Παρά τη ζέστη, πολλές δεκάδες δάσκαλοι και καθηγητές ανταποκρίθηκαν στο αγωνιστικό προσκλητήριο των ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ του λεκανοπεδίου και έδωσαν το αγωνιστικό “παρών” στην κινητοποίηση που διοργάνωσε η ΕΛΜΕ Πειραιά. Δεκάδες είναι τα ψηφίσματα στήριξης στους διωκόμενους εκπαιδευτικούς από σωματεία, Ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα, ανάμεσα σε αυτά η ΟΛΜΕ, η ΔΟΕ, η ΑΔΕΔΥ, το Εργατικό Κέντρο Πειραιά κλπ.

Από τα συνθήματα της κινητοποίησης

Η τρομοκρατία δεν θα περάσει - του λαού η πάλη θα την σπάσει

Διώξεις, απειλές, καταστολή - αυτή η πολιτική θα ανατραπεί

Κάτω τα χέρια από τα σωματεία, τους λαϊκούς αγώνες και την απεργία

Μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικοί - για δωρεάν παιδεία παλεύουμε μαζί

Εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές ενάντια στις διώξεις και τις απειλές

Εμπρός λαέ μην σκύβεις το κεφάλι - ο μόνος δρόμος είναι αντίσταση και πάλη

Νόμος είναι το δίκιο του αγώνα

Ούτε βήμα πίσω, καμιά υποταγή – στο δρόμο θα τσακίσουμε την καταστολή

Όχι στην επίθεση και την τρομοκρατία – με όπλο τη διαδήλωση και την απεργία

Καμιά συνδιαλλαγή, κανείς συμβιβασμός – με οργάνωση κι αντίσταση κερδίζει ο λαός

Η Χρύσα Χοτζόγλου ως εκπρόσωπος των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών

Χαιρετισμός Γιώργου Καββαδία, μέλους ΔΣ ΕΛΜΕ Πειραιά

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι

Χαιρετίζω τη σημερινή κινητοποίηση αλληλεγγύης και συμπαράστασης στους διωκόμενους εκπαιδευτικούς και καταδίκης της βιομηχανίας διώξεων που έχει στηθεί στον Πειραιά και όχι μόνο, αν και λυπάμαι που για οικογενειακούς λόγους δε βρίσκομαι ανάμεσά σας.

Η δίωξη των επτά αγωνιζόμενων εκπαιδευτικών λίγες μέρες μετά τις εκλογές και για διαφορετικούς λόγους μάλιστα την τελευταία μέρα της σχολικής χρονιάς δεν είναι τυχαία ούτε κεραυνός εν αιθρία. Από την αρχή της χρονιάς συγκεκριμένοι αγωνιστές και πολιτικοσυνδικαλιστικοί χώροι έχουν γίνει διαρκής στόχος και όχι τυχαία. Είναι αποτέλεσμα μιας αυταρχικής αντιλαϊκής και αντιεκπαιδευτικής πολιτικής που επιδιώκει να επιβάλει σιγή ασυρμάτου στη δημόσια εκπαίδευση και σε κάθε χώρο δουλειάς. Μέσα από ψεύτικες κατηγορίες, κακοστημένες σκευωρίες στα διοικητικά και κομματικά κατασκευαστήρια ενόχων  και ένα νομοθετικό πλαίσιο γκρίζων εποχών επιδιώκεται να καμφθεί κάθε φωνή αντίστασης κάθε φωνή αγωνιζόμενου εκπαιδευτικού και εργαζόμενου. Αυτό είναι το μήνυμα της ΔΙΔΕ, της κυβέρνησης και των κομματικών παραρτημάτων τους.

