Το επίμονο προεκλογικό ποντάρισμα της Ν.Δ. στο μεταναστευτικό και στα θέματα που συναρτώνται άμεσα με αυτό είναι καταφανές. Είναι όμως βάσιμο; Μπορεί το κυβερνών κόμμα με αυτή την ατζέντα να ελπίζει σε προσέλκυση ψηφοφόρων από τους αναποφάσιστους και από άλλα κόμματα;

Μια πρώτη εικόνα μας δίνει η έρευνα Μαρτίου του Ινστιτούτου Eteron με τη συνεργασία της aboutpeople και δείγμα 4.182 συμμετεχόντων, η οποία αποπειράται μια «ακτινογραφία των Ελλήνων ψηφοφόρων» και παρουσιάστηκε την Πέμπτη 6 Απριλίου.

«Μεγαλύτερο το κακό από την παρουσία τους»

Στο ερώτημα «Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με κάθε μία από τις παρακάτω απόψεις; Συνολικά η παρουσία μεταναστών στη χώρα μας κάνει μεγαλύτερο καλό παρά κακό» το 13,8% απαντά «Συμφωνώ», το 25,3% «Μάλλον συμφωνώ», το 24,8% «Μάλλον διαφωνώ», το 29,1% «Διαφωνώ» και το 7% «Δεν γνωρίζει» ή δεν απαντά. Σύνολο συμφωνίας 39,1% και σύνολο διαφωνίας 53,9%.

Αν πάμε στα υποσύνολα των ψηφοφόρων κάθε κόμματος, είναι προφανώς αναμενόμενο να απαντούν αρνητικά («Διαφωνώ» και «Μάλλον διαφωνώ») οι ψηφοφόροι της Ελληνικής Λύσης κατά 87,8% και του κόμματος του Κασιδιάρη – Εθνικό Κόμμα Έλληνες – κατά 90,7%. Αναμενόμενο προφανώς είναι να διαφωνεί το 61,5% αυτών που ψηφίζουν Άλλο Κόμμα και το 56,9% των αναποφάσιστων.

Επίσης δεν αποτελούν μεγάλη έκπληξη οι αρνητικές απαντήσεις από το 64% των ψηφοφόρων της Ν.Δ. και το 48,4% αυτών του ΠΑΣΟΚ.

Αυτό που μπορεί πράγματι να χαρακτηριστεί έκπληξη – με βάση την ιδεολογία και τις επίσημες θέσεις των κομμάτων τα οποία ψηφίζουν – είναι το 32,8% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ (μόλις 58,8% οι θετικές γνώμες), το 38,7% αυτών του ΚΚΕ (50,8% οι θετικές γνώμες) και το 35,3% αυτών του ΜέΡΑ25 (51,3% οι θετικές γνώμες).

«Να αποδεχτούν τον ελληνικό τρόπο ζωής»

Σε αυτό το κλίμα δεν θα μπορούσε να μας αιφνιδιάσει το ότι η συμφωνία με την άποψη πως «Οι μετανάστες οφείλουν να αποδεχτούν τον ελληνικό τρόπο ζωής» είναι πολύ υψηλή στο σύνολο των ερωτηθέντων: «Συμφωνώ» και «Μάλλον συμφωνώ» δηλώνει το 79,2% και «Διαφωνώ» και «Μάλλον διαφωνώ» το 18%.

Στο θέμα αυτό τα ποσοστά συμφωνίας είναι πολύ υψηλά όχι μόνο στην Ελληνική Λύση (93,1%) και στο κόμμα του Κασιδιάρη (91,3%), αλλά και σε όσους ψηφίζουν Άλλο Κόμμα (84,7%) και στους αναποφάσιστους (78,5%). Πολύ υψηλό είναι επίσης το ποσοστό συμφωνίας στη Ν.Δ. (93,2%), όπως αναμενόταν.

Όμως και στα κόμματα της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς ο βαθμός συμφωνίας είναι πολύ υψηλός και σε όλα υπερβαίνει το 50%. Για την ακρίβεια το 73% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, το 69,1% αυτών του ΣΥΡΙΖΑ, το 64,4% αυτών του ΚΚΕ και το 55% αυτών του ΜέΡΑ25 συμφωνούν ότι «οι μετανάστες οφείλουν να αποδεχτούν τον ελληνικό τρόπο ζωής».

«Υπερβολικός ο αριθμός τους»

Σε αυτό το πολύ μεγάλο κεφάλαιο πολιτικής, η τρίτη άποψη με πολύ υψηλά ποσοστά αποδοχής είναι αυτή που λέει ότι «ο αριθμός των μεταναστών στη χώρα μας τα τελευταία 10 χρόνια είναι υπερβολικά μεγάλος»:

● 94,9% στην Ελληνική Λύση και 96,8% στο κόμμα του Κασιδιάρη.

● 80% στο Άλλο Κόμμα και 78,3% στους αναποφάσιστους.

● 88,2% στη Ν.Δ.

● 75,1% στο ΠΑΣΟΚ.

● 66,9% στο ΚΚΕ.

● 59,2% στον ΣΥΡΙΖΑ.

● 55% στο ΜέΡΑ25.

● 76,6% στο σύνολο των ερωτηθέντων (έναντι μόλις 18,2% που διαφωνούν με την εν λόγω άποψη).

Ανάγκη περαιτέρω μελέτης

Με απλά λόγια, ουδείς μπορεί να προδικάσει την αποτελεσματικότητα αυτού του προεκλογικού πονταρίσματος της Ν.Δ., αφού το μεταναστευτικό και τα συνδεόμενα με αυτό θέματα δεν αποτελούν βασικό κριτήριο ψήφου (βρίσκονται άλλωστε πολύ χαμηλά στην αξιολόγηση των ψηφοφόρων, σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις).

Ωστόσο φαίνεται ότι αποτελούν ένα όχημα μέσω του οποίου το κυβερνών κόμμα ενδεχομένως θα μπορούσε να επιχειρήσει την προσέγγιση όχι μόνο μερίδας των αναποφάσιστων ή όσων ψηφίζουν την Άκρα Δεξιά, αλλά ακόμη και μέρους όσων ψηφίζουν κόμματα της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς και δεν έχουν ως κεντρικό κριτήριο ψήφου την οικονομία, την κοινωνική πολιτική και όλα τα άλλα θέματα που κυριαρχούν στη φετινή προεκλογική ατζέντα.

Τα δε αποτελέσματα της έρευνας υποδεικνύουν ότι το μεταναστευτικό πρέπει να μελετηθεί περισσότερο και βαθύτερα, καθώς η εικόνα των αρχών της δεκαετίας του 1990 δεν έχει καμία σχέση με τη σημερινή σε ένα πλήθος παραμέτρων, όπως η οικονομική λειτουργία των μεταναστών και της ίδιας της χώρας, η εθνική και πολιτισμική τους προέλευση και σύνθεση, οι επιμέρους παράγοντες που έχουν συμβάλει στη μεταβολή των κοινωνικών στάσεων κ.λπ.

Όταν ένα τόσο μεγάλο θέμα τείνει να αλλάξει ολόκληρη την Ευρώπη, είναι μάλλον προβληματικό το ότι δεν έχει μελετηθεί επαρκώς στην Ελλάδα, μια από τις κύριες πύλες εισόδου μεταναστών στην ήπειρό μας και μια χώρα που υφίσταται, εκτός των άλλων, και την τουρκική στρατηγική πολλαπλής εργαλειοποίησης των μεταναστευτικών πληθυσμών…