Η εγκατάλειψη της Παλιάς Πόλης από τους μόνιμους κάτοικους και η μετατροπή της σε ενοικιαζόμενα, τουριστικά, τσιπουράδικα, εστιατόρια και μπαράκια είναι στα (μετά ιερής μανίας) ζητούμενα ώστε η μουσική να μην έχει περιορισμούς είτε χρονικούς είτε έντασης και οι καρέκλες να καλύψουν κάθε άχτιστο τετραγωνικό μέτρο.

Οι δημοτικές αρχές των τελευταίων χρόνων στηρίζουν έμμεσα ή άμεσα αυτό το σκοπό με συνέπεια τη μείωση του μόνιμου πληθυσμού. Αυτό αποτυπώνεται έντονα στο συνεχώς μειούμενο μαθητικό δυναμικό των σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης τα οποία «τροφοδοτούνται» από την Παλιά Πόλη.

 

Όλα οδηγούν αβίαστα στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για προσπάθεια υλοποίησης επιλογών του τουριστικού κεφαλαίου σε εξέλιξη. Ορισμένοι ντόπιοι ή επισκέπτες καλοκαιρινοί επιχειρηματίες έχουν την εντύπωση ότι το άδειασμα της Παλιάς Πόλης θα τους ωφελήσει οικονομικά. Όμως εφαρμόζοντα ς τη λογική «δος ημίν σήμερον» δεν αντιλαμβάνονται ότι μπορεί να επωφεληθούν προσωρινά αλλά μετά … έρχεται η σειρά τους και οι μεν «επισκέπτες επιχειρηματίες» θα μετακομίσουν σ’ άλλη γη σ’ άλλα μέρη, αλλά οι ντόπιοι δεν το νομίζουμε.

 

Κάποιες κινήσεις της δημοτικής αρχής όπως 2-3 πρόστιμα σε εστιατόρια για μη τήρηση του Κανονισμού Καθαριότητας, εκδίωξη αυτοκινήτων των μονίμων κατοίκων από τα ελάχιστα σημεία που έχουν για πρόσβαση στα σπίτια τους με τη «δικαιολογία» ότι εμποδίζουν την πρόσβαση οχημάτων πολιτικής προστασίας, η συνεχώς και προκλητικώς παραβιαζόμενη σήμανση περί μη στάθμευσης τουριστικών λεωφορείων, είναι προφανή «πυροτεχνήματα» για το θεαθήναι. Τα περί παρεμπόδισης πρόσβασης στον πυρήνα της Παλιά Πόλης των οχημάτων πολιτικής προστασίας, στερούνται σοβαρότητας όταν σε όλη την Παλιά Πόλη επικρατεί το χάλι που επικρατεί με τα καρεκλοτράπεζα (μην ξεχνάμε το σχετικά πρόσφατο περιστατικό στην Πλακάδα) και όταν επί μήνες ΟΛΗ η Παλιά Πόλη μένει για 7 και 8 ώρες χωρίς νερό ή με χαμηλή πίεση (φανταστείτε φωτιά στην Παλιά Πόλη, μεσοκαλόκαιρο στις 3 το πρωί. Καλύτερα να μην το φαντάζεστε).

 

Όταν λοιπόν συμβαίνει ό,τι συμβαίνει με το νερό, είναι υποκρισία να μιλάει κάποιος για δυσκολία αντιμετώπισης των κινδύνων εξ αιτία των Μονίμων Κατοίκων.

Η ουσία είναι ότι προκειμένου να διευκολυνθούν οι τουριστικοί πράκτορες και οι επιχειρηματίες της εστίασης, οι δημοτικοί άρχοντες δεν υπολογίζουν τίποτα.

Το διαβόητο ΣΒΑΚ έρχεται να συνδράμει τις ευγενικές και φιλότιμες προσπάθειες να αδειάσει η Παλιά Πόλη. Η προηγούμενη δημοτική αρχή το ξεκίνησε και η τωρινή προσπαθεί να το τελειώσει δίχως όμως να υπολογίζει τις αντιδράσεις των Μονίμων Κατοίκων οι οποίοι προσπαθούν πάση θυσία να αλλάξουν τις θανατηφόρες για την Παλιά Πόλη ρυθμίσεις του.

 

Οι προεκλογικές υποσχέσεις χρειάστηκαν μόλις ένα μήνα για να θολώσουν και έξι για να εξατμιστούν πλήρως. Η τωρινή δημοτική αρχή προσπαθεί να κινείται στο πλαίσιο στο οποίο κινήθηκε για τέσσερα χρόνια η προηγούμενη, δίχως να αντιλαμβάνεται την αλλαγή των κοινωνικών καταστάσεων.

----------------------------------------------------

Υ.Γ. Το σημείωμα αυτό θα μπορούσε να έχει έναν απλό-απλούστατο τίτλο τεσσάρων λέξεων που είναι ο τίτλος του γνωστού- γνωστότατου βιβλίου του Νίκου Μπογιόπουλου.

ΠΗΓΗ: Στη χώρα των Φαιάκων