Ο Καρλ Λίμπκνεχτ [Karl Liebknecht] ήταν Γερμανός κομμουνιστής πολιτικός, που γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου 1871. Όταν γεννήθηκε, ο πατέρας του, Βίλχελμ, ήταν τότε στη φυλακή για τις σοσιαλιστικές του ιδέες.
Το 1899 ο Λίμπκνεχτ διορίστηκε δικηγόρος στο Βερολίνο.
Το 1907 έγραψε το βιβλίο Μιλιταρισμός και Αντιμιλιταρισμός (Militarismus und Antimilitarismus), που θεωρήθηκε ανατρεπτικό από τις αρχές. Ο Λίμπκνεχτ συνελήφθη και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 18 μηνών. Τον επόμενο χρόνο εξελέγη βουλευτής στο τοπικό κοινοβούλιο της Πρωσίας, παρότι βρισκόταν στη φυλακή. Το 1912 εξελέγη βουλευτής στη Γερμανική Βουλή με τη σημαία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, του οποίου υπήρξε σημαίνον στέλεχος της αριστερής πτέρυγας. Ήταν ο κύριος εκφραστής της εσωκομματικής αντιπολίτευσης και αντίθετος με την αυξανόμενη τάση μέσα στο κόμμα για αναθεώρηση των μαρξικών θεωριών.
Ο Λίμπκνεχτ αντιτάχθηκε στη συμμετοχή της Γερμανίας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά για να μην προκαλέσει εσωκομματικό πρόβλημα απείχε από την ψηφοφορία για τις πολεμικές πιστώσεις στις 4 Αυγούστου 1914. Τον Οκτώβριο του 1914 παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο την ιστορικό τέχνης Σοφίε Ρις. Η πρώτη του σύζυγος είχε πεθάνει το 1911. Στις 2 Δεκεμβρίου 1914 ήταν το μοναδικό μέλος της Βουλής που καταψήφισε τις επιπλέον πολεμικές πιστώσεις. Ήταν δεινός επικριτής της ηγεσίας του κόμματος υπό τον Καρλ Κάουτσκι και της απόφασής του να υποστηρίξει τη συμμετοχή της Γερμανίας στον πόλεμο.
Παράλληλα, κατέβαλε προσπάθειες για την αποκάλυψη των σχεδίων του γερμανικού μιλιταρισμού, για το σκάνδαλο γερμανικών εργοστασίων πολεμοφοδίων που είχαν διατάξει την αντιπροσωπεία τους στο Παρίσι να προκαλέσει στην εφημερίδα Φιγκαρό τη δημοσίευση φιλοπόλεμων άρθρων εναντίον της Γερμανίας ώστε να γίνει εφικτή η παραγγελία μεγάλων ποσοτήτων πολεμοφοδίων από τη γερμανική κυβέρνηση.
Στα τέλη του 1914 ίδρυσε μαζί με τους Ρόζα Λούξεμπουργκ, Λέο Γιόγκιχες, Πάουλ Λέβι, Ερνεστ Μέγερ, Φραντς Μέρινγκ και Κλάρα Τσέτκιν την Ένωση Σπάρτακος (Spartakusbund), η οποία σύντομα κηρύχθηκε παράνομη. Ο Λίμπκνεχτ συνελήφθη και στάλθηκε στο Ανατολικό Μέτωπο, παρά την ασυλία που είχε ως βουλευτής. Αρνήθηκε να πολεμήσει και χρησιμοποιήθηκε σε βοηθητική υπηρεσία. Επανήλθε στη Γερμανία το 1915, λόγω της χειροτέρευσης της υγείας του.
Όταν η Ράιχσταγκ διέκοψε τις εργασίες του, ο Λίμπκνεχτ επιδόθηκε στην οργάνωση συλλαλητηρίων. Μαζί με τη Ρόζα Λούξεμπουργκ (η οποία ήταν τότε φυλακισμένη) ετοίμασε το θεωρητικό τους όργανο Διεθνής και με βάση το Γιούνιους μπροσούρε (βιβλιαράκι της Ρόζας) οργάνωσε την πάλη κατά του οπορτουνισμού/ρεφορμισμού. Στο συλλαλητήριο της 1ης Μαϊου 1916 συνθηματολογούσε κατά του πολέμου και της τότε γερμανικής κυβέρνησης: «Κάτω ο πόλεμος! Κάτω η κυβέρνηση!»
Καταδικάστηκε σε 4,5 χρόνια φυλάκιση και απελευθερώθηκε από την επανάσταση του Νοεμβρίου του 1918.
Στις 15 Ιανουαρίου πυροβολήθηκε και φονεύθηκε από μέλη των ακροδεξιών παραστρατιωτικών οργανώσεων Freikorps (Ελεύθερα Σώματα), τα οποία είχε επιστρατεύσει ο σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος Φρίντριχ Έμπερτ για να καταστείλουν την εξέγερση των Σπαρτακιστών. Την ίδια τύχη είχε και η συναγωνίστριά του Ρόζα Λούξεμπουργκ.
Βιβλία στα ελληνικά
- (2014) Μιλιταρισμός και αντιμιλιταρισμός
- (2015) Ο βασικός εχθρός βρίσκεται στην ίδια μας τη χώρα (Καρλ Λίμπκνεχτ, Ρόζα Λούξεμπουργκ, Φραντς Μέρινγκ, Κλάρα Tσέτκιν)
