Γενική συνέλευση: Τετάρτη 22/12, 2 μ.μ., συγκρότημα Τζαβέλλα

Να είμαστε όλες κι όλοι εκεί, κόντρα στις σειρήνες της υποχώρησης και της υποταγής

Η Γ.Σ. να πάρει απόφαση για συνέχιση της Απεργίας-Αποχής και συγκρότησης Επιτροπής Αγώνα

Τελικά το προεδρείο του Δ.Σ. της ΕΛΜΕ (ΠΑΜΕ-ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ) υλοποιεί τη θέληση του ¼ των μελών της ΕΛΜΕ για Γενική Συνέλευση. Έχουν συλλεχθεί τουλάχιστον 360 υπογραφές συναδέλφων και συναδελφισσών που καλούν σε γενική συνέλευση.

Υπενθυμίζουμε:

Το άρθρο 30, παράγραφος 1β, το καταστατικό λειτουργίας της ΕΛΜΕ Πειραιά αναφέρει επί λέξει:

«Έκτακτη Γενική Συνέλευση συγκαλείται όταν ζητείται με αίτηση από το ¼ των οικονομικά τακτοποιημένων μελών της ΕΛΜΕ».

Το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ εκλέγεται για να υλοποιεί τις αποφάσεις της Γ.Σ. και να τηρεί τις καταστατικές της λειτουργίες. Και το Προεδρείο της ΕΛΜΕ οφείλει να υλοποιεί και να τηρεί καταστατικό. Φωνές ή ψίθυροι που ακούστηκαν στο τελευταίο ΔΣ «είναι η τελευταία φορά που θα δεχτούμε Γ.Σ. από συλλογή υπογραφών», επιστρέφονται ως πολιτικά απαράδεκτες και συνδικαλιστικά αντικαταστατικές.

Άρθρο 17, παράγραφος 1α: «Τακτικό μέλος του Δ.Σ. δεν επιτρέπεται να παραβιάσει το καταστατικό της ΕΛΜΕ».

Η πολιτική απόφαση της πλειοψηφίας του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ να επιλέξουν να προχωρήσει η αξιολόγηση των σχολείων και να συνδράμουν με αυτόν τον τρόπο στην υλοποίηση της πολιτικής της κυβέρνησης της ΝΔ και της υπουργού Παιδείας βρίσκει άξιους συνεχιστές στην ΕΛΜΕ Πειραιά. Παρά τη μεγαλειώδη συμμετοχή στην Απεργία-Αποχή, παρά την τεράστια διαδήλωση στις 11/10, επέλεξαν να βάλουν στον γύψο έναν κλάδο που με αποφασιστικότητα ύψωσε ένα τείχος αντίστασης στα σχέδια της κυβέρνησης για διάλυση του δωρεάν δημόσιου σχολείου.

Γιατί έχουν αυτή τη στάση και κωλυσιέργησαν ώστε να οριστεί η Γ.Σ. για να αποφασίσουμε, όπως έχουμε τη δυνατότητα, ΑΠΕΡΓΙΑ-ΑΠΟΧΗ συντονιζόμενοι με τις ΕΛΜΕ και τους ΣΕΠΕ που το έχουν ήδη κάνει; Να συγκροτήσουμε επιτροπή αγώνα και να πιέσουμε για την προκήρυξη νέας απεργίας και διαδηλώσεων; Τι είναι αυτό που τους εμποδίζει; Η εμπειρία του προηγούμενου διαστήματος με τα 77 ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ που ανάγκασαν ΔΟΕ και ΟΛΜΕ να προχωρήσουν σε Απεργία-Αποχή δείχνει τον δρόμο.

Δεν υπάρχει ανάγκη άραγε να εξετάσουμε το τι κάνουμε συλλογικά από δω και πέρα; Οι συνάδελφοι και συναδέλφισσες που έχουν ορισθεί σε ομάδες και ως συντονιστές ομάδων τι θα κάνουν; Θα αφεθούν να προχωρήσουν στον προγραμματισμό; Θα προχωρήσουν στην συμπλήρωση της Α πλατφόρμας; Οι υπόλοιποι συνάδελφοι και συναδέλφισσες θα περιμένουμε την ώρα που θα κληθούμε να σχεδιάσουμε τις δράσεις μας;

Η πλειοψηφία του Δ.Σ. μας καταγγέλλει: «θέλετε μια συνέλευση τον μήνα». Μετά από τη μεγαλύτερη κινητοποίηση εκπαιδευτικών, εδώ και δύο δεκαετίες τουλάχιστον, της οποίας η συνέχεια «πάγωσε» με το πραξικόπημα ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ στην ΟΛΜΕ, τι έπρεπε να κάνουμε; Να περιμένουμε απλά να περνάει η αξιολόγηση; Να αδρανούμε; Είναι «τυχοδιωκτική» πρόταση το να κάνουμε συνελεύσεις, να δίνουμε τον λόγο