Απέναντι στην αυταρχική πολιτική των διώξεων που επιδιώκει να βάλει στον γύψο τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και δικαιώματα ο ανυποχώρητος συλλογικός αγώνας, ο δρόμος των μαζικών κινητοποιήσεων είναι μονόδρομος. Το δικό μας μήνυμα είναι: «Μην καρτεράτε να λυγίσουμε μήτε για μια στιγμή», όχι από κάποιο προσωπικό καπρίτσιο ή προσωπική γενναιότητα, αλλά γιατί δίπλα μας και μαζί μας αγωνίζονται οι μαχόμενοι εκπαιδευτικοί και εργαζόμενοι, γιατί νιώθουμε και ακούμε τη φωνή των μαθητών μας και των γονιών τους ότι πρέπει να αγωνιστούμε, να αντισταθούμε. «Ανάρμοστη συμπεριφορά» θα έχουμε πάντα στο καθεστώς της σιωπής και της υποταγής:

- για να μη γίνουν σκόνη και θρύψαλα τα εναπομείναντα συνδικαλιστικά δικαιώματα και ελευθερίες, για να υπερασπιστούμε τη συνδικαλιστική δράση και τα σωματεία για τα οποία αγωνιστές από προηγούμενες γενιές έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους,

- για να υπερασπιστούμε τον δημόσια και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης απέναντι στην κυβερνητική πολιτική που θέλει ένα σχολείο για λίγους, ταξικό και ανταγωνιστικό.

Το μήνυμά μας προς την εκπαιδευτική κοινότητα, τη νεολαία και τον λαό δεν μπορεί παρά να είναι κανένας μόνος του! Όλοι για έναν και ένας για όλους! Για αυτό και έχουν ιδιαίτερη αξία τα λόγια του μεγάλου Μενέλαου Λουντέμη: «Χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια για να σταθεί ο άνθρωπος στα δυο του πόδια. Δεν θα τον γυρίσω πάλι πίσω, στα τέσσερα, εγώ!»

Σας ευχαριστώ, ευχαριστώ τον Κώστα Μανουσιάδη και τα παιδιά του  που είχα την τύχη να έχω μαθητές για τη στήριξη και την προσφορά τους. Θα συνεχίσουμε ενωμένοι και δυνατοί κλιμακώνοντας τον αγώνα μας μέχρι τη νίκη!

Χαιρετισμός Ακρίτα Καλούση, μέλος ΔΣ ΟΛΜΕ

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να διαδηλώσουμε την αντίθεσή μας στην επιχείρηση της διοίκησης , της κυβέρνησης να επιβάλλει σιγή νεκροταφείου, σε οποιαδήποτε φωνή σήμερα αντιστέκεται, διαμαρτύρεται, συγκρούεται με την πολιτική της της διάλυσης του δημόσιου σχολείου.

Βρισκόμαστε εδώ γιατί σήμερα διώκονται συνάδελφοι και συναδέλφισσες που συμμετείχαμε σε συγκεντρώσεις ενάντια στην πολιτική της αξιολόγησης , της κατηγοριοποίησης των σχολείων, της απαξίωσης της δημόσιας εκπαίδευσης.

Βρισκόμαστε εδώ γιατί σήμερα διώκονται συνάδελφοι μας που κόντρα στον καιρό δεν υπάκουσαν στη επιβολή καθεστώτος έκτακτης ανάγκης και συμμετείχαν στη διαδήλωση τον Δεκέμβρη του 2020 κατά της καταστολής στην επέτειο της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου.

Βρισκόμαστε εδώ γιατί σήμερα διώκεται συνάδελφός μας γιατί εξέφρασε κατηγορηματική γνώμη απέναντι στο ΓΓ γραμματέα του Υπουργείου παιδείας.

Βρισκόμαστε σήμερα έξω από τη ΔΙΔΕ Πειραιά για να δείξουμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι άλλος δρόμος για να διεκδικήσουμε το δικαίωμα μας στην ελεύθερη συνδικαλιστική και πολιτική δράση, να απαιτήσουμε να παύσουν οι διώξεις, να επιβάλουμε το δίκιο των αγωνιζόμενων, για να μπορούμε ελεύθερα να διατυπώνουμε την κρίση μας απέναντι στην εξουσία , το κράτος , την κυβέρνηση και τους φορείς της δεν υπάρχει.

