Όπως καταγγέλλει η οικογένεια του θύματος,, ο μαθητής του ΕΠΑΛ που τον χτύπησε πήγε και τον βρήκε στο προαύλιο του σχολείου του, μαζί με έναν Ινδό ενήλικα, ο οποίος του απέσπασε την προσοχή και ο δράστης επιτέθηκε στον γιό της.

«Το συμβάν έγινε κάτω από το γραφείο των καθηγητών και κανείς δεν αντιλήφθηκε τίποτα. Πήγε ο άνδρας μου εκεί και έψαχναν να δουν τι έγινε», είπε η μητέρα του χτυπημένου μαθητή.

Οργισμένη προσέθεσε ότι «ακόμη και σήμερα οι καθηγητές λένε ότι έγινε έξω από το σχολείο ενώ υπάρχουν μάρτυρες που λένε ότι ο ξυλοδαρμός έγινε μέσα στο σχολείο».

Η οικογένεια του παιδιού έκανε μήνυση κατά παντός υπευθύνου, ενώ έχει επικεντρώσει τα πυρά της προς τους καθηγητές, με την μητέρα να τονίζει ότι «δεν ενημέρωσαν για την σοβαρότητα της κατάστασης ούτε το Γραφείο την Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης».

«Το παιδί πονάει, πρέπει να του βάλουν σίδερα στο στόμα για να το ακινητοποιήσουν», ανέφερε σχετικά με την κατάσταση της υγείας του παιδιού.

Επανέρχεται για πολλοστή φορά το ερώτημα: Είναι οι εκπαιδευτικοί υπεύθυνοι για τη βία στις σχολικές τάξεις;

Και εδώ αρχίζουν όλα. Για να μη γίνει καμιά αχρείαστη παρεξήγηση προφανώς δεν θεωρούμε ότι οι εκπαιδευτικοί είναι ολοκληρωτικά αθώοι για όσα συμβαίνουν στα σχολεία αλλά επίσης δεν θεωρούμε ότι είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για όλα. Γιατί αυτό προσπαθεί να «περάσει» το υπουργείο Παιδείας και η κυρίαρχη εκπαιδευτική πολιτική μέσα από τα πρόθυμα «κανάλια» διαμόρφωσης της κοινής γνώμης.

Ναι. Αυτό διαλαλεί το υπουργείο με όλους τους τρόπους: Υπεύθυνοι και ένοχοι για την «αντιμετώπιση περιστατικών βίας και ακραίων συμπεριφορών» είναι οι εκπαιδευτικοί. Για παράδειγμα στο τελευταίο Έγγραφο του ΥΠΑΙΘ με θέμα την ασφάλεια των μαθητών, σε μια συγκυρία που τα φαινόμενα βίας στα σχολεία αυξάνονται ανταναλώντας τη βία που διαχέεται στην κοινωνία, η ηγεσία του ΥΠΑΙΘ επιδιώκει να ενοχοποιήσει τους εκπαιδευτικούς. Το μαγικό ραβδί για το ΥΠΑΙΘ είναι η ένταση της επιτήρησης και των εφημεριών. Αδυνατεί να κατανοήσει ότι η επέλαση της βίας σε όλη την κοινωνία τροφοδοτεί επικίνδυνες καταστάσεις και στα σχολεία. Όσο η φτώχεια και η κοινωνική εξαθλίωση εντείνονται, τόσο η βία θα διαχέεται και στα σχολεία. Πολύ περισσότερο που η εκπαιδευτική πολιτική αποσαθρώνει το δημόσιο σχολείο.