«Τετραετία πραγματικής επανάστασης» χαρακτήρισε ο Μητσοτάκης τη νέα τετραετία ισοπέδωσης της δημόσιας εκπαίδευσης από την νεοφιλελεύθερη κυβέρνησή του, κατά τη διάρκεια της συνάντησής του με τον Πιερρακάκη.

Τα σημεία τα οποία ανέδειξε ως πεδίο εφαρμογής νέων μέτρων ή συνέχισης της ίδιας αντιδραστικής πολιτικής της πρώην υπουργού Αμάθειας και Καταστολής Κεραμέως ήταν τα εξής:

• Προσχολική αγωγή

«Πράγματι, το μεταρρυθμιστικό έργο το οποίο έχουμε σχεδιάσει για το Υπουργείο Παιδείας είναι εξαιρετικά πλούσιο. Ξεκινάει από την προσχολική αγωγή, στην οποία θέλουμε να δώσουμε μία πολύ μεγάλη βαρύτητα μεταφέροντας και αρμοδιότητες από άλλα Υπουργεία στο Υπουργείο Παιδείας, ακριβώς επειδή η επιστήμη πια μας λέει πόσο σημαντική είναι η διαμόρφωση των συνάψεων του εγκεφάλου προ της ηλικίας των έξι ετών».

Οι αοριστολογίες Μητσοτάκη περί «βαρύτητας» στην προσχολική αγωγή, «μεταφοράς αρμοδιοτήτων από άλλα υπουργεία» (π.χ. από το πρώην υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων της κυβέρνησης Κούλη 1 στο οποίο ανήκαν οι παιδικοί σταθμοί με υφυπουργό την Δόμνα Μιχαηλίδου) στο υπουργείο Παιδείας, «διαμόρφωσης των συνάψεων του εγκεφάλου προ της ηλικίας των έξι ετών», σε συνδυασμό με τη δήλωση Πιερρακάκη για «άρση της πολυδιάσπασης» της προσχολικής αγωγής υπό το Υπουργείο Παιδείας ώστε να δοθεί… ενιαία κατεύθυνση» καθώς και η συνεχής υπόμνηση του ιδίου ότι «Το όραμα μιας προσχολικής αγωγής μέχρι το 6ο έτος της ηλικίας, αντιμετωπίζεται με ενιαίο τρόπο στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης», απαιτούν αγωνιστική επαγρύπνηση από τους εκπαιδευτικούς για να διαφυλαχθεί ο ρόλος του δημόσιου δωρεάν νηπιαγωγείου, ως αναπόσπαστου μέρους της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

• Σχολείο ταξικών φραγμών-Πολλαπλό βιβλίο

«Εχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε στα σχολεία μας για να εφαρμόσουμε το νομοθετικό πλαίσιο το οποίο έχουμε ψηφίσει, για να τα κάνουμε πιο δημιουργικά, πιο εναρμονισμένα με τη σύγχρονη τεχνολογία, να βάλουμε τους διαδραστικούς πίνακες σε όλα τα σχολεία, με ποιοτικό περιεχόμενο, να ενισχύσουμε και να εφαρμόσουμε τα νέα προγράμματα σπουδών, το πολλαπλό βιβλίο».

Το σχολείο της μερικής γνώσης, των δεξιοτήτων που απαιτεί η αγορά, το σχολείο των ταξικών φραγμών (Τράπεζα θεμάτων, Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, συντελεστές βαρύτητας για εισαγωγή στα ΑΕΙ), το κατηγοριοποιημένο υποχρηματοδοτούμενο σχολείο (αξιολόγηση σχολικών μονάδων, εκπαιδευτικών, μαθητών) θα είναι και στις προτεραιότητες της κυβέρνησης Κούλη 2. Θα είναι πασπαλισμένο, βεβαίως, με την χρυσόσκονη των «διαδραστικών πινάκων», των «νέων προγραμμάτων σπουδών» -που δεν θα διαφέρουν στην κατεύθυνση από τα προηγούμενα, να διαμορφώνουν δηλαδή τους ανθρώπους της μερικής δεξιότητας-, με την απάτη του πολυδιαφημισμένου «πολλαπλού βιβλίου».

