ΣΦΕΝΤΟΝΙΕΣ Η μόνιμη στήλη της "Φωνής των Αργυραδιτών" αρ. φ. 170

Του Γιώργου Κ. Καββαδία

Άθλιες εικόνες από πολλές τοποθεσίες του Δήμου Νότιας Κέρκυρας με τα σκουπίδια. Δείγματα αδιαφορίας των τοπικών αρχόντων και υποβαθμισμένης ποιότητας ζωής. Δεν είναι μόνο οι άθλιες εικόνες που βλέπουν οι ξε΄νοι επισκέπτες με δρααμτικές συνέπειες για την τουριστική κίνηση και την οικονομία του νησιού. Είναι, κυρίως, οι κίνδυνοι που εγκυμονούν για το περιβάλλον και την υγεία όλων μας. Παράλληλα αυξάνουν και οι κίνδυνοι πυρκαγιών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πυρκαγιά που ξέσπασε στις 31 Μάη στην άτυπη χωματερή που έχει διαμορφωθεί με ευθύνη, κυρίως, της δημοτικής αρχής στη θέση Καμάρα στον Μαραθιά.

Πάρτυ παρανομίας όλη την εβδομάδα στην παραλία της Δασιάς από την εταιρία Ίκος. Η εταιρία εκτελεί αυθαίρετες εργασίες διαμόρφωσης της παραλίας και οικειοποίησης της ακτής. Η άδεια που έχει από τον Δήμο Κεντρικής Κέρκυρας είναι για άλλον σκοπό. Η εταιρία με τις εργασίες της έχει εξαφανίσει το τοπικό χαλίκι που υπάρχει στις παραλίες της ανατολικής Κέρκυρας, αλλάζει το τοπίο και εξαφανίζει τα όρια μεταξύ της ιδιοκτησίας της και του αιγιαλού. Μπροστά στα μάτια μας εκτελείται σε πλήρη κλίμακα η απόπειρα ιδιωτικοποίησης με απόλυτη κάλυψη από τις τοπικές αρχές! Επισημαίνει σε ανακοίνωσή του ο Σύλλογος Προστασίας και Ανάδειξης της Δασιάς

Δόθηκαν στη δημοσιότητα δόθηκαν οι βραβεύσεις ακτών, μαρινών και τουριστικών σκαφών από την Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ), Εθνικό Χειριστή του Διεθνούς Προγράμματος «γαλάζια σημαία» στη χώρα μας, για το 2023. Πρόκειται για 617 ακτές και 18 μαρίνες, με την Ελλάδα να κατέχει και πάλι την 2η θέση παγκοσμίως ανάμεσα σε 52 χώρες, αν και για πρώτη φορά οι βραβεύσεις ξεπερνούν τις 600, με την Ελλάδα να έχει το 15% των βραβευμένων ακτών. «Πρωταθλήτρια» στην Ελλάδα αναδείχθηκε η Χαλκιδική με 94 σημαίες. Η Κέρκυρα έχει 17 «γαλάζιες σημαίες» έναντι 16 το 2022. Ωστόσο πάμπολλες είναι οι καθαρές και πανέμορφες ακτές που δε δηλώνονται για συμμετοχή στον συγκεκριμένο θεσμό.

Σχετικά με τον «ελληνικό διαγωνισμό PISA»: Είμαστε η μοναδική χώρα παγκόσμια που «κατεβάζει» τον διαγωνισμό αυτό σε τόσο μικρούς μαθητές, στην Στ΄ Τάξη του Δημοτικού. Η λογική τους είναι: πρέπει από πολύ μικρή ηλικία να ξεχωρίσουν αυτοί «που τα καταφέρνουν» από αυτούς που «δεν μπορούν». Είτε αυτό αφορά το κάθε παιδί ξεχωριστά, είτε τη σχολική μονάδα ως σύνολο. Εμείς θέλουμε ένα σχολείο που θα μορφώνει ολόπλευρα και ουσιαστικά, που δεν «θα διδάσκει για το τεστ». Γιατί δεν θέλουμε να γίνει και ο διαγωνισμός PISA άλλος ένας τρόπος που θα χωρίζει σε κατηγορίες μαθητές και σχολεία, που θα ανοίγει το δρόμο για ακόμα περισσότερες αντιεκπαιδευτικές πολιτικές. Θέλουμε ένα σχολείο που να μορφώνει ολόπλευρα όλους τους μαθητές, θα τους βοηθά να συγκροτήσουν την προσωπικότητά τους, θα τους δίνει τη δυνατότητα να αναπτύξουν τα ταλέντα τους και να σπουδάσουν, όσοι το επιθυμούν, ανεξάρτητα από την οικονομική κατάσταση της οικογένειάς τους. Από ανακοίνωση του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Κέρκυρας.

