ΣΦΕΝΤΟΝΙΕΣ
Την ώρα που τα κρούσματα κορονοϊού στις Αργυράδες και την ευρύτερη περιοχή της Νότιας Κέρκυρας αυξάνονταν τα μέσα Φλεβάρη σκορπώντας τον φόβο και την ανησυχία, κυβέρνηση και τοπικές αρχές κινούνταν με ρυθμούς … χελώνας και χωρίς τη λήψη ουσιαστικών μέτρων προστασίας. Λειτουργώντας με το δόγμα της ατομικής ευθύνης αποποιούμενοι των ευθυνών τους συνέχισαν να σφυρίζουν αδιάφορα. Πρώτα από όλα γιατί ενώ είχαν εκδηλωθεί κρούσματα εδώ και τόσες μέρες στο Γυμνάσιο – ΛΤ Αργυράδων, το κλιμάκιο του ΕΟΔΥ ήρθε καθυστερημένα. Φτάνει όμως ένα κλιμάκιο την ώρα που επιβάλλονται να γίνουν μαζικά τεστ και μάλιστα σε όλες τις σχολικές μονάδες της ευρύτερης περιοχές, όπως ζητά δίκαια και επιτακτικά η εκπαιδευτική κοινότητα και οι γονείς;
Με κείμενό τους οι Δάσκαλοι του Δημοτικού Σχολείου Αργυράδων εκφράζουν την ανησυχία και την ανασφάλεια της εκπαιδευτικής κοινότητας για την έξαρση των κρουσμάτων στο Γυμνάσιο Λύκειο Αργυράδων και ζητούν τη λήψη μέτρων. Επίσης ο Σύλλογος Γονέων και κηδεμονων Νηπ/γειου & Δημοτικού Σχολείου Αργυράδων εκφράζει τη διαμαρτυρία του και επισημαίνει: Οφείλουμε σαν γονείς να προστατέψουμε τα παιδιά μας αλλά και τους δικούς μας ανθρώπους εφόσον η περιφέρεια και οι φορείς αντιδρούν με αντανακλαστικά χελώνας.
Για τα κρούσματα κορονοϊού στο Γυμνάσιο – Λύκειο Αργυράδων την ευθύνη φέρουν ακέραια κυβέρνηση και Περιφέρεια που στοιβάζουν μαθητές δημοτικού, γυμνασίου, λυκείου σε ένα λεωφορείο, ενώ χωρίς επιπλέον κόστος θα μπορούσαν να τους μεταφέρουν με μεγαλύτερη ασφάλεια, αφού για δυόμισι περίπου μήνες λόγω διακοπής της δια ζώσης διδασκαλίας δεν ξοδεύτηκε ούτε ένα ευρώ! Ας σημειωθεί ότι σχετικά με τη χρηματοδότηση για το 2021 δόθηκαν 131.000 ευρώ για όλα τα σχολεία του Δήμου. Αν επιμεριστούν ανά μήνα και ανά σχολείο είναι ψίχουλα με αποτέλεσμα να μην αντεπεξέρχονται σε στοιχειώδη λειτουργικά έξοδα.
Έχουν αναρτηθεί οι δασικοί χάρτες για τα Ιόνια Νησιά. Με βάση τους χάρτες αυτούς, χαρακτηρίζεται κάθε επιφάνεια σε δάσος ή όχι. Βασίζονται σε αεροφωτογραφίες του 1945 και του 2007, όπου ένα σημαντικό τμήμα καλλιεργούμενων εκτάσεων και ιδιοκτησιών, χαρακτηρίζονται ως δάσος. Η κυβέρνηση με συνοπτικές διαδικασίες (μέχρι αρχές Μάη) θέλει να ολοκληρώσει το θέμα. Ο στόχος είναι να «ξεκαθαρίσουν» το τοπίο από εμπόδια, για να προωθήσουν την «Πράσινη Ανάπτυξη». Θέλουν να παραδώσουν βουνά, κάμπους κλπ στο μεγάλο κεφάλαιο για «πράσινες επενδύσεις».
Είμαστε μπροστά σε μια πρωτόγνωρη για την νεοελληνική ιστορία, επιχείρηση μιας σαρωτικής αναδιανομής γης. Το κράτος των νεοφιλελεύθερων διεκδικεί χιλιάδες περιουσίες αγροτικών νοικοκυριών. Εάν τις καταχραστεί η συνέχεια γνωστή. Αυτό που δεν μπορεί να αποχαρακτηρίσει ο ιδιοκτήτης κερκυραίος, θα μπορέσει στο μέλλον ένας μεγαλοξενοδόχος, ή χωρίς καν να γίνει αυτό, θα προσφερθεί στους «ευεργέτες» των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). Είμαστε μπροστά σε ένα ακόμη εισπρακτικό όργιο της κυβέρνησης, αφού κάθε «αντίρρηση» θα πληρώνεται… ακριβά! Ακόμη και αν όλα παραμείνουν δάση. Να ανακληθούν τώρα οι νέοι «δασικοί χάρτες». Να πάρουν θέση όλοι οι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης. Να απαιτήσουν την καθολική απαλλαγή από την κατάθεση ενστάσεων και τα οικονομικά βάρη των σχετικών πράξεων.
Με σχέδιο νόμου που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο ετοιμάζεται η κυβέρνηση να αλλάξει το τοπίο στην αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού. Επιγραμματικά τα χαρακτηριστικά του: 1. Σημαντική ενίσχυση του δημαρχοκεντρικού μοντέλου διοίκησης. Δίνει τη δυνατότητα εκλογής από την πρώτη Κυριακή με ποσοστό γύρω στο 43% και τα 3/5 των δημοτικών συμβούλων στην παράταξη του! 2. Το νέο εκλογικό σύστημα καταργεί την αναλογικότητα της ψήφου. Γιατί μειώνει σημαντικά τον αριθμό των δημοτικών συμβούλων και δίνει μπόνους τα 3/5 των συμβούλων στην παράταξη του δημάρχου. Ορίζει σαν ελάχιστο όριο εκλογής το ποσοστό του 3% για μία παράταξη. Στην πράξη μπορεί να απαιτεί ακόμα και ποσοστό μεγαλύτερο του 5% για την εκλογή δημοτικού συμβούλου. 3. Το νέο εκλογικό σύστημα στραγγαλίζει τις μικρές πολιτικές δυνάμεις. Στην πραγματικότητα ο πρώτος και δεύτερος βαθμός αυτοδιοίκησης έχουν μετατραπεί σε παράρτημα της κεντρικής διοίκησης, με πολύ μικρό βαθμό αυτονομίας, με αποτέλεσμα να έχουν χάσει τα χαρακτηριστικά της αυτοδιοίκησης και φυσικά να έχουν πάψει να αποτελούν κύτταρα λαϊκής παρέμβασης εδώ και πολλά χρόνια.
Από τη "Φωνή των Αργυραδιτών" αρ. φ. 159, Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2019