Ο Μητσοτάκης το λέει «με γεμάτο στόμα», όμως οι εκπαιδευτικοί ξέρουν ότι πρόκειται για απάτη, αφού θα έχουν τη δυνατότητα να επιλέγουν ένα μοναδικό βιβλίο από το οποίο επιθυμούν να διδάξουν στην τάξη, ανάμεσα στα εγκεκριμένα βιβλία που περιλαμβάνονται στο ΜΔΒ, το οποίο θα διανέμεται δωρεάν στους μαθητές, ενώ ταυτόχρονα όλα τα εγκεκριμένα βιβλία θα είναι διαθέσιμα σε ψηφιακή βιβλιοθήκη. Πρόκειται σαφώς για μεγάλη υποκρισία γιατί το υπουργείο Παιδείας γνωρίζει ότι δεν αρκεί ένα και μοναδικό βιβλίο για να προσεγγίσουν οι μαθητές τη γνώση και την πολυπλοκότητά της και ταυτόχρονα αρνείται να διανείμει δωρεάν σε όλους τους μαθητές όλα τα σχολικά εγχειρίδια που καλύπτουν αυτήν την αναγκαιότητα. Γνωρίζει βεβαίως ότι τα σχολεία δεν διαθέτουν αναβαθμισμένες ψηφιακές υποδομές, πολλώ δε μάλλον μέσα σε κάθε τάξη (όλοι θυμόμαστε τα παρατράγουδα με την τηλεκπαίδευση στο λοκντάουν) και σχολικές βιβλιοθήκες, για να μη μιλήσουμε για τις ατομικές δυνατότητες αυτού του είδους των νοικοκυριών, ειδικά των φτωχών και περιθωριοποιημένων κοινωνικών ομάδων, που η ικανοποίηση ή βελτίωσή τους (η ψηφιακή αναβάθμιση των δυνατοτήτων των ατομικών νοικοκυριών) αντιστρατεύεται το δικαίωμα της δωρεάν παιδείας.

Υπάρχει, όμως, και άλλη ουσιαστική παράμετρος που είναι ο κατακερματισμός του ενιαίου της διδασκαλίας, του ενιαίου αναλυτικού προγράμματος, που δεν θα είναι ίδια για όλα τα σχολεία και για όλα τα παιδιά. Ο στόχος είναι η κοινωνική προέλευση, οι ξεχωριστές «ανάγκες» της καπιταλιστικής αγοράς των διαφορετικών τόπων διαμονής για δεξιότητες και «χέρια», η εθνικότητα, το θρήσκευμα, κ.λπ. να καθορίζουν την επιλογή του ενός και μοναδικού βιβλίου που θα διανέμεται στους μαθητές. Με βάση αυτές τις διαφοροποιήσεις θα επιλέγονται και τα βιβλία από τον διδάσκοντα εκπαιδευτικό. Και βεβαίως όλα τα βιβλία δεν θα έχουν την ίδια βαρύτητα. Αλλα είναι αυτά που θα διανέμονται στα βόρεια προάστια και άλλα αυτά που θα διανέμονται στο Πέραμα, τα νησιά, την ακριτική Ελλάδα.

• Πανεπιστήμιο-επιχείρηση ΑΕ και ιδιωτικά πανεπιστήμια

«…τώρα βρισκόμαστε ακριβώς στην περίοδο που εφαρμόζουμε το νομοθετικό πλαίσιο, το νόμο – πλαίσιο που ψηφίστηκε από την προηγούμενη ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, με πανεπιστήμια τα οποία θα είναι ανοιχτά προς τη κοινωνία, προς τον κόσμο των επιχειρήσεων, με εξωστρέφεια, πανεπιστήμια τα οποία θα δίνουν πτυχία με πραγματική αξία. Προτεραιότητες όπως το εσωτερικό «Erasmus», στις οποίες αποδίδω πολύ μεγάλη σημασία, θα ενεργοποιηθούν εντός του επόμενου έτους.

Και, βέβαια, σωστά ανέφερε και ο Υπουργός ότι είμαστε πια έτοιμοι να καταθέσουμε μία συγκροτημένη νομοθετική πρωτοβουλία που να δίνει τη δυνατότητα ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων και στην πατρίδα μας, με πολύ υψηλές προδιαγραφές όμως -εκεί δεν πρόκειται να κάνουμε καμία απολύτως έκπτωση.

Αυτή η ιστορική εκπαιδευτική ανορθογραφία θα διορθωθεί, αλλά με τέτοιο τρόπο που να εξασφαλίσουμε ότι τα νέα πανεπιστήμια που θα ιδρυθούν και θα εγκατασταθούν στη χώρα μας θα πληρούν τις υψηλές προδιαγραφές που η Ελληνική Πολιτεία θα έχει θέσει».

Για τα ΑΕΙ, ο Μητσοτάκης, όπως και ο Πιερρακάκης στις προγραμματικές του δηλώσεις, δήλωσε αποφασισμένος να εφαρμόσει τον εκτρωματικό νόμο πλαίσιο της Κεραμέως, που μετατρέπει τα Πανεπιστήμια κυριολεκτικά σε επιχειρήσεις Α.Ε. (από τα βιομηχανικά διδακτορικά μέχρι τις συμπράξεις των πανεπιστημίων με μικρομεσαίες επιχειρήσεις, από το Ελληνικό Erasmus, μέχρι τη δημιουργία funds εντός των πανεπιστημίων με «στόχο τη χρηματοδότηση καινοτόμων ιδεών φοιτητών και καθηγητών»). Και ταυτόχρονα να επιβάλει τη «σιωπή των αμνών», τον «νόμο και την τάξη», με την κατάργηση του ασύλου, δένοντας χειροπόδαρα το φοιτητικό κίνημα και μετατρέποντας τα Ιδρύματα σε αποστειρωμένους από κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες χώρους.

