του Χρήστου Επαμ. Κυργιάκη, από selidodeiktis
– Μετά το τσέπωμα μερικών δις ευρώ μέσα σε λίγους μήνες, από τις εταιρίες παροχής ενέργειας που εκτόξευσαν τις τιμές στα ύψη, ήρθε και η ανάταση της εθνικής μας περηφάνιας από τα πέταγμα των Ραφάλ, των δικών μας Ραφάλ, των ευλογημένων Ραφάλ, των μεταχειρισμένων Ραφάλ, στους αιθέρες μας.
– Τι κι αν είμαστε στο ΝΑΤΟ; Τι κι αν στις αγκάλες της ΕΕ αναπαυόμαστε; Τα Ραφάλ είναι Ραφάλ! (Καλέ μου Κεμάλ. Γι’ αυτό είμαστε στο ΝΑΤΟ. Γι’ αυτό αναπαυόμαστε στις αγκάλες της ΕΕ. Για να μπορούν να υπάρχουν τα Ραφάλ.)
– Γι’ αυτό υπάρχουν και «οι κακοί γείτονες»-σε παρακαλώ Κεμάλ, μη μιλάς για επιχειρηματικά συμφέροντα, η αλήθεια προκαλεί αλλεργίες-για να υπάρχουν εντάσεις, απειλές για συρράξεις, πολεμικά επεισόδια και άλλα τέτοια. Αλλιώς πώς θα υπάρξουν αγορές και πωλήσεις οπλικών συστημάτων;
– Δεν παίρνεις παραμάσχαλα μια φρεγάτα, ας πούμε, να την πας δώρο γενεθλίων. Ούτε στέλνεις ανθοδέσμη με πυραύλους για χρόνια πολλά σε παιδάκια. Εκτός αν είσαι βομβαρδιστικό αεροπλάνο, φτωχέ μου Κεμάλ. Τότε μάλιστα. Στέλνεις πυραύλους σε παιδάκια κανονικά και με το νόμο!
– Μέσα στο κλίμα εθνικής ανάτασης είναι κι αυτοί οι άστεγοι που μας προσγειώνουν κάπως απότομα. Πήγε όμως ο καλός μας τιμονιέρης και τους συνάντησε. Άκουσε όλα τους τα προβλήματα, όπως είπε ο ίδιος. Ούτε ένα πρόβλημα δεν έμεινε που να μην συντονίστηκε με το τύμπανο του αυτιού τού καλού μας τιμονιέρη. Μέχρι το 2026 δεν θα υπάρχει κανένας άστεγος, είπε ο καλός μας τιμονιέρης. Με τρομάζει λίγο αυτό! Εσένα Κεμάλ;
– Κι όλα αυτά μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες, για να μην μένει τίποτα κρυφό. Όλα στη φόρα. Δεν την χάνουν ούτε την κρύβουν την αλήθεια οι τηλεοπτικές κάμερες. Άλλωστε, είναι κοντά στους άστεγους από την πρώτη στιγμή που έμειναν άστεγοι. Και μάλιστα ανέδειξαν και τις πραγματικές αιτίες που τους ξεσπίτωσαν. Καλέ μου Κεμάλ, ας πρόσεχαν κι αυτοί λίγο. Ξανοίχτηκαν και ξανοίχτηκαν πολλοί και πολύ.
– Άλλωστε ο καλός μας τιμονιέρης υποσχέθηκε αυξήσεις στους μισθούς. Ολόκληρο 2% για αρχή! Στους δικούς μας μισθούς Κεμάλ, όχι στον δικό του. Για να δούμε επιτέλους μια άσπρη μέρα. Να μπορούμε κι εμείς να ξαναβάλουμε στο μενού μας το χαβιάρι που τόσο στερηθήκαμε, να ξαναγευτεί ο ουρανίσκος μας μια ντομ περινιόν, έστω των 300 ευρώ, που τη στερηθήκαμε τόσα χρόνια.
– Να πάμε ένα ταξίδι διαρκείας για να δούμε επιτέλους τα 12 ακίνητα του αείμνηστου μαχητή της δημοσιογραφίας, που να πάρει η ευχή! Να δούμε κι εμείς λίγο την κατάντια του, τη δική του και όλων όσων έχουν ίδιο αριθμό σπιτιών. Διότι, τι κατάλαβε και που τα είχε; Μαζί του τα πήρε καλέ μου Κεμάλ;
Εντάξει, τα είχε όσο ζούσε αλλά τη σημασία έχει. ΕΝΦΙΑ, συντηρήσεις, βλάβες στις λεκάνες των τουαλετών! Ξέρεις πόσο κοστίζουν όλα αυτά; Χίλιες φορές να είσαι άστεγος.