στους συναδέλφους και είναι αγωνιστική πρόταση η αδράνεια και το να αφήνουμε τη φθορά του χρόνου να δημιουργεί τετελεσμένα; Η εμπειρία, τις τελευταίες 35 μέρες, σε σχέση με την απόφαση από την προηγούμενη Γ.Σ. δείχνει ότι αυτή είχε, όπως είχαμε προβλέψει, κενά και προβλήματα. Οι συνάδελφοι βρίσκονται κάτω από ασφυκτική πίεση του υπουργείου και της διοίκησης να προχωρήσουν άμεσα σε κείμενα και δείκτες, χωρίς βέβαια να το επιθυμούν. Το ΥΠΑΙΘ με νέο έγγραφο προς τα σχολεία την Παρασκευή απειλεί εκπαιδευτικούς και διευθύνσεις των σχολείων, ζητάει πρακτικά συνεδριάσεων συλλόγων διδασκόντων για την αξιολόγηση.

Το θέμα δεν έχει τελειώσει. Οι απανωτές παρατάσεις που έδωσε το υπουργείο καταδεικνύουν τις δυνατότητες που έχουμε να απαντήσουμε συλλογικά και ανυποχώρητα.

Οι ΣΥΝΕΚ και η ΔΑΚΕ προσπάθησαν με νύχια και με δόντια, ακόμα και θέτοντας σε αμφισβήτηση το καταστατικό της ΕΛΜΕ, να μη γίνει Γ.Σ. που να καθορίζει εκ νέου τη στάση μας στο θέμα και που θα οργανώνει και θα συντονίζει τον αγώνα μας ενάντια στην αξιολόγηση. Αυτό έγινε ακόμη πιο εμφανές στην συνεδρίαση του Δ.Σ.

Το ΠΑΜΕ πρέπει να πάρει θέση. Ή με τις πολιτικές δυνάμεις που υπηρετούν κάθε φορά τις κυβερνητικές επιδιώξεις και πολιτικές ή με τον κόσμο του αγώνα που πραγματικά θέλει να υπηρετήσει την αντίσταση ενάντια στην αξιολόγηση και τη διάλυση του δωρεάν δημόσιου σχολείου.

Τα ενιαία κείμενα όποια και μορφή να πάρουν, ακόμα κι αυτά που θα διατυπώνουν τις θέσεις της ΕΛΜΕ, δεν παύουν να συντελούν στη διαδικασία που έχει θέσει η κυβέρνηση για την αξιολόγηση, δεν παύουν να διαμορφώνουν κουλτούρα αξιολόγησης κάτι που το επισημαίνει και ο ΟΟΣΑ στην έκθεσή του ως έλλειψη για την κατάσταση στο ελληνικό σχολείο.

Ένα είναι σίγουρο και είναι γνωστό ότι συμμαχίες με πολιτικές δυνάμεις όπως οι ΣΥΝΕΚ, ΔΑΚΕ και ΠΕΚ το μόνο που κάνουν είναι να ρίχνουν νερό στον μύλο της αξιολόγησης της Κυβέρνησης, της ΝΔ και της Κεραμέως που στηρίζεται στην αξιολόγηση Γαβρόγλου. Πόσο μακριά μπορεί να πάει αυτή η λυκοσυμμαχία; Πόσο μπορούν αυτοί να υπηρετήσουν τον αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση και για την υπεράσπιση και διεύρυνση του δωρεάν δημόσιου σχολείου; Δεν μπορεί να πατάς σε δύο βάρκες. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα πέσεις στο νερό και θα συμπαρασύρεις και πολλούς ακόμη.

Τα θέματα είναι εκκρεμή και επιβάλλεται να οργανώσουμε την αντίστασή μας. Δεν πρέπει να αφήσουμε κανέναν συνάδελφο και καμία συναδέλφισσα έκθετο και βορά στις ορέξεις του υπουργείου παιδείας και της διοίκησης.

Συμμετέχουμε μαζικά στη Γ.Σ. για να:

Ø αποφασίσουμε νέα προκήρυξη απεργίας-αποχής.

Ø συγκροτήσουμε επιτροπή αγώνα.

Ø πιέσουμε για την προκήρυξη νέας απεργίας και διαδηλώσεων.

Ø αποφασίσουμε τον συντονισμό με άλλες ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ.

ΟΛΕΣ/ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

Τετάρτη 22/12, 2 μ.μ., συγκρότημα Τζαβέλλα