Η Ένωση Γιατρών ΕΣΥ Κέρκυρας (ΕΓΕΣΥΚ) με ανακόινωσή της αναφέρεται στην "τραγική κατάσταση στα κέντρα υγείας του νησιού τόσο σε υποδομές όσο και σε ιατρονοσηλευτικό προσωπικό. Η κατάσταση επιδεινώνεται όταν το επίσης υποστελεχωμένο νοσοκομείο"

H ανακοίνωση της ΕΓΕΣΥΚ:

Έχει πολλές φορές αναδειχθεί από τα τοπικά ΜΜΕ και τους τοπικούς θεσμικούς παράγοντες, η τραγική κατάσταση στα κέντρα υγείας του νησιού τόσο σε υποδομές όσο και σε ιατρονοσηλευτικό προσωπικό. Η κατάσταση επιδεινώνεται όταν το επίσης υποστελεχωμένο νοσοκομείο, χωρίς ουσιαστική ενίσχυση ένα και πλέον έτος από την έναρξη της πανδημίας, ζητά όλο και περισσότερους  ιατρούς από την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας για να καλύψει βασικές και νευραλγικές ανάγκες του. Οι ιατροί των περιφερειακών ιατρείων και των Κέντρων Υγείας καλύπτουν εδώ και μήνες καθημερινά πλέον και όχι περιστασιακά το παθολογικό κομμάτι του τμήματος επειγόντων περιστατικών -ΤΕΠ-, όχι μόνο σε επίπεδο εφημερίας αλλά και για το πρωινό ωράριο! Αυτό σημαίνει ότι για κάθε ημέρα που οι ιατροί αυτοί εφημερεύουν στο ΤΕΠ, λείπουν 2 ημέρες από την εργασία τους (το πρωινό της εφημερίας και την επομένη, αφού μετά από 24 ώρες συνεχούς εργασίας παίρνουν το νόμιμο ρεπό). Εν ολίγοις έχουμε πλέον 60 “εργατοημέρες” ιατρών λιγότερες στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας κάθε μήνα, που ήδη “υποφέρει” και που υποτίθεται ότι θα αναλάβει και τους εμβολιασμούς!

Να σημειωθεί ότι η ως τώρα παρουσία των ιατρών των κέντρων υγείας και των ΠΙ, αν και παράνομη όσον αφορά το πρωινό ωράριο –αφού το νομικό πλαίσιο προβλέπει μόνο μετακίνηση για ανάγκες εφημεριών-, υπήρξε εθελουσία και αναντίρρητη, στα πλαίσια των εκτάκτων αναγκών της πανδημίας και μέχρι την υποτιθέμενη ενίσχυση του νοσοκομείου.

Όταν ενόψει των αυξημένων αναγκών στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας (λόγω και των εμβολιασμών), οι ιατροί των κέντρων υγείας ενημέρωσαν εγγράφως τη διοίκηση του ΓΝΚ ότι θα σταματήσουν την “παράτυπη πλην εθελούσια” παρουσία τους κατά το πρωινό ωράριο στο ΤΕΠ, η διοίκηση του ΓΝΚ δεν έκανε τίποτα για να καλύψει το κενό.

Αντιθέτως:

– η συνάδελφος που εφημέρευε και είχε πάει στο ιατρείο της για να κάνει το πρωινό της ωράριο δέχτηκε αλλεπάλληλα τηλεφωνήματα από το νοσοκομείο για να μεταβεί στο ΤΕΠ με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να κλείσει το περιφερειακό ιατρείο και να μεταβεί άρον άρον στο νοσοκομείο.

– ο αντιπρόεδρος της ΕΓΕΣΥΚ και γενικός ιατρός που συναντήθηκε με τον διοικητή λίγη ώρα μετά το συμβάν, όταν εξήγησε την θέση των γενικών ιατρών για το παράνομο της μετακίνησης “ενημερώθηκε” από τον διοικητή ότι “εν μέσω πανδημίας δεν ισχύουν οι νόμοι και μπορεί κάποιος να μετακινηθεί μέχρι και στο Καστελόριζο”. Επίσης “κλήθηκε να διαλέξει” για το αν θα προτιμούσε να συνεχιστεί η παρουσία μας κατά το πρωινό ωράριο ή να μετακινηθεί μόνιμα κάποιος γενικός ιατρός από την κέντρα υγείας στο νοσοκομείο.

– το αυτό “δίλημμα” έθεσε και σε διευθυντές των κέντρων υγείας σε συνάντηση που είχαν την επομένη.

Θέλουμε να πιστέψουμε ότι τα περί μετακίνησης ως το Καστελόριζο αποτελούν την άποψη του διοικητή για την ¨στρατηγική αντιμετώπισης¨της πανδημίας και όχι εργασιακό εκφοβισμό!

Θέλουμε να πιστέψουμε ότι το “δίλημμα” παράνομο πρωινό ωράριο ή μόνιμη μετακίνηση αποτελεί απλά παραδοχή του διοικητή για την αδυναμία στελέχωσης του πιο σημαντικού τμήματος του νοσοκομείου του ΤΕΠ, ένα και πλέον χρόνο μετά την έναρξη της πανδημίας (αλλά και 3 χρόνια από την ίδρυση του ως αυτόνομο τμήμα), και όχι εργασιακό εκφοβισμό!

Για την ιστορία, το πρωί της Δευτέρας, η «λύση» βρέθηκε με (οποία έκπληξις!!..) νέο «εντέλλεσθε», αυτή τη φορά προς γιατρό του νοσοκομείου να καλύψει το πρωινό ΤΕΠ.

Προφανώς το ζητούμενο δεν είναι το ποιος γιατρός ή ποια ειδικότητα θα δεχθεί το «εντέλλεσθαι» για να καλύψει το κενό. Το ζητούμενο είναι να καλυφθούν επιτέλους οι ανάγκες τόσο της πρωτοβάθμιας όσο και του νοσοκομείου με τις κατάλληλες ειδικότητες στο κάθε τμήμα και να πάψει να υιοθετείται η διαχρονική εύκολη λύση των μπαλωμάτων αφού οι ελάχιστες προκηρύξεις δεν αρκούν ούτε για την κάλυψη των βασικών αναγκών, πόσω μάλλον όταν αυτές έχουν αυξηθεί δραματικά λόγω πανδημίας.

Σε κάθε περίπτωση πάντως οφείλει τόσο η υγειονομική περιφέρεια όσο και οι τοπικοί άρχοντες να λάβουν θέση για τα τεκταινόμενα τόσο στο νοσοκομείο όσο και στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας του νησιού.