ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΩΝ ΠΛΗΜΜΥΡΩΝ
Μπορεί ο «Μπάλλος», ο «Ιανός» και τα άλλα κύματα κακοκαιρίας να αποτελούν φυσικά φαινόμενα όμως η έλλειψη των αντιπλημμυρικών υποδομών και η έγκαιρη πρόληψη δεν είναι και δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται ως τέτοια. Για μία ακόμη φορά μία έντονη νεροποντή έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή, την υγεία και την περιουσία του λαού σε πολλές περιοχές της Κέρκυρας. Η πραγματικότητα είναι ότι πέρα από τις τεράστιες καταστροφές ήταν εντελώς τυχαίο το ότι δε θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές.
Η προσπάθεια να εμφανιστεί, ως αιτία των καταστροφών, η «ένταση» των καιρικών φαινομένων και η «κλιματική αλλαγή», δεν είναι αποτέλεσμα μία σοβαρής επιστημονικής προσέγγισης και επιχειρεί να στρέψει αλλού τα βλέμματα. Είδαμε άλλωστε πώς μία απλή φθινοπωρινή μπόρα το Σάββατο 23/10 δημιούργησε και πάλι μεγάλα προβλήματα στις περιοχές Χρυσηίδα και Κάβο.
Ζούμε σε μία εποχή που υπάρχουν απίστευτες τεχνολογικές και επιστημονικές δυνατότητες που μπορούν να δώσουν λύση στα σοβαρά ζητήματα που αφορούν τη λαϊκή ευημερία. Είναι προκλητικό να κουβεντιάζουμε για χωμένα χαντάκια και σούδες όταν στο νησί μας από τη μία μέρα στην άλλη χτίζονται ξενοδοχεία – πολιτείες. Είναι προκλητικό να κουβεντιάζουμε για ένα γεφύρι μερικών δεκάδων μέτρων όταν πλέον χτίζονται γέφυρες δεκάδων χιλιομέτρων.
Αντί η βροχή και το νερό να είναι πηγή ζωής και ανάπτυξης σε όφελος του λαού για να καλύπτει τις ανάγκες του, έχει γίνει τελικά εφιάλτης και κάθε φορά η πρόγνωση του καιρού για βροχές γεμίζει ανησυχία τον κόσμο για το τι πρόκειται να συμβεί.
Όλα όσα ζήσαμε τις τελευταίες μέρες αποδεικνύουν ότι ο χωροταξικός σχεδιασμός, οι χρήσεις γης, η δόμηση, η ύπαρξη ελεύθερων χώρων, η κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων, καθορίζονται, τελικά, με κριτήριο τη διασφάλιση της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων και όχι με κριτήριο την προστασία από φυσικά φαινόμενα και την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.
Τα προβλήματα στην Κέρκυρα με τις πλημμύρες είναι και ήταν γνωστά από καιρό. Άλλωστε και φέτος ο καιρός είχε χτυπήσει τα πρώτα «καμπανάκια» με τους πλημμυρισμένους δρόμους στη Σπηλιά, στο Αεροδρόμιο, στο Σολάρι, στα Τρία Γεφύρια και αλλού!
Από το Δήμο μας, όπως βέβαια και από τις περισσότερες περιοχές όλη της χώρας, λείπει ένας ολοκληρωμένος σχεδιασμός αντιπλημμυρικής προστασίας. Την εικόνα συνθέτουν τα μπαζωμένα ρέματα, η άναρχη επέκταση του σχεδίου πόλης, η τσιμεντοποίηση, οι ακατάλληλες κατοικίες, η έλλειψη ολοκληρωμένης διαχείρισης των υδατορεμάτων και γενικότερα του συνόλου της λεκάνης απορροής της κάθε περιοχής.
Επίσης, ακόμη και όσα έργα γίνονται, με τον τρόπο που γίνονται έχουν ως κύριο γνώμονα την εξασφάλιση όσο το δυνατόν μεγαλύτερου κέρδους για τους κατασκευαστές. Όλα αυτά οδηγούν στις κακοτεχνίες που διαπιστώνονται συνεχώς, τις υπερτιμολογήσεις και τη σπατάλη.
Ο σχεδιασμός των έργων δε γίνεται λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη προστασίας από μεγάλης έντασης πλημμύρες και έτσι έργα που έχουν γίνει, αποδεικνύονται αποσπασματικά και ανεπαρκή.