– Κι έχουμε κι αυτήν την Όμικρον, που κάποιοι ονειρεύονταν πως θα ήταν η Ωμέγα, να μας αναστατώνει. Την οικονομία δηλαδή, την εθνική οικονομία, γιατί εμάς ούτε που μας αγγίζει ούτε στην υγεία μας ούτε στην οικονομία μας.
Το ΕΣΥ μας φαίνεται άτρωτο, οι γιατροί μας υπεράνθρωποι, οι νοσηλευτές δεν μασάνε, τα νοσοκομεία πλεονάζουν. Τόσο χειροκρότημα που έφαγαν από κυβερνητικά και πέριξ αυτών χέρια, ήταν αναμενόμενο να αποκτήσουν ασύλληπτες για ανθρώπους δυνάμεις. Εντάξει, λιποθυμάνε και μερικοί από την κούραση αλλά μάλλον ευθύνονται οι ίδιοι. Δεν κοιμούνται και δεν τρέφονται σωστά φτωχέ μου Κεμάλ.
– Εντάξει, κάποιοι επικαλούνται τους αριθμούς αλλά οι αριθμοί δεν λένε πάντα την αλήθεια. Εκτός αν είναι γκάλοπ κατά παραγγελία. Τους αριθμούς , τους επικαλούμαστε όταν μας συμφέρουν. Όταν δείχνουν ότι κατατροπώσαμε, ας πούμε, τον κορωνοϊό. Όταν δείχνουν ότι αποτύχαμε παταγωδώς και μετράμε δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, τότε οι αριθμοί δεν δείχνουν την αλήθεια. Φταίνε οι αριθμοί μικρέ μου Κεμάλ, φταίνε τα νούμερα κι ας ξέρουμε καλά ότι την ευθύνη την έχουν κάποια άλλα «νούμερα»!
– Είπα γκάλοπ και θυμήθηκα τις αλησμόνητες εποχές που-πάντα ανεξάρτητα και έγκυρα είναι τα γκάλοπ-ανέβαζαν και κατέβαζαν κυβερνήσεις. Το ΚΙΝΑΛ, σύμφωνα με τα πρόσφατα γκάλοπ, με βεβαιότητα πάει για κυβέρνηση και η ΝΔ το ίδιο και ο ΣυΡιζΑ επίσης. Άντε, με τις ευχές μας η συγκυβέρνηση! Για καλό θα είναι Κεμάλ. Έχει ξαναγίνει κάτι παρόμοιο. Για καλό δικό τους άντε και των «δικών» τους.
– Όμως, ας μη χάνουμε το κέφι μας και τον ενθουσιασμό μας γιατί έρχεται πάλι η «Ελπίδα». Όχι η γνωστή τραγουδίστρια καλέ μου Κεμάλ, ούτε η άλλη της «πρώτης φοράς». Αυτή τη φορά έρχεται ντυμένη στα λευκά και θα κρατήσει κάμποσες μέρες. Έρχεται για να σκορπίσει χαρά κυρίως στα παιδιά και να δώσει την ευκαιρία στην υπουργό μας να πανηγυρίσει για μία ακόμη φορά μόνη της. Βλέπετε η τηλεκπαίδευση θα θριαμβεύσει και πάλι. Όπως παλιά, που άφησε-κατά ομολογία Κόπτση-με παιδαγωγικά κενά και ψυχολογική επιβάρυνση τα παιδιά μας. Που δεν εγγυάται τα προσωπικά τους δεδομένα κατά πως λέει η σχετική ανεξάρτητη αρχή. Που πάει με όλα-μην πάει αλλού το μυαλό σου Κεμάλ-και θεραπεύει κάθε νόσο και κυβενρητική ανεπάρκεια, αμέλεια και συνειδητή επιλογή. Χιόνια, πλημμύρες, καταιγίδες, πυρκαγιές, σεισμοί, παγωνιά.
– Ευτυχώς, φτωχέ μου Κεμάλ, η ελπίδα η πραγματική κρύβεται στα παιδιά. Πέρυσι θυμάμαι πως, σε μέρα τηλεκπαίδευσης τα παιδιά έκαναν το καλύτερο μάθημα. Βιωματικό, μέσα στη ζωή. Βγήκαν και έπαιξαν χιονοπόλεμο, κι έφτιαξαν χιονάνθρωπους. Πολλούς και παντού. Πάνω σε μπαλκόνια, σε αυλές σε δρόμους. Και βγήκαν και ενήλικες. Κάποιοι άναψαν και κάρβουνα για να ζεσταθούν και να τσικνίσουν. Κι ήταν όμορφα καλέ μου Κεμάλ.
Μην απελπίζεσαι λοιπόν. Αυτός ο κόσμος πρέπει να αλλάξει και θα αλλάξει…
