Οι Οθωνοί είναι το μεγαλύτερο από τα Διαπόντια νησιά, που βρίσκονται βόρεια της Κέρκυρας (Ιόνιο Πέλαγος) και ανήκουν στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων. Έχει 393 κατοίκους (2011) και χωρίζεται σε 2 περιοχές (Άνω και Κάτω Πάντα). Σε σχέση με τις Ιταλικές ακτές, οι Οθωνοί απέχουν 43 ναυτικά μίλια από το ακρωτήριο του Οτράντο και 48 από τα Λευκά (Santa Maria di Leuca), τα οποία διακρίνονται όταν οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν.
Σύμφωνα με τη μυθολογία, οι Οθωνοί ήταν το νησί της Καλυψώς, της νύμφης που ερωτεύτηκε ο Οδυσσέας και εξ αιτίας της έμεινε στο νησί επί επτά ολόκληρα χρόνια. Μάλιστα η σπηλιά της αποτελεί ακόμα και σήμερα σημείο ενδιαφέροντος των επισκεπτών.
Μερικές από τις ονομασίες του νησιού κατά το παρελθόν ήταν Οθρωνός (θρόνος), φιδονήσι (εξαιτίας των πολλών φιδιών που λέγεται πως είχαν κατακλύσει το νησί και που εξαιτίας τους είχε κάποτε εγκαταλειφθεί), αλλά και Φανός λόγω του φάρου του. Η σημερινή του ονομασία προέρχεται μάλλον από τη λέξη οθόνη, καθώς οθόνες φαίνεται πως ονόμαζαν τα πανιά των ιστιοφόρων οι ντόπιοι ναυτικοί.
H Αμμος στη νότια ακτή του νησιού Οθωνοί.
Γενική ιστορία
Στην αρχή της 2ης χιλιετίας, το νησί κατέκτησαν εναλλακτικά οι Φράγκοι (τον 11ο αιώνα) και οι Ενετοί (τον 12ο αιώνα), ενώ δεχόταν συχνά επιθέσεις από τους πειρατές της Μπαρμπαριάς και των Αλτζερίνων (Αλγερινών). Από το τέλος του 1383 έως το 1386 την κυριαρχία της Κέρκυρας άσκησε ο Κάρολος Γ' της Νάπολης ο Αντζού (Γαλλικά: Charles de Durazzo). Σε έγγραφό του αναφέρεται ότι στις 19 Απριλίου 1383 παραχώρησε την επικαρπία των νήσων Οθωνοί, Ερεικούσσα, Μαθράκι, Διάπλο και Άγιο Στέφανο (μεσαιωνική ονομασία της βραχονησίδας Βίδο), στον ιππότη Θεόδωρο Σκαλίτη σαν τιμάριο. Μοναστηριώτου (2000), σσ. 30-40. Το 1537 ο διαβόητος πειρατής Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα σφαγίασε τους κατοίκους του νησιού. Μετά τις τελευταίες μετακινήσεις, μία μερίδα Οθωνιωτών αποίκησε και τα άλλα δύο Διαπόντια νησιά, την Ερεικούσσα και το Μαθράκι[. Το 1815, οι Άγγλοι κατακτούν τους Οθωνούς και όπως λέγεται, έστελναν στο νησί τους αρρώστους στρατιώτες για να αναρρώσουν λόγω του καλού κλίματος που επικρατούσε. Με τη συνθήκη που υπογράφτηκε στις 29 Μαρτίου 1864 ανάμεσα στις τρεις Δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) και στο ελληνικό βασίλειο, τα Επτάνησα -και μαζί τα Διαπόντια νησιά- πέρασαν οριστικά στην ελληνική κυριαρχία στις 21 Μαΐου. Στις 5 Οκτωβρίου 1864, το IΓ΄ Iόνιο Κοινοβούλιο υλοποίησε το σκοπό της σύγκλησής του αποφασίζοντας πανηγυρικά την Ένωση με την Ελλάδα σε «μία και αδιαίρετη πολιτεία υπό το συνταγματικό σκήπτρο του Γεωργίου A΄».[12] Από το 1869 έως το 1912 τα Διαπόντια νησιά αποτέλεσαν τον Δήμο διαποντίων με πρωτεύουσα τους Οθωνούς.
Οι πέντε οικισμοί των Οθωνών αποτελούν μια περιουσία που όμοιά τους σπάνια συναντά κανείς. Στο ψηλότερο σημείο του χωριού βρίσκεται χτισμένη από το 1864 η εκκλησία του Αϊ Γιώργη, ενώ λίγα χιλιόμετρα έξω, συναντά κανείς έναν πέτρινο σταυρό χρονολογημένο από το 1833, όπου όπως υποστηρίζουν οι ντόπιοι, στήθηκε για να θυμίζει τη σφαγή των κατοίκων από τον περιβόητο πειρατή Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα το έτος 1537.
Στο ψηλότερο σημείο του χωριού βρίσκεται χτισμένη από το 1864 η εκκλησία του Αϊ Γιώργη, ενώ λίγα χιλιόμετρα έξω, συναντά κανείς έναν πέτρινο σταυρό χρονολογημένο από το 1833, όπου όπως υποστηρίζουν οι ντόπιοι, στήθηκε για να θυμίζει τη σφαγή των κατοίκων από τον περιβόητο πειρατή Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα το έτος 1537.
Στο νησί υπάρχουν πολλά παραδοσιακά μονοπάτια, τα οποία δίνουν τη δυνατότητα σε ντόπιους και επισκέπτες να τα διανύσουν και να φτάσουν περπατώντας σε σχεδόν κάθε συνοικισμό και μεριά του νησιού μέσα από πανέμορφες καταπράσινες διαδρομές, αλλά και αρκετές παραλίες με πεντακάθαρα κρυστάλλινα νερά, οι περισσότερες από τις οποίες είναι προσβάσιμες με σκάφη, ενώ υπάρχει και μεγάλο καταδυτικό ενδιαφέρον για υποβρύχιες φωτογραφήσεις εξ αιτίας της ιδιόμορφης γεωμορφολογίας του βυθού και των πολυάριθμων σπηλιών. Όμως προσοχή λόγω των δύσκολων καιρικών συνθηκών που επικρατούν τους περισσότερους μήνες στο νησί… η γύρω περιοχή χαρακτηρίζεται από πολυάριθμα ναυάγια, με γνωστότερο όλων το βυθισμένο ναυάγιο του πλοίου Σάρα τον όρμο Φύκι, βόρεια των Οθωνών.
