Αρχικά, από την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο οι ομάδες ανεξαρτήτου κατηγορίας πρέπει να έχουν, καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού στην εντεκάδα τους, δύο ποδοσφαιριστές ηλικίας έως 20 ετών. Σε διαφορετική περίπτωση, η ομάδα θα αγωνίζεται με 10 ή 9 παίκτες. Είναι πραγματικά μεγάλη μας απορία ποιο παιδί θα επιλέξει να πάει σε ομάδα που δεν έχει καν γήπεδο και πρέπει να πηγαίνει δεξιά και αριστερά για προπονήσεις και αγώνες.

Η πλειοψηφία των ομάδων της πολης και των προαστίων της είναι αναγκασμένες να πληρώνουν για να χρησιμοποιήσουν γήπεδα, καθώς τα όποια δημοτικά γήπεδα που υπάρχουν είναι ειτε σε φάση ανακατασκευής είτε σε πολύ κακή κατάσταση. Το κοντινότερο δημοτικό γήπεδο στην πόλη της Κέρκυρας βρίσκεται στο Σκριπερό, σε απόσταση 17 χιλιομέτρων! Πώς είναι δυνατόν οι ομάδες να συντηρούν και ακαδημίες, ώστε να έχουν τροφοδοσία νεαρών παικτών, αν δεν υπάρχουν διαθέσιμα γήπεδα; Άσε που μας είναι αρκετά δυσνόητος αυτός ο ηλικιακός περιορισμός. Γιατί 20 και όχι 21; Γιατί όχι 31;

 

Το επόμενο ζήτημα αφορά τις μέρες και ώρες ορισμού των παιχνιδιών. Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε να κάνουμε μια μικρή παρένθεση και να υπενθυμίσουμε στην ΕΠΣ το εξής: οι καθημερινές και τα Σάββατα είναι εργάσιμες μέρες και εμείς δεν είμαστε επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Αυτή η παρένθεση έγινε καθώς έχουμε παίξει ήδη ένα παιχνίδι το οποίο είχε οριστεί στις 4μ.μ., απόγευμα Τετάρτης, στην Κασσιόπη, 35 χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο της πόλης. Τώρα μας ορίζουν παιχνίδι Πέμπτη απόγευμα με το κερασάκι στην τούρτα να είναι ο ορισμός του αμέσως επόμενου παιχνιδιού το μεσημέρι του Σαββάτου. Είμαστε αναγκασμένοι να παίξουμε σε λιγότερο από 48 ώρες και όποιος αντέξει. Κυριακή – Πέμπτη – Σάββατο, λοιπόν, γιατί μάλλον παίζουμε στην Premier League και δεν το έχουμε καταλάβει.

 

Τέλος, για ακόμα μία χρονιά οι οικονομικές απαιτήσεις παραμένουν ένα τεράστιο αγκάθι που μας ταλαιπωρεί. Είμαστε αναγκασμένοι να βάζουμε απο την τσέπη μας χρήματα για να κάνουμε προπονήσεις, για να πληρώνουμε τους διαιτητές και τον γιατρό του αγώνα όταν είμαστε γηπεδούχοι, για να πληρώνουμε το γήπεδο του αγώνα, για να έχουμε τον απαραίτητο εξοπλισμό, για να μπορούν οι συμπαίκτες μας να έχουν πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη σε περίπτωση τραυματισμού. Προφανώς, ό,τι ισχύει για εμάς ισχύει και για την πλειοψηφία των ποδοσφαιρικών σωματείων του νησιού. Και ενώ όλα αυτά είναι γνωστά δεν βλέπουμε κινήσεις απο τους θεσμικούς φορείς προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Το μόνο επίτευγμά τους μέχρι σήμερα είναι να μειώνονται διαρκώς οι ομάδες που συμμετέχουν στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα. Η παρουσία του κόσμου στα σωματεία και η ενεργή συμμετοχή σε αυτά είναι ο μόνος τρόπος για να επιβιώσει ο ερασιτεχνικός αθλητισμός. Αντί να μπαίνουν συνεχώς κάθε είδους φραγμοί ας εμπλέξουμε όσο περισσότερους μπορούμε . Ας δώσουμε εγκαταστάσεις και πρόσβαση στα νέα παιδιά για να μπορούν να ασχοληθούν με αυτό που τους αρέσει, σεβόμενοι τον πολύτιμο ελεύθερο χρόνο τους.

 

Θελήσαμε να τοποθετηθούμε για όσα έχουμε ζήσει μέχρι τώρα στο φετινό πρωτάθλημα. Η λογική της επαγγελματοποίησης του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου μπορεί να έχει μόνο αρνητικές συνέπειες.Δεν είμαστε, ούτε θέλουμε να γίνουμε, επαγγελματίες , αλλά πια δεν θα είμαστε ούτε και ερασιτέχνες. Ως Τραβέρσο θέλουμε να συμμετέχουμε σε ενα ερασιτεχνικό πρωτάθλημα που θα σέβεται τις ομάδες,την κοινωνία και τις ανάγκες της. Γιατί ο αθλητισμός είναι κοινωνική ανάγκη! Έχουμε επιλέξει τον δρόμο της οικονομικής ανεξαρτησίας απο κάθε είδους χορηγούς. Θεωρούμε πως είναι απαραίτητο για να έχουμε ανατρεπτικό λόγο και δράση να μην εξαρτόμαστε οικονομικά από κανέναν παρά μόνο από όσους συμμετέχουν ενεργά στο εγχείρημα και όσους μας στηρίζουν εντός και εκτός γηπέδου. Για τον λόγο αυτό, σε κάθε παιχνίδι και σε κάθε δράση μας υπάρχει κουτί οικονομικής ενίσχυσης στο οποίο όλοι μπορούν να συνεισφέρουν ανάλογα με τις δυνατοτητες τους.

 

Ραντεβού στα γήπεδα, στις εξέδρες και στους δρόμους για την Αντίσταση, για την Αυτοοργάνωση, για την Αλληλεγγύη!

 

Τραβέρσο Α.Σ. Κέρκυρας