Η απουσία ακόμη και στοιχειωδών μέτρων πρόληψης, όπως ο αναγκαίος τακτικός έλεγχος, καθαρισμός και συντήρηση υποδομών και δικτύων (π.χ. καθαρισμός ρεμάτων και φρεατίων), είναι
αποτέλεσμα της υποχρηματοδότησης από το κράτος για τις σχετικές υπηρεσίες και της λειτουργίας των Δήμων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Πρόβλημα υπάρχει και στην αντιμετώπιση των φαινομένων όταν προκύψουν. Η Δημοτική Αρχή υιοθέτησε και εξειδίκευσε το σχέδιο αντιμετώπισης πλημμυρών «Ιόλαος» αλλά φάνηκε και εκ του αποτελέσματος ότι όταν οι μηχανισμοί του κράτους για την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών υποχρηματοδοτούνται κι είναι υποστελεχωμένοι, όταν υπάρχουν ελλιπή μέσα και εξοπλισμός, όταν ο πληθυσμός είναι ανεκπαίδευτος, τότε όλα αυτά είναι «σχέδια επί χάρτου».
Η ευθύνη βέβαια της Δημοτικής Αρχής δεν μπορεί να καλυφτεί ούτε πίσω από το επιχείρημα φταίνε οι προηγούμενοι, ούτε πίσω από τις ευθύνες του κεντρικού κράτους. Όλες οι Δημοτικές Αρχές έχουν, επί της ουσίας, συμφωνήσει με την υποστελέχωση και την υποχρηματοδότηση υπηρεσιών αφού στηρίζουν τη συνολική πολιτική των κυβερνήσεων. Άραγε η υποστελέχωση της ΔΕΥΑΚ είναι και αυτή ένα φυσικό φαινόμενο ή μήπως θυσία στο βωμό της εξοικονόμησης πόρων και στο βάθος ιδιωτικοποίηση;
Οι Δημοτικές Αρχές του Δήμου μας, διαχρονικά, δεν ξέφυγαν από τη λογική «κόστος-όφελος» όσον αφορά την προστασία της ανθρώπινης ζωής, ιεραρχώντας τελικά ως προτεραιότητα την ικανοποίηση των αναγκών των επιχειρηματικών ομίλων και τη θωράκιση της κερδοφορίας τους.
Η επίσκεψη του κυβερνητικού κλιμακίου στην Κέρκυρα έγινε σε μία προσπάθεια να αμβλυνθούν οι αντιδράσεις και να απορροφηθεί η δικαιολογημένη αγανάκτηση. Η δήλωση ότι «Δυστυχώς, δεν έχουν γίνει αντιπλημμυρικά έργα σοβαρής εμβέλειας σε αυτό το νησί εδώ και χρόνια» δεν αποτελεί δικαιολογία αλλά απόδειξη των εγκληματικών ευθυνών των κυβερνήσεων και είναι χρήσιμη για συμπεράσματά. Τα μέτρα στήριξης που εξαγγέλθηκαν είναι ανεπαρκή και σύμφωνα με την εμπειρία άλλων περιοχών θα υποβάλουν τους πληγέντες σε μία τεράστια νέα ταλαιπωρία.
Είναι ενθαρρυντική η στάση του λαού σε αυτές τις συνθήκες. Πέρα από την αλληλεγγύη των πρώτων ημερών, η οργάνωση του σε επιτροπές αγώνα και διεκδίκησης δείχνουν το δρόμο. Απέναντι στο εχθρικό για το λαό κράτος, πρέπει και μπορεί άμεσα να υψωθεί η μεγάλη δύναμη της λαϊκής πρωτοβουλίας.
Για την αντιμετώπιση των συνεπειών των καταστροφών και τη θωράκιση απέναντι σε νέες απαιτείται:
· Άμεση χρηματοδότηση από την κυβέρνηση και αξιοποίηση όλων των χρηματοδοτικών εργαλείων και μέσων για τη γρήγορη αποκατάσταση των προβλημάτων.
· Πλήρης αποζημίωση των πληγέντων στο 100% χωρίς όρους και προϋποθέσεις, απαλλαγή από δημοτικά τέλη, τόκους δανείων κλπ.
· Ουσιαστική αύξηση της χρηματοδότησης της αντιπλημμυρικής προστασίας με ολοκληρωμένη διαχείριση των λεκανών απορροής, με άμεση και ορθολογική διευθέτηση των υδατορεμάτων, μελέτες αντιπλημμυρικής προστασίας σε επίπεδο υδατικών διαμερισμάτων, με κριτήρια συνδυασμένης κάλυψης των λαϊκών αναγκών, έλεγχο του συνόλου των τεχνικών έργων για τις επιπτώσεις στα πλημμυρικά φαινόμενα, αντιπλημμυρικά τεχνικά έργα που να καλύπτουν συνδυασμένα τις λαϊκές ανάγκες.
· Ενίσχυση του προσωπικού, των μέσων και της εκπαίδευσης των φορέων Πολιτικής Προστασίας.
· Ουσιαστική ενημέρωση και εκπαίδευση του πληθυσμού.
· Κατάργηση των αντιπεριβαλλοντικών και αντιδασικών νόμων.