Το PISA αποθεώνει τις μετρήσεις, κατατάσσει, κατηγοριοποιεί και υποκινεί τον ανταγωνισμό και τελικά την υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης, υποβαθμίζει τις γνώσεις σε πληροφορίες, διαστρεβλώνει και υποβιβάζει τη διδασκαλία και τη μάθηση, τις καθοδηγεί ώστε να προσαρμόζονται στην ανταπόκριση στις εξετάσεις και να απομακρύνονται όλο και περισσότερο από τη γνώση και την κριτική σκέψη, τελικά «προπονεί» τους μαθητές για τέτοιου είδους εξετάσεις αντί να τους διδάσκει, τους καταρτίζει αντί να τους εκπαιδεύει. Αλήθεια, αφού έγιναν πέρσι για 1η φορά οι εξετάσεις αυτές, ποια ήταν τα αποτελέσματα; Ποια μέτρα πάρθηκαν; Έγιναν καλύτερα τα σχολεία; Ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της κυβέρνησης βάφτισε την ταξική κατηγοριοποίηση των σχολείων μέσω της λεγόμενης αξιολόγησης σε «Αναβάθμιση του σχολείου, ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών», την απομάκρυνση των μαθητών στα 15 τους χρόνια από το σχολείο και την ανήλικη εργασία τους «ενίσχυση» της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, τον «απεγκλωβισμό» 40.000 μαθητών από τα Πανεπιστήμια μέσω της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής, αλλά και το επικείμενο πετσόκομμα χιλιάδων μαθητών μέσω της Τράπεζας Θεμάτων, «αναβάθμιση του Εθνικού Απολυτηρίου». Τονίζει μεταξύ άλλων η ΕΛΜΕ Κέρκυρας.

Με έκπληξη και αγανάκτηση διαπιστώσαμε ότι ο Δήμαρχος Νότιας Κέρκυρας διαπράττοντας πολιτικό πραξικόπημα με μονομερή του και εν κρυπτώ απόφαση προχώρησε στην διαγραφή τεσσάρων μελών της Δημοτικής Επιτροπής Παιδείας και συγκεκριμένα τους εκπροσώπους του ΣΕΠΕ, της ΕΛΜΕ, του Εργατικού Κέντρου και της Διεύθυνσης Π.Ε. Κέρκυρας, χωρίς μάλιστα να ενημερώσει και να ζητήσει από τους φορείς αυτούς την αντικατάσταση των μελών αυτών. Η πράξη του δημάρχου συνιστά μνημείο αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς και αυταρχισμού … προχώρησε σε πολιτική φίμωση της ελεύθερης έκφρασης εκείνων που κατήγγειλαν:

1. Τη μη απόδοση των λειτουργικών του γ΄ τριμήνου του έτους 2022, ποσού 33.000 ευρώ.
2. Τη δαπάνη θέρμανσης έτους 2022 ποσού 16.500 ευρώ που δεν έχουν αποδοθεί στη σχολική επιτροπή
3. Το δ΄ τρίμηνο του 2022 και το ά τρίμηνο του 2023 των λειτουργικών δαπανών των σχολείων που εκχωρήθηκαν στη σχολική επιτροπή με μεγάλη καθυστέρηση, όσον αφορά την Π.Ε.
4. Ενώ δεν υπάρχει καμιά ενημέρωση σχετικά με τα επισκευαστικά των σχολείων. Από κοινή ανακοίνωση ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ Κέρκυρας.

Σε ανακοίνωση της η Ένωση Γιατρών ΕΣΥ Κέρκυρας (ΕΓΕΣΥΚ ) αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής: Είναι γνωστή από καιρό η τριτοκοσμική κατάσταση των διακομιδών στη Κέρκυρα. Διακομιδές σε καρότσα, ασθενείς που κάνουν βόλτα στη μισή Ελλάδα με ελικόπτερο πριν φτάσουν στο νοσοκομείο προορισμού τους, ταχύπλοα πολιτών που μπορούν να ταξιδέψουν τη στιγμή που ο επίσημος κρατικός μηχανισμός αδυνατεί, καθυστερήσεις ή αδυναμία έγκαιρης προσέλευσης πτητικών μέσων, είναι καταστάσεις που έχουμε βιώσει κατ’ επανάληψη. Αναγκαζόμαστε δυστυχώς να επανέλθουμε στο ίδιο θέμα με αφορμή τον τραγικό θάνατο βρέφους, παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των Ιατρών και ρωτάμε αυτούς που υπόσχονταν (έστω) πτητικό μέσο με 24ωρηκάλυψη του νησιού… Τι έχετε να πείτε (όχι σε μας) σε αυτή τη μητέρα που με την οκνηρότατα και την αδιαφορία σας στερήσατε από το παιδί της τη δυνατότητα έστω να παλέψει για τη ζωή του;