Οι παρεμβάσεις που έκαναν οι Τ.Υ. του Δήμου σε διάφορα σημεία της πόλης ήταν σε κάποιες περιπτώσεις απαραίτητες, αλλά … «ως είθισται» αποσπασματικές, με αποτέλεσμα να λύνουν κάποια προβλήματα, μικρά ή μεγάλα, αλλά ταυτόχρονα να δημιουργούν άλλα και παράλληλα πολλά ερωτηματικά.

Έτσι, μπορεί να χρειαζόταν παρέμβαση πάνω από τη σκαλινάδα της Όασης, αλλά ταυτόχρονα ο ελεύθερος χώρος που δημιουργήθηκε προϊδεάζει για την εμφάνιση, το αργότερο μέχρι το Πάσχα, τραπεζοκαθισμάτων σε εφαρμογή της γενικής πολιτικής του Δήμου απέναντι στους ελεύθερους χώρους.

Θριαμβολογεί ο Δήμος ότι ως το Πάσχα θα είναι οργανωμένος ο χώρος στάθμευσης της Κάτω Πλατείας. Άχνα για το θέμα των μονίμων κατοίκων. Προτάσεις γίνονται, ιδέες υπάρχουν από πλευράς Συλλόγου Μονίμων Κατοίκων αλλά η πολιτική του Δήμου σταθερή και απαρέγκλιτη: Κάτοικοι έξω, τουρίστες μέσα.

Ουδέποτε αναφέρθηκε ποιά είναι η κατεύθυνση που δόθηκε στο μελετητή του περιβόητου ΣΒΑΚ το οποίο εμφανίζεται περίπου σαν μαγικό ραβδί – μόνο που το χειρίζονται μαθητευόμενοι μάγοι- που θα λύσει όλα τα προβλήματα της Παλιάς Πόλης. Ο μελετητής θα εργαστεί μεριμνώντας πρώτα για τους μόνιμους κατοίκους και στη συνέχεια για τους επισκέπτες ή αντίστροφα; Το ότι, όπως είπαν, ο μελετητής συγκέντρωσε στοιχεία κίνησης φθινοπώρου και όχι και καλοκαιρινής, δεν είναι καλό σημάδι.

Γενικά, ο Δήμος προσπαθεί να «λύσει» και όχι να λύσει το κυκλοφοριακό. Υποκριτικά νοιάζεται για τους μόνιμους κάτοικους και στην πράξη τους κάνει τη ζωή όλο και πιο δύσκολη σε όλους του τομείς. Έντεχνα περνά ότι όλο το πρόβλημα είναι το κυκλοφοριακό και ότι οι μόνιμοι κάτοικοι νοιάζονται να έχουν το αυτοκίνητο κάτω από το σπίτι τους. Στην πραγματικότητα το κυκλοφοριακό είναι μόνο μία συνιστώσα του προβλήματος της ζωής στην Παλιά Πόλη. Ο Δήμος όμως βρήκε τη λύση: Ας αδειάσει η Παλιά Πόλη από κατοίκους για να τελειώνουμε.

Βέβαια, θα έλεγε κάποιος: Τι καλό να περιμένει κανείς από ένα Δήμο ο οποίος είναι εχθρικός προς τους ίδιους τους δημότες του; Που όχι μόνο τους κάνει τη ζωή προβληματική αλλά επιπλέον κοροϊδεύει λέγοντας ότι φροντίζει για την ανάπτυξη της πόλης; Ο οποίος αντιμετωπίζει την Παλιά Πόλη σαν σύνολο ντουβαριών, όπου δεν μένει κόσμος και τα πάντα πρέπει να μετατραπούν σε ενοικιαζόμενα και μπαράκια;

Μιλάμε για ένα Δήμο ο οποίος από ότι φαίνεται «εξαφάνισε» το Μουσείο Κεραμικής και συμφωνεί στην αισθητική κατακρεούργηση του Νέου Φρουρίου, όταν φαινομενικά κόπτεται για την αισθητική της πόλης και παράλληλα κάνει ότι μπορεί να για να την αδειάσει από μόνιμους κατοίκους.

Η ένταξη της πόλης στον κατάλογο της Ουνέσκο, εξελίσσεται σε ληξιαρχική πράξη του θανάτου της σαν ζωντανού οικισμού με μόνιμους κάτοικους, διακόπτοντας αργά αλλά σταθερά την ιστορία εφτά περίπου αιώνων.

Τα χρονικά όρια αντιστροφής της κατάστασης στενεύουν όλο και πιο πολύ.

ΥΓ: Εκείνες οι συνεδριάσεις για τον περιβόητο Κανονισμό Αστικής Λειτουργίας φαίνεται ότι μας τελείωσαν. Που να ακούνε συνέχεια αυτούς τους ενοχλητικούς (θα σκέφτηκαν οι διάφοροι ιθύνοντες του Δήμου είτε πολιτικά είτε υπηρεσιακά πρόσωπα).

 

*Από το FACEBOOK