Του Γιώργου Ζούμπου*
Όταν ο κάθε τυχάρπαστος παίρνει ένα μουσικό όργανο και τρυπώνει ανάμεσα στους μουσικούς μιας φιλαρμονικής για να κάνει το κομμάτι του μη σεβόμενος ούτε παραδόσεις, ούτε συνήθειες, ούτε τίποτα.
'Οταν οι φιλαρμονικές παιανίζουν πένθιμα και ο κόσμος περνάει με το έτσι θέλω ανάμεσά τους και από κοντά περνούν ανάμεσά τους τσίπουρα, μπύρες και ούζα.
Όταν όλα τα έθιμα και η θρησκεία μαζί σε μεγάλο βαθμό, έχουν τουριστικοποιηθεί ανελέητα και η αναφορά σε αυτά έχει μοναδικό σκοπό το κέρδος.
Όταν κερκυραίος πάει να καθήσει σε καφενείο στο Λιστόν και τον διώχνουν γιατί - λέει- δεν εξυπηρετούν μεμονωμένους πελάτες .
Όταν μετά τις 7 (ή 8 δεν έχει σημασία) δεν σερβίρεται καφές.
Όταν τραπέζια νοικιάζονται αυτές τις μέρες στο Λιστόν προκειμένου κάποιοι να παρακολουθήσουν με άνεση τις περιφορές.
Όταν το σκουπιδαριό στα καντούνια αυτές τις μέρες ήταν στο φουλ όχι από κατοίκους (οι οποίοι σέβονται το χώρο όπου δραστηριοποιούνται) αλλά από εστιατόρια και καφενεία.
Όταν η δημοτική αρχή λέει ότι θα βάλει τάξη και ταυτίζει τη λέξη με τη ρύθμιση και αύξηση των κερδών, αδιαφορώντας για κάθε τι άλλο.
Όταν....
Όταν....
Όταν....
Τότε δεν μιλάμε απλά για πολιτισμική παρεκτροπή, αλλά για συμπτώματα πολιτισμικής κατάρρευσης.
*Από το FACEBOOK
