Του Νίκου Β. Καββαδία
Στον απόηχο της σημαντικής νίκης του Κρόνου επί του Α.Ο. Κέρκυρα στο Εθνικό Στάδιο, που του εξασφαλίζει σε μεγάλο βαθμό την άνοδό του στη μεγάλη κατηγορία του νησιού, παρακολουθώντας τον αγώνα από την κερκίδα έκανα κάποιες σκέψεις που ένιωσα την ανάγκη να τις μοιραστώ μ' όσους περισσότερους μπορώ μέσα από την εφημερίδα μας.
Ο αγώνας αυτός ήταν μια συνάντηση δύο ιστορικών ομάδων του νησιού, του Α.Ο. Κέρκυρα και του Κρόνου. Οι δυο αυτές ομάδες ιδρύθηκαν το ίδιο έτος, το 1968.
Δυο ομάδες που μετά από 50 χρόνια πορείας προσπαθούν να αναγεννηθούν από τις στάχτες τους. Βέβαια δεν μπορεί κανείς να συγκρίνει το μέγεθος των δυο αυτών ομάδων. Ο Α.Ο. Κέρκυρα στο μισό αιώνα της ιστορίας του έχει εκπροσωπήσει το νησί σ' όλες τις κατηγορίες, με κορύφωση τη συμμετοχή του στην Superligue.
Εδώ αξίζει να μνημονεύσω ένα σπουδαίο Κερκυραίο παράγοντα το Σπύρο τον Καλογιάννη που ήταν αυτός που ανέβασε τον Α.Ο. Κέρκυρα στην Α΄ Εθνική και έδωσε τη χαρά στους φιλάθλους του νησιού να δουν από κοντά παίκτες όπως ο Τζιοβάνι του Ολυμπιακού και ο Σισέ του Παναθηναϊκού και πολλούς άλλους βεβαίως. Το ταξίδι αυτό όμως δυστυχώς δεν είχε αίσιο τέλος, και μετά από πολλά λάθη και άστοχες κινήσεις κατέληξε η ομάδα αυτή να ξεκινάει από το μηδέν με μπροστάρηδες παλαίμαχους παίκτες και προπονητή το Γιάννη το Χονδρογιάννη έναν άξιο και γνώστη του κερκυραϊκού ποδοσφαίρου που προσπαθεί ακούραστα και με αξιοπρέπεια να οδηγήσει την ομάδα εκεί που της αξίζει, πράγμα που ολόψυχα του εύχομαι να πετύχει.
Έρχομαι τώρα στη δική μας ομάδα τον Κρόνο. Δε θα γράψω για τη νίκη που άξια κατέκτησε παίζοντας ψυχωμένα και με δύναμη "αλλά παλιά" όπως θα λέγαμε. Θα μιλήσω πιο πολύ για τους φιλάθλους του Κρόνου. Η εξέδρα ήταν καταπληκτική. Ήταν όλοι εκεί! Άντρες, γυναίκες, παιδιά για να υποστηρίξουν την προσπάθεια που κάνει η διοίκηση με μπροστάρη τον Κώστα τον Καββαδία του Μπαρούτη να επαναφέρει την ομάδα εκεί που της αξίζει. Εκεί που αρμόζει στην ιστορία της.
Ο Κρόνος είναι μια ομάδα με φιλάθλους που όταν χρειαστεί θα τρέξουν να βοηθήσουν να πετύχει το στόχο της.
Ναι! Έχει φιλάθλους! Και ομάδα που έχει φιλάθλους δε χάνεται ποτέ!
Είναι οι "φίλαθλοι" αυτοί που ξεκίνησαν να υποστηρίζουν τον Κρόνο τότε στα πρώτα του βήματα στο γήπεδο στο Καμίνι στην Αγία Τριάδα αλλά και παντού σ' οποιαδήποτε έδρα έπαιζε μέσα και έξω από την Κέρκυρα. Είναι μέσα στο DNA των Αργυραδιτών η αγάπη για τον Κρόνο που περνάει από γενιά σε γενιά.
Και μπαίνει λοιπόν το ερώτημα.
Αξίζουν ή όχι το σεβασμό αυτοί οι άνθρωποι; Γιατί δεν προσπαθούν όσοι κάθονται σε καρέκλες εξουσίας να τους δώσουν αυτό που τους στέρησαν κάποτε όμοιοί τους πριν 20 χρόνια; Άραγε τόσο δύσκολο είναι να λυθεί το γηπεδικό των Αργυράδων;
Πλησιάζουν εκλογές και θα ακουστούν πάλι υποσχέσεις και πολλά λόγια!
Φτάνουν τα λόγια! Έργα θέλει αυτός ο κόσμιος! Θα βρεθούν βέβαια και κάποιοι ως συνήθως που θα απαξιώνουν το δίκαιο αυτό αίτημα, λέγοντας ότι "δεν είναι ώρα να ασχολούμαστε με το γήπεδο του Κρόνου, τη στιγμή που ο κόσμος έχει τόσα άλλα σοβαρά προβλήματα! Οικονομική κρίση, ενεργειακή κρίση, διαχείριση απορριμμάτων ακρίβεια, πόλεμος στην Ουκρανία κ.λ.π.".
Δικαιολογίες κάθε φορά τη στιγμή που μοιράζονται χρήματα σε διάφορα σημεία του νησιού για αθλητικές εγκαταστάσεις. Βελτιώσεις, χλοοτάπητες, αποδυτήρια κ.λ.π. Καλώς διατίθενται γιατί τις έχει ανάγκη η Κέρκυρα. Οι Αργυράδες όμως είναι πάντα εκτός. Πρέπει άμεσα να τελειώσει ο εμπαιγμός και να επιστραφεί στις Αργυράδες αυτό που κάποτε τους στέρησαν.
Δεν γίνεται οι πρωτοπόροι τότε στο νησί Αργυραδίτες να έχουν "έδρα" γήπεδο δικό τους και σήμερα να περιφέρονται άστεγοι και να φιλοξενούνται στα γύρω χωριά. Δε γίνεται να παίζουν συνεχώς "εκτός έδρας"!
Είναι επιτακτική ανάγκη να δοθεί λύση άμεσα!
Νίκος Β. Καββαδίας
