Σήμερα, 2 Νοέμβρη*, το υπουργείο Παιδείας όρισε να γίνουν, με ηλεκτρονική ψηφοφορία, οι εκλογές των εκπαιδευτικών για τους αιρετούς στα υπηρεσιακά συμβούλια. Το εκπαιδευτικό κίνημα θεωρεί ότι η επιβολή της ηλεκτρονικής διαδικασίας έχει ως στόχο την αποστασιοποίηση των εργαζομένων από την συνδικαλιστική δράση, εξατομικεύει και διαλύει τις συλλογικές διαδικασίες και καθιστά τις εκλογές ένα διαβλητό γραφειοκρατικό μοντέλο απολύτως ελεγχόμενο από την διοίκηση. Η αποδοχή και η πολιτική νομιμοποίηση αυτού του εξ αποστάσεως μοντέλου ανοίγει την κερκόπορτα για την μεταφορά και καθιέρωσή του σε όλες τις συνδικαλιστικές εκλογικές διαδικασίες, κάτι που θα αποτελέσει την οριστική ταφόπλακα του, ήδη αλλοτριωμένου και απαξιωμένου, συνδικαλισμού. Γι’ αυτό τον λόγο, οι συνδικαλιστικές παρατάξεις της Αριστεράς δεν συμμετέχουν και δεν νομιμοποιούν τις ηλεκτρονικές εκλογές για τα υπηρεσιακά συμβούλια.
Όλες, όμως; Δυστυχώς όχι. Η παράταξη ΣΥΝΕΚ, που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Αριστερά, συμμετέχει μαζί με τις παρατάξεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, επιβεβαιώνοντας μια οριστική συνδικαλιστική μετατόπιση προς τα δεξιά και πιστοποιώντας την αδιαίρετη συμμαχία που έχει θεσπίσει εδώ και αρκετά χρόνια με τις παραπάνω συστημικές παρατάξεις. Άλλωστε είναι κοινό μυστικό, η μόνιμη πλέον, μετά το 20ο συνέδριο της ΟΛΜΕ, συμπαράταξη των τριών αυτών παρατάξεων οι οποίες ψηφίζουν «πακέτο» όλες τις κρίσιμες αποφάσεις και αποτελούν το νέο αντιδραστικό μέτωπο κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Διαβάζοντας τις θέσεις για την δευτεροβάθμια εκπαίδευση, για το επερχόμενο συνέδριο της Νέας Αριστεράς, διαπιστώνω ότι είναι σε πολύ θετική κατεύθυνση. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα για τα υπηρεσιακά συμβούλια:
«Θεσμοθέτηση νέου πλαισίου για τη συγκρότηση και λειτουργία υπηρεσιακών συμβουλίων ανεξάρτητων και μη ελεγχόμενων από την εκάστοτε εξουσία. Ενός πλαισίου που θα κατοχυρώνει τη διαφάνεια, την αντικειμενικότητα, τη δικαιοσύνη και τη δημοκρατική τους λειτουργία. Επαναφορά των δημοκρατικά εκλεγμένων αιρετών στα συμβούλια επιλογής στελεχών. Κατάργηση της τροπολογίας Κεραμέως για ηλεκτρονικές εκλογές αιρετών και διεξαγωγή των εκλογών την πρώτη Τετάρτη κάθε δεύτερου Νοέμβρη με τις ρυθμίσεις που ίσχυαν όλα τα προηγούμενα χρόνια».
