Ως οικισμός, έχει την αφετηρία του σε βάθος χρόνων. Οι Κορακάδες, καταγράφονται από το έτος 1652, και στην απογραφή του 1684 απογράφονται 36 οικογένειες, ενώ το 1907, παρουσιάζεται σημαντική αύξηση του πληθυσμού σε 340 κάτοικους (177 άρρενες και 163 θήλεις). Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, φημολογείται πως οι πρώτοι κάτοικοι ήταν Σαρακηνοί πειρατές. Λόγω της πειρατείας που επικρατούσε εκείνες τις εποχές (ανακριβής χρονολογία), ασφάλεια παρείχαν μόνο υψώματα που είχαν καλή ορατότητα στη θάλασσα αλλά ταυτόχρονα και δύσκολη προσβασιμότητα. Βάσει αυτών των κριτηρίων επέλεξαν την τοποθεσία αυτή οι πρώην πειρατές κρίνοντας την ασφαλή και "αποβάλλοντας" την πειρατική ιδιότητα, ασχολήθηκαν με την αλιεία. Η ονομασία του χωριού προήλθε από τα κοράκια που έχτιζαν τις φωλιές τους στο λόφο αυτό. Ο λόφος βρίσκεται πάνω από τους όρμους Μπούκαρη και Πετριτή.