Και ως λυσσασμένος με την κατάργηση του άρθρου 16 («ιστορική εκπαιδευτική ανορθογραφία» χαρακτήρισε με θρασύτητα τη λειτουργία του αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν πανεπιστήμιου) επανέλαβε τα όσα έχει δηλώσει για την ίδρυση και λειτουργία ιδιωτικών ΑΕΙ: Το νέο κόλπο-γκρόσο των «διακρατικών συμφωνιών» του άρθρου 28 του Συντάγματος, που θα αποτελέσουν την ομπρέλα για να έρθουν στην Ελλάδα να κάνουν επιχειρηματικές μπίζνες πανεπιστήμια του εξωτερικού, γιατί, λέει, δεν μπορεί να χαθεί άλλος χρόνος περιμένοντας μια επιτυχή αναθεώρηση του Συντάγματος. 

Δεν υπάρχει πιο προκλητική, πιο κυνική και συνάμα πιο δουλική (απέναντι στα αφεντικά του ευρωπαϊκού κεφαλαίου) δημόσια παραδοχή από αυτήν του αδίστακτου Μητσοτάκη, ότι το κοινοτικό δίκαιο, δηλαδή το δίκιο των ισχυρών ιμπεριαλιστικών κρατών, που κάνουν το κουμάντο στην ΕΕ, κατισχύει του εθνικού (της δυνατότητας δηλαδή της ελληνικής βουλής, του «ναού της δημοκρατίας», όπως ισχυρίζονται οι αστοί, να νομοθετεί στο όνομα τάχα του ελληνικού λαού) και η ελληνική κωλοπετινίτσα οφείλει να υπακούσει! 

Τα περί «υψηλών προδιαγραφών, που θα θέσει η ελληνική Πολιτεία» είναι απλώς προπαγάνδα αισχίστου είδους και υποκρισία, προκειμένου να κρυφτεί η γυμνή αλήθεια.

• Νέο «λούστρο» στην επαγγελματική εκπαίδευση που παραδίδεται στα χέρια των επιχειρήσεων

«Τέλος, θέλω να κάνω μία ξεχωριστή αναφορά σε ένα πεδίο δραστηριότητας του Υπουργείου στο οποίο πιστεύω πάρα πολύ, και αναφέρομαι στην τεχνική και την επαγγελματική εκπαίδευση. Εκεί έχουμε πολλά βήματα μπροστά μας να κάνουμε.

Εχει γίνει πολύ σημαντική δουλειά υποδομής την προηγούμενη τετραετία. Είναι πάρα πολύ σημαντικό να πειστούν τα νέα παιδιά, αλλά και οι οικογένειές τους, ότι υπάρχουν πολλοί δρόμοι για την επιτυχία στη ζωή και ότι αυτή δεν περνάει αναγκαστικά μέσα από ένα πτυχίο εντός Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος.

Η αναβάθμιση της τεχνικής εκπαίδευσης σε όλα τα επίπεδα αποτελεί ένα προσωπικό μου στοίχημα και πιστεύω ότι μπορούμε, πράγματι, ενισχύοντας αυτή τη δημόσια εκπαίδευση σε όλες της τις βαθμίδες, να δώσουμε όχι απλά διαφορετικές επαγγελματικές προοπτικές, αλλά και την αξιοπρέπεια της ενασχόλησης με ένα αντικείμενο το οποίο για λόγους κοινωνικών στερεοτύπων στην πατρίδα μας ενδεχομένως να μην είχε τύχει της αναγνώρισης που θα έπρεπε».

Ο Μητσοτάκης εκφράζει την αγωνία όλων των αστών πολιτικών να οδηγήσουν τα παιδιά της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων μακριά από τις πύλες των πανεπιστημίων (η μοίρα του ψυκτικού από το Περιστέρι). Τους θέλουν εργατάκια, υποταγμένα στο κεφάλαιο, χωρίς ελπίδα αλλαγής κοινωνικού στάτους, ταξικής θέσης. Γι’ αυτό και προαναγγέλλει νέο «λίφτινγκ» της λεγόμενης τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης (για νέο νόμο πλαίσιο μίλησε ο Πιερρακάκης), που θα λειτουργήσει ως καθρεφτάκι για τους ιθαγενείς. 

Θυμίζουμε ότι με το νόμο Κεραμέως γενικεύτηκε και νομιμοποιήθηκε η παιδική εργασία με διετείς δομές που απευθύνονται σε απόφοιτους Γυμνασίων [Επαγγελματικές Σχολές Κατάρτισης (Ε.Σ.Κ.) και Επαγγελματικές Σχολές ( ΕΠΑ.Σ.) Μαθητείας του Ο.Α.Ε.Δ.].

Γιούλα Γκεσούλη

ΠΗΓΗ: Eksegersi.gr