Τι συμβαίνει, λοιπόν, και μέλη και στελέχη της Νέας Αριστεράς, μέχρι επιπέδου πανελλαδικού συντονιστικού, συμμετέχουν με την παράταξή τους (ΣΥΝΕΚ) στις σημερινές ηλεκτρονικές εκλογές; Το άλλοθι της ανεξαρτησίας των συνδικαλιστικών παρατάξεων από τους κομματικούς τους φορείς, προφανώς δεν ισχύει όταν μιλάμε για ζητήματα αρχής. Μπορεί οι θέσεις του συνεδρίου του κόμματος να μιλούν για κατάργηση των ηλεκτρονικών εκλογών και τα μέλη του κόμματος να κατεβάζουν ψηφοδέλτιο σ’ αυτές τις εκλογές; Δεν ντρέπονται που τελικά θα μοιράσουν τις θέσεις των αιρετών με τους δεξιούς και τους πασόκους, σε απονομιμοποιημένες εκλογικές διαδικασίες συνδικαλιστικού παραγοντισμού που η αποχή φτάνει το 90%, ικανοποιώντας μόνο προσωπικές φιλοδοξίες και πελατειακές σχέσεις; Δυστυχώς η παράταξη των ΣΥΝΕΚ, εγκαταλείποντας οριστικά την αγωνιστική συνδικαλιστική δράση, έχει ως μοναδική δυνατότητα συντήρησης των δυνάμεών της την συναλλαγή και την συνεργασία με την κυβερνητική ΔΑΚΕ και την πασοκική ΠΕΚ, συγκροτώντας μια παραλυτική και γραφειοκρατική πλειοψηφία στην ΟΛΜΕ και συμμετέχοντας σε υπηρεσιακά συμβούλια απονομιμοποιημένα από τον κλάδο, άβουλα, διεκπεραιωτικά και υποταγμένα στην διοίκηση.
Η Νέα αριστερά φιλοδοξεί, με το ιδρυτικό της συνέδριο, να δώσει απαντήσεις στην κρίση εκπροσώπησης της Αριστεράς και να αποτελέσει την διέξοδο σε μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας που επιλέγει την αποστράτευση και την αποχή από το πολιτικό γίγνεσθαι. Πώς μπορεί, όμως, να γίνει κάτι τέτοιο όταν κομματικά μέλη της, που είναι ταυτόχρονα συνδικαλιστικά στελέχη, είναι και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ; Πώς μπορεί η αντιπρόεδρος της ΟΛΜΕ και μέλος του πανελλαδικού συντονιστικού της Νέας Αριστεράς να φιγουράρει στα ψηφοδέλτια των ηλεκτρονικών εκλογών για τα υπηρεσιακά συμβούλια; Η κρίση αξιοπιστίας χτυπά την πόρτα της Νέας Αριστεράς εκ προοιμίου, πριν ακόμη ιδρυθεί ως κόμμα.
ΥΓ 1. Κάποιος, πονηρά σκεπτόμενος, θα μπορούσε να πει ότι οι συνεδριακές θέσεις μιλούν για κατάργηση των ηλεκτρονικών εκλογών αλλά δεν λένε για μη συμμετοχή σ’ αυτές μέχρι να έρθει η ώρα της κατάργησής τους. Αν κάτι τέτοιο χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα από τους συνδικαλιστές της Νέας Αριστεράς τότε δεν θα μιλάμε για συνδικαλισμό αλλά για παπατζιλίκι.
ΥΓ 2. Στην πρόσφατη απεργία, 23/10, των εκπαιδευτικών, η πλειοψηφία του ΔΣ της ΟΛΜΕ ήταν αρνητική, με τις ψήφους των συνδικαλιστών της Νέας Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ, προσφέροντας καλές υπηρεσίες στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ευτυχώς, η ΑΔΕΔΥ έσωσε την χαμένη τιμή του κλάδου προκηρύσσοντας η ίδια την απεργία. Πώς ένα κόμμα θα υποστηρίξει το αριστερό του προφίλ όταν εκτίθεται ανεπανόρθωτα από τους συνδικαλιστές του, που υπονομεύουν στην πράξη τις ιδρυτικές του θέσεις ;
Πάνος Δημητρούδης - epohi.gr
*Δημοσιεύτηκε το Σάββατο 2 - 11 - 2024
