γράφει ο Θέμης Τζήμας
Κατά τον Κίσινγκερ το ένα πράγμα που είναι χειρότερο από το να είσαι εχθρός των ΗΠΑ είναι να είσαι σύμμαχός τους
Κατά τον Κίσινγκερ το ένα πράγμα που είναι χειρότερο από το να είσαι εχθρός των ΗΠΑ είναι να είσαι σύμμαχός τους. Ο Ζελένσκι και κυρίως οι Ουκρανοί το διαπιστώνουν πέραν πάσης αμφιβολίας αυτές τις ημέρες παρότι το υφίστανται ήδη εδώ και μια περίπου δεκαετία τουλάχιστον.
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας κατά τον Τραμπ είναι πλέον δικτάτορας. Κατά τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ επίσης, καλά θα κάνει να πειθαρχήσει στον πρόεδρο των ΗΠΑ καθότι κάθε προσπάθεια του Ουκρανού δικτάτορα πλέον, να εκφράσει διαφωνίες με τον πρόεδρο των ΗΠΑ ή να του επιτεθεί θα εκνευρίσει τον τελευταίο ακόμα περισσότερο. Για προφανείς λόγους δε, ο πρόεδρος των ΗΠΑ από τη μια προβάλλει πόσο μεγάλη είναι η οικονομική και στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ στην Ουκρανία μέχρι σήμερα (παρότι γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτή η βοήθεια σε μεγάλο βαθμό επέστρεψε στις ΗΠΑ και ειδικότερα στο στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα) ενώ από την άλλη απαιτεί μια νέα συμφωνία λεηλασίας, αυτήν τη φορά του ορυκτού πλούτου της Ουκρανίας.
Για τους Ευρωπαίους συμμάχους της Ουκρανίας όλα αυτά αποτελούν απανωτά σοκ δεδομένου ότι είτε θα πρέπει να προβούν σε μια αναστροφή 180 μοιρών, είτε να αναλάβουν τον ρόλο τον οποίο είχαν οι ΗΠΑ μέχρι σήμερα. Ο Σολτς εκπλήσσεται για παράδειγμα από τη θέση του προέδρου των ΗΠΑ για την Ουκρανία αλλά την ίδια στιγμή ουδόλως ενοχλείται από την άρνηση της νομιμότητας των εκλογών που όντως πραγματοποιήθηκαν (σε αντίθεση με τα τεκταινόμενα στην Ουκρανία) στην Ρουμανία και στη Γεωργία. Η υποκρισία της Ε.Ε. της έχει στερήσει κάθε ηθική νομιμοποίηση να μιλά ως αντίπαλο δέος στον Τραμπ.
Αυτό το οποίο διαρρέεται από διάφορες πλευρές είναι ότι ο Τραμπ ετοιμάζει ένα σχέδιο το οποίο περιλαμβάνει ως πρώτο βήμα την ανακωχή, έπειτα εκλογές στην Ουκρανία και τέλος την υπογραφή συμφωνίας ειρήνης. Ο Ζελένσκι τέλος και μια νέα ηγεσία η οποία θα πρόσκειται στον Τραμπ με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει. Σύμφωνα δε με την BILD, οι ηγέτες της Ε.Ε. ανησυχούν ότι ο Τραμπ μπορεί να προχωρήσει ένα βήμα περισσότερο και να αποσύρει τα στρατεύματα των ΗΠΑ από τα εδάφη στα οποία επεκτάθηκε το ΝΑΤΟ μετά το ’91, παραβιάζοντας τις υποσχέσεις προς την ΕΣΣΔ.
Πρόκειται για μια εικασία (ή πληροφορίες) που είναι πολύ νωρίς για να επιβεβαιωθούν. Οι ΗΠΑ ζουν εδώ και δεκαετίες από τους πολέμους και ακούγεται αρκετά επικίνδυνο για οποιονδήποτε πρόεδρο των ΗΠΑ να συγκρουστεί με αυτά τα συμφέροντα. Επιπλέον δεν είναι καθόλου σαφές ακόμα τι ακριβώς θα μπορούσε να σημάνει μια τέτοια επιλογή αν τυχόν έχει βάση αλήθειας αλλά σε κάθε περίπτωση είναι εντυπωσιακή έστω και ως φήμη μόνο.
Επιπροσθέτως, άλλες φήμες μιλούν για «πάγωμα» ή περιορισμό της στρατιωτικής βοήθειας (πώλησης όπλων στην πραγματικότητα) από τις ΗΠΑ προς την Ουκρανία, επιτείνοντας τον πανικό μέσα στην Ουκρανία. Όπως γίνεται αντιληπτό, η θέση του Ζελένσκι μέσα στο Κίεβο καθίσταται ολοένα επισφαλέστερη, εξ ου και οι φήμες για φυγή του στο εξωτερικό και ειδικότερα στη Γαλλία.
Μέσα σε όλη αυτή τη συγκυρία η Ε.Ε. καλείται να βρει στρατηγική, λεφτά, αποφασιστικότητα είτε για σύγκρουση είτε για ειρήνη και σταθερές ηγεσίες. Αυτήν τη στιγμή δεν υπάρχει τίποτα από όλα αυτά. Ο δρόμος του πολέμου δείχνει ακόμα πιο δύσκολος από ό,τι ήδη αποδεικνυόταν. Κανείς δεν εγγυάται ότι θα σταματήσει ούτε ο Τραμπ είναι κάποιος ειρηνοποιός αλλά αυτήν τη στιγμή όλα μοιάζουν πιθανά. Οι πολεμοκάπηλοι (εις βάρος και) της Ουκρανίας μάλλον δεν αισθάνονται πολύ άνετα. Κυρίως όμως, αυτή είναι η μοίρα των συμμάχων των ΗΠΑ επειδή ακριβώς είναι «σύμμαχοι» και όχι σύμμαχοι.
πηγή: kosmodromio.gr