Δεν έχουμε μόνο εμείς το προνόμιο της δίωξης. Στη ΔΙΔΕ Πειραιά αυτη τη στιγμή διώκονται με κάθε τρόπο 11 συναδελφοι μας. Σε πολλές περιπτώσεις ανά την Ελλάδα αυτή τη στιγμή διώκονται για εφάνταστους λόγους πολλοί συναδελφοι μας και συναδέλφισσες μας. Από τα Χανιά μέχρι ακόμη και σε συναδέλφους μας στο εξωτερικό όπως η περίπτωση της Γερμανίας. Όλες αυτές οι διώξεις αποτελούν το μακρύ χερι τους κράτους και της κυβέρνησης και λειτουργούν ως απαραίτητο συμπλήρωμα και προυπόθεη της σκληρής νεοφιλελευθερης πολιτικής που το σύστημα έχει επιλέξει να επιβάλει δια του ροπάλου.

Σήμερα καταδεικνύουμε για μια ακόμη φορά ότι οι προσπάθειες κατευνασμού της διοίκησης, οι προσπάθειες της διαβούλευσης και της συνδιαλλαγής όχι μόνο έχουν κοντά ποδάρια, αλλά και είναι επικίνδυνες για το κίνημα αφού δίνει περιθώρια στην εξουσία, στη διοίκηση και το κράτος να γίνουν ακόμη πιο σκληροί και να προχωρήσουν την καταστολή σε ανώτερο επίπεδο.

Σήμερα δείχνουμε με τον καλύτερο τρόπο ότι η αλληλεγγύη είναι αυτό που έχουμε και μας κρατά ζωντανούς και όρθιους στην επίθεση που δεχόμαστε ως εργαζόμενη πλειοψηφία. Μια αλληλεγγύη που γνωρίζουμε πολύ καλά ότι αν δεν υπήρχε πολλοί αγωνιστές θα βρισκόταν μόνοι τους μπροστά στους μηχανισμούς φίμωσης και καταστολής και θα καταδικαζόταν για τα αυτονόητα πολιτικά και δημοκρατικά δικαιώματα της ελεύθερης έκφρασης γνώμης και της συμμετοχής σε διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις συνδικάτων και σωματείων.

Η σημερινή συγκέντρωση δεν αποτελεί μόνο μέρος των αγωνιστικών κινητοποιήσεων εναντίον των διώξεων αγωνιστών, ούτε είναι η κορύφωση αυτών των κινητοποιήσεων. Να ξέρουν πολύ καλά η διοίκηση, η ηγεσία του υπουργείου παιδείας, η κυβέρνηση ότι δεν θα σταματήσουμε τον αγώνα μέχρι να δικαιωθούμε όλοι και να παύσουν οι διώξεις. Η σημερινή συγκέντρωση σηματοδοτεί ουσιαστικά την ηχηρή αρχή αυτού του αγώνα.

Συγκέντρωση αυτή δείχνει ότι αυτό που μένει είναι ότι έχουμε ο ένας τον άλλον και δρούμε συλλογικά, όλοι μαζί ως μια υψωμένη γροθιά σε κάθε προσπάθεια της εξουσίας να επιβάλει την κυριαρχία της.

Θα μας βρίσκουν μπροστά τους σε κάθε προσπάθεια επιβολής της αντιλαϊκής , αντιεκπαιδευτική πολιτικής , της πολιτικής της διάλυσης της δημόσιας παιδείας , υγείας κοινωνικής ασφάλισης. Θα μας βρίσκουν μπροστά τους σε κάθε προσπάθεια τους να επιβάλλουν περιορισμό τω στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων εφαρμόζοντας το δόγμα «νόμος , κέρδος και τάξη».

Από τον Πειραιά λοιπόν στέλνουμε μήνυμα αντίστασης, αλληλεγγύης, ανατροπής της πολιτικής τους.

Τι προηγήθηκε

Την τελευταία (!) ημέρα των σχολείων επτά εκπαιδευτικοί κλήθηκαν από το πειθαρχικό τμήμα της ΔΔΕ για να παρουσιαστούν και να παραλάβουν την κλήση τους. Όλοι παραπέμπονται στο Πειθαρχικό Συμβούλιο με το παράπτωμα «της αναξιοπρεπούς ή της ανάρμοστης ή ανάξιας για υπάλληλο συμπεριφοράς», που περιλαμβάνεται στον αντιδραστικό Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα.

