Χρήστος Κάτσικας
Την επαναφορά των Συμβουλίων Διοίκησης Ιδρυμάτων και την τοποθέτηση μάνατζερ στα πανεπιστήμια σχεδιάζει το υπουργείο Παιδείας.
Οι μάνατζερ θα έχουν οικονομικές και διοικητικές αρμοδιότητες θα ελέγχονται από οικονομική επιτροπή και θα λογοδοτούν στο υπουργείο Παιδείας. Το σχέδιο αυτό ανακοίνωσε τόσο η υπουργός Παιδείας σε εκδήλωση της ΔΑΠ όσο και ο υφυπουργός κ. Άγγελος Συρίγος σε σχετική συνέντευξή του.
Μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα ο υφυπουργός κ. Συρίγος αναφερόμενος στο θέμα αυτό υπογράμμισε ότι «είναι στο προεκλογικό πρόγραμμα της ΝΔ, ότι τα οικονομικά θέματα δεν τα χειρίζονται απαραιτήτως με τον καλύτερο δυνατό τρόπο πανεπιστημιακοί που μπορεί να μην έχουν ιδιαίτερες γνώσεις και γι’ αυτόν τον λόγο έχουμε πει ότι θα μπουν μέσα στα Πανεπιστήμια οικονομικοί διευθυντές, οι οποίοι θα επιλέγονται με όρους ιδιωτικοοικονομικούς για να παρακολουθούν τα οικονομικά των πανεπιστημίων. Κάποια πανεπιστήμια έχουν τεράστιο οικονομικό φόρτο και έχουν και θέματα που σχετίζονται με την περιουσία τους και με την εκμετάλλευσή της».
Είναι αλήθεια πως η εν λόγω «αρχιτεκτονική» στη δομή του πανεπιστημίου, κοντολογίς τα περί manager και Συμβουλίων Ιδρύματος στα πανεπιστήμια, όχι μόνο έχουν ειπωθεί και στο παρελθόν αλλά έχουν και νομοθετηθεί. Δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρούνται τέτοιου είδους αλλαγές. Τελευταία φορά που επιχειρήθηκε κάτι τέτοιο ήταν το 2011 με τον αποκαλούμενο νόμο Διαμαντοπούλου. Τότε βέβαια ο εν λόγω νόμος δεν εφαρμόστηκε ποτέ στην πράξη, καθώς υπήρχαν σφοδρότατες αντιδράσεις της ακαδημαϊκής κοινότητας, με καταλήψεις και κινητοποιήσεις.
Το Υπουργείο της Παιδείας και οι επιτελείς του για μια ακόμη φορά “μεταφράζουν” στα ελληνικά τη Συμφωνία της Μπολόνια, που θέλει ένα πανεπιστήμιο περισσότερο «επιχειρηματικό» στη βάση ενός νεοφιλελεύθερου μοντέλου.
Εξάλλου για το θέμα της αποτελεσματικότερης διοίκησης των ιδρυμάτων, εδώ και πολλά χρόνια η Κομισιόν λέει ότι τα Πανεπιστήμια πρέπει να διαθέτουν μεγαλύτερη αυτονομία από τις κυβερνήσεις, να καταρτίζουν επιχειρηματικά πλάνα, να διαχειρίζονται καλύτερα την οικονομική συνεργασία τους με τις επιχειρήσεις και τις εμπορευματοποιημένες λειτουργίες τους. Δεν είναι τυχαίο ότι γι’ αυτό το σκοπό, η Κομισιόν πρότεινε να τεθούν επικεφαλής στη διοίκηση των Πανεπιστημίων στελέχη που δε θα προέρχονται από τον ακαδημαϊκό χώρο, δηλαδή, αντί για πρυτάνεις, τα Πανεπιστήμια να έχουν διευθυντές (managers) από το χώρο των επιχειρήσεων.
Έτσι βαθαίνει σε τέτοιο βαθμό η σύμφυση πανεπιστημίου – επιχειρήσεων, ώστε τελικά το ίδιο το πανεπιστήμιο να λειτουργεί ως επιχείρηση, σε όλο το εύρος δραστηριότητάς του και αυτή ακριβώς η λειτουργία των πανεπιστημίων αφορά και την εξασφάλιση πόρων που θα αντισταθμίζουν τη μειωμένη κρατική χρηματοδότηση.
Εξάλλου για την κυβέρνηση η τοποθέτηση manager φαίνεται να είναι η λύση σε όλα τα προβλήματα. Manager στη ΔΕΗ, manager στον ΕΦΚΑ, manager στο ΤΑΙΠΕΔ, ίσως σε λίγο manager στα Νοσοκομεία και δεν ξέρουμε πού αλλού…
