Της Αιμιλίας Καραλή
Βαράω και βρίζω στα 17 μου γιατί στο δημοτικό δεν μπορούσα. Με κορόιδευαν γιατί ήμουν κοντός, με παραπάνω κιλά, χωρίς φίλους. Και στο Γυμνάσιο τα ίδια. Γέλαγαν γιατί δεν είχα κοπέλα.
Ήμουν σιωπηλός και μαζεμένος. Οι γονείς με πήγαιναν σε ψυχολόγο για να κάνω τεστ νοημοσύνης. Ένιωθα ότι με θεωρούσαν χαζό. Τους μίσησα. Άρχισα πολεμικές τέχνες. Έσφιξα, ψήλωσα. Τους πέρασα όλους.
Και με μερικές σφαλιάρες έγινα αρχηγός όσων με έβριζαν. Έτσι παίζεται το παιχνίδι.
Μου αρέσει να μισώ. Έτσι ξεσπάω για όσα με τσαντίζουν. Το μίσος με κάνει δυνατό. Ο αδύνατος με τσαντίζει. Πρέπει να καταλάβει τη μοίρα του. Να σκύβει το κεφάλι όταν περνάω. Έτσι δεν γίνεται και στην κοινωνία; Ποιοι ξεχωρίζουν; Με την αγάπη κέρδισε κανείς κάτι;
Εγώ και η παρέα μου κοιτάμε το μέλλον. Θα βγάλουμε λεφτά. Από τώρα έχουμε αρχίσει. Πουλάμε ρούχα και παπούτσια από μάρκες που δεν ξαναβγαίνουν πια κι έχουν γίνει legend. Κερδίζουμε αρκετά από τα κορόιδα. Ενδιαφερόμαστε και για τα bitcoin. Πληρώνουμε περίπου 100 ευρώ σε έναν ειδικό που παράτησε τις σπουδές του για να ασχοληθεί κι έγινε πάμπλουτος. Ζει στο Ντουμπάι τώρα. Δεν έχουμε βγάλει τίποτα ακόμα. Αλλά πού ξέρεις; Δεν βλέπεις τι γίνεται στη μουσική;
Μου έβαλε ένας φίλος να δω τις προάλλες ένα παλιό συγκρότημα, τους Migos, τραπ. Με τις κουρσάρες, τις γυναικάρες, τα χρυσάφια, τις μάρκες τους. Από φτωχαδάκια ξεκίνησαν. Κι έγιναν κύριοι. Κι εδώ δεν έχουμε τέτοιους; Δεν με ενδιαφέρουν οι στίχοι τους. Ξέρω βρίζουν, λένε διάφορα για τις γυναίκες. Δεν δίνω σημασία. Ζω τη φάση.
Τι να τα κάνουμε τα μαθήματα; Ιστορία -ξανά μανά: χρονολογίες, βασιλιάδες, πόλεμοι. Βαρεμάρα. Λογοτεχνία, η ίδια ερώτηση: Τι θέλει να πει ο ποιητής; Αφού τα ξέρουμε: ζωντάνια, αμεσότητα, παραστατικότητα, ΖΑΠ που λέμε. Καβάφης, Σεφέρης, Ρίτσος - όλοι ΖΑΠ. Μας ρώταγε τις προάλλες η καθηγήτρια αν ξέρουμε τον Γκαίτε. Γιατί, κυρία, της είπα; Με ξέρει αυτός εμένα; Μαθηματικά, χημεία, φυσική; Ζητάω να αντιγράψω από κάποιους, να πάρω τη βάση. Όχι από τους φύτουλες που καταβροχθίζουν σελίδες για τον βαθμό. Με βοηθάνε οι «ψαγμένοι» που έχουν και κάτι παράξενες απορίες. Ρώτησε τις προάλλες μια τέτοια συμμαθήτρια τον φυσικό μας ποιος ήταν ο Χιγκς -είχε μάθει ότι πέθανε- και τι ήταν το μποζόνιο που βρήκε. Την έβαλε στη θέση της: - Παιδί μου, πρέπει να τελειώσουμε την ύλη. Δεν έχουμε χρόνο για τέτοια και γεμίζει τον πίνακα με τύπους. Μας είπε ότι τον ελέγχουν κι αυτόν. Δεν μπορεί να παρανομήσει. Κι αυτόν τον μισώ.
Είναι να μη βγάλεις το κινητό μετά για να ξεσκάσεις; Θα μας τα απαγορέψει λέει το υπουργείο, θα παίρνουμε αποβολή και θα καλούνε και τους γονείς. Παλιά μάς κάνανε μόνο παρατήρηση. Σιγά τ' αβγά!
Έχουμε και τα smartwatch. Μεγαλώνουνε οι φράχτες, βελτιώνονται κι οι άλτες. Θα απαγορέψουν και τα ρολόγια τώρα;
Μας είπανε και για το μπούλινγκ. Θα υπάρχει και ψηφιακή πλατφόρμα για καταγγελίες. Άμα σπάμε κάτι θα βάζουνε τους γονείς μας να πληρώσουν. Μπορεί και να μας διώξουν από το σχολείο. Ε, θα πάμε σε άλλο. Γιατί αυτό τώρα δεν είναι μπούλινγκ; Σιγά μη φοβηθώ!
Θα περιπολούν, λέει, και αστυνομικοί με πολιτικά στα πάρκα για να πιάνουνε όσους βαράνε άλλους. Δε λέω, έχει παραγίνει με ορισμένους. Αν όμως, στο ξεκούδουνο, σε βαράει ο μπάτσος; Αυτός ποιος θα τον μπαγλαρώσει; Μη σου πω τι γίνεται στο γήπεδο! Από το πουθενά κλομπιά! Γυρνάγαμε τις προάλλες από το γήπεδο και μας περιμένανε έξω από το τρένο. Μας πιάσανε για εξακρίβωση στοιχείων. Μας γδύσανε τσίτσιδους στο τμήμα. Δεν βρήκανε τίποτα. Με μάζεψε η μάνα μου στις 5 το πρωί. Τι τραβάει κι αυτή! Δουλεύει από το πρωί ως το βράδυ για να μεγαλώσει μόνη της δυο αγόρια. Κάθε τόσο την φωνάζουν στο σχολείο. Για ψύλλου πήδημα. Της είπαν να με γράψει σε νυχτερινό. Τους μισώ.
Εγώ πάντως θα βγάλω λεφτά. Θα ζήσω στο μέλλον. Ακούω για πιθανό πόλεμο. Πώς θα γίνει να βγάλουμε λεφτά από τον πόλεμο;
Υ.Γ.
Κράτα το σώου μαϊμού, κράτα το σώου/ Πες μας γι’ αυτούς που δεν αντέχουν να ζουν/πλάι σε σκιές που ενώ αιμορραγούν/ μάσκες φορούν και επιμένουν ν’ αγοράζουν,/ επιμένουν να πουλάν, /επιμένουν να μισούν και ν’ αγαπάν/Κράτα το σώου μαϊμού κράτα το σώου. (Τρύπες)
Για την αντιγραφή, Αιμιλία Καραλή
ΠΗΓΗ: Πριν