Τέσσερα μέλη της ΕΛΜΕ Πειραιά (Γιώργος Καββαδίας –μέλος Δ.Σ. της ΕΛΜΕ, Ακρίτας Καλούσης-μέλος Δ.Σ. ΟΛΜΕ, Δημήτρης Μητρόπουλος, Σακιώτη Νάση) διώκονται για την συμμετοχή τους σε κινητοποίηση της ΕΛΜΕ Πειραιά ενάντια στις εξετάσεις Pisa που κατηγοριοποιούν ταξικά ακόμα περισσότερο μαθητές και σχολεία, έξω από το 1ο Γυμνάσιο Κερατσινίου.

Δύο μέλη της ΕΛΜΕ Πειραιά (Ζήσης Γκέρτσος, Παναγιώτης Χουντής) αντιμετωπίζουν πειθαρχικά την ίδια κατηγορία, επειδή συμμετείχαν στην κινητοποίηση το 2020 για την επέτειο από την δολοφονία του 15χρονου Α. Γρηγορόπουλου (όπου και τούς συνέλαβαν μαζί με άλλους 62, με πρόφαση τις απαγορεύσεις λόγω covid-19).

Ένα μέλος της ΕΛΜΕ Πειραιά (Νεκτάριος Χατζηανδρέου) πέρα από …«ανάρμοστη συμπεριφορά» κατηγορείται και για «κακόβουλη άσκηση κριτικής των πράξεων της προϊστάμενης αρχής» γιατί σε ηλεκτρονικό του μήνυμα προς τους συναδέλφους του σχολείου του σχολίασε την εγκύκλιο του -πρώην- ΓΓ του Υπουργείου Κόπτση, μία μέρα μετά την κατάρρευση της Τράπεζας Θεμάτων.

Για την αγωνιστική και συνδικαλιστική τους δράση ο Διευθυντής Εκπαίδευσης του Πειραιά, μέσα σε ένα κρεσέντο αυταρχισμού και αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς, κίνησε τις διαδικασίες για τη δίωξη των επτά αγωνιστών εκπαιδευτικών. Η αλήθεια είναι πως στον Πειραιά έχει στηθεί μια βιομηχανία διώξεων και ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης με ενορχηστρωτή τον ΔΙΔΕ Πειραιά και τη ΔΑΚΕ στον βρώμικο ρόλο αποτελώντας «το αυτί, το μάτι και το στόμα» της διοίκησης και της κυβέρνησης. Σκευωρίες στήνονται. Αγωνιστές εκπαιδευτικοί με ψεύτικες κατηγορίες και νομοθετικό πλαίσιο των πιο μαύρων εποχών παραπέμπονται στο πειθαρχικό ακόμα και για έκφραση άποψης!

Απέναντι στην αυταρχική πολιτική των διώξεων που επιδιώκει να βάλει στον γύψο τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και δικαιώματα ο ανυποχώρητος συλλογικός αγώνας, ο δρόμος των μαζικών κινητοποιήσεων είναι μονόδρομος σε αντίθεση με την πολιτική του κατευνασμού της «διαβούλευσης» (ΠΑΜΕ – ΣΥΝΕΚ) και την πολιτική ανοιχτής στήριξης και συκοφάντησης όσων αγωνίζονται (ΔΑΚΕ) που εντείνει τον αυταρχισμό του ΔΔΕ και οδηγεί σε αδιέξοδο.

Οι διώξεις δεν αφορούν μόνο τον Πειραιά, ούτε μόνο τους/τις εκπαιδευτικούς! Τελικός τους στόχος είναι να κάμψουν κάθε προοπτική λαϊκής αντίστασης στην βαρβαρότητα που διαμορφώνουν!

Η επιχείρηση φίμωσης των σωματείων, της συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης δεν τρομοκρατούν τους μαχόμενους εκπαιδευτικούς! Δεν μπορούν να φιμώσουν τις φωνές της αντίστασης και του αγώνα! Ακόμα πιο μαζικά στο δρόμο του αγώνα θα καταπέσουν τα άθλια κατηγορητήρια, οι αυταρχικές διώξεις.

 Από τη διαδήλωση στους δρόμους του Πειραιά