Στην Πρέβεζα, στην Λευκάδα και στην Κέρκυρα υπάρχουν οι "Παναγίες των Ξένων".

Γύρω από την ξενότητα και την Παναγία έκτισαν τη ζωή τους οι «ντόπιοι» ξένοι.

Η ξενιτιά κι ο ιερός πόνος της αποτυπώθηκαν στο πρόσωπο της Παναγιάς. Έτσι, η ξενιτιά έγινε η ιερή πλευρά της ταυτότητάς τους.

Γι’ αυτό αναγνωρίζουν τον ξένο όπως τον εαυτό τους. Και αναγνωρίζοντας τον ξένο μέσα τους, τον αγαπούν.

Και καθώς η ξενότητα μας κατοικεί, γινόμαστε όλοι ξένοι. Κι αν είμαστε όλοι ξένοι, τότε δεν υπάρχουν ξένοι…

Γι’ αυτό σήμερα είναι μεγάλη γιορτή...