολόγος στα Γιάννενα, κι αυτή δεν το ξέχασε. Όπως δεν ξέχασε και το άλλο που της έλεγε, ότι ο Άγιος Σπυρίδωνας έδωσε στον κλέφτη του παπουτσιού του και το δεύτερο παπούτσι του, κρίνοντας πως για να κλέψει, τα είχε μεγάλη ανάγκη. Έτσι έμαθε να βοηθάει όποιο οικείο της πρόσωπο έχει ανάγκη, χωρίς να περιμένει ανταπόδοση.

    Ολόκληρη η ζωή της ταγμένη στο κορίτσι της, για να μορφωθεί και να μην περάσει τα δικά της βάσανα, για να μπορεί κι αυτή να καμαρώνει, όταν θα πιάσουν τόπο οι θυσίες της. Μεγάλο συναισθηματικό βάρος για ένα παιδί, που κάνει κι απ’ τη μεριά του ό,τι μπορεί για να συμβάλλει, όταν άλλα παιδιά θεωρούν αυτονόητη κάθε προσφορά των γονιών τους. Γι’ αυτό λέει και ξαναλέει στη μάνα «Σ’ αγαπώ», που η μια νιώθει την ανάγκη να το εκφράζει κι η άλλη έχει την ανάγκη να το ακούει. Πτυχιούχος Φιλοσοφικής, πολύγλωσση και κοσμογυρισμένη πια η κόρη, συνεχίζει να μαζεύει εφόδια γνώσης και ζωής, ψάχνοντας το δρόμο της, που δεν είναι στρωμένος με λουλούδια. Και νομίζω πως βρίσκεται σε καλό δρόμο, αν κρίνω κι απ’ το παρακάτω περιστατικό που μου ανέφερε η ίδια. Σε κάποιο Συνέδριο Βαλκανολογίας και Αλβανολογίας στη Γερμανία, όπου τώρα συμπληρώνει τις σπουδές της, διόρθωσε μια ομιλήτρια που είπε Μακεδονία τη Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας. Όταν ο διοργανωτής καθηγητής τη ρώτησε ειρωνικά αν είναι εκπρόσωπος της ελληνικής διπλωματίας, αυτή ετοιμόλογη του απάντησε ότι θα μπορούσε να είναι, ωστόσο είναι Ελληνίδα, Αλβανίδα, Γερμανίδα, πολίτης του κόσμου και εκπροσωπεί το σωστό, που λέει ότι εφόσον υπάρχουν οι όροι, πρέπει να χρησιμοποιούνται σωστά, αλλιώς παραποιείται η ιστορία και υπονομεύεται το μέλλον.    

    Δεν ξέρω αν η μάνα κάνει όνειρα για τον εαυτό της, νέα είναι ακόμα. Μα φοβάμαι πως δεν της μένει χρόνος για τέτοια. Ο καιρός περνάει, κι αυτή συνεχίζει τη δουλειά με την ίδια φόρα, κι ας παραμονεύουν οι σοβαρές αρρώστιες που πήραν τους αγαπημένους της. «Κράτα κορίτσι μου», της λέω από μέσα μου, όταν τη βλέπω καταϊδρωμένη να τρέχει, για να προλάβει. Τις δουλειές, όχι τη ζωή που φεύγει χωρίς να γεύεται τις χαρές της. Αργότερα, λέει κάθε φορά και προσπαθεί σαν τον μέρμηγκα, τώρα που έχει ακόμα αντοχές, να μαζέψει εφόδια. Μόνο που το αργότερα, μπορεί να είναι πολύ αργά γι’ αυτήν.  

ΕΛΕΝΗ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ

Συν/χος δικηγόρος

Καββαδίας

This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.

Illusion Hair Studio

Boschetto (Άγιος Γεώργιος Αργυράδων)

MAMA 'S MARKET

Corfu Office Systems

PRANZO CHANIOTI

 

Καφέσας ψαροταβέρνα

Cosy finger food bar

Lord Travel Group

Blue sea hotel

Ιονική

 

Calendar

« March 2024 »
Mon Tue Wed Thu Fri Sat Sun
        1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 31

Argyrades - News

argyrades.gr

Σελίδες για τη ζωή, την ιστορία, τον πολιτισμό, στην Κέρκυρα. Με κριτική ματιά στην επικαιρότητα.

drepani.gr

Μια από τις ονομασίες με τις οποίες ήταν γνωστή η Κέρκυρα στην αρχαιότητα ήταν και η Δρεπάνη. Όνομα που χρησιμοποιήθηκε λόγω του σχήματός της. Η Δρεπάνη ταυτίζεται με το όπλο με το οποίο ο Κρόνος σκότωσε τον πατέρα του τον Ουρανό.

logo

© 2018 Your Company. All Rights Reserved. Designed By Your Company

Search