Στις 18 του Αυγούστου  1944, μια μέρα μετά το Μπλόκο της Κοκκινιάς, «Έλληνες» ταγματασφαλίτες συνεργάτες των Γερμανών πιάνουν σε ενέδρα στα περιβόλια στον Αη Γιάννη το Ρέντη το αγαπημένο παιδί της Κοκκινιάς, τον ξακουστό σαλταδόρο Στέλιο Καρδάρα.
Ο Στέλιος Σπανός ή «Καρδάρας», ήταν ένας από τους ηρωικότερους σαμποτέρ της αντίστασης που ανατίναζε γερμανικά αυτοκίνητα και αποθήκες. Ένας σαλταδόρος της Κατοχής που έκλεβε τρόφιμα απ τους Γερμανούς και τα μοίραζε στο λαό. ΕΛΑΣίτης, αρχηγός ομάδας της ΟΠΛΑ στην Παλιά Κοκκινιά, μπήκε στην ένοπλη δράση από τα 18 του.

Η φήμη του σαν Αγωνιστή μεγάλη, Θεός της φτωχολογιάς. Οι Γερμανοί τον καταζητούσανε με λύσσα αλλά που να πιαστεί το παλικάρι. Ότι δεν κατάφεραν οι φασίστες το κατόρθωσαν « έλληνες» χαφιέδες , οι γνωστοί ταγματασφαλίτες. Ήταν καλοκαίρι και πήγε να πιει νερό και να πλυθεί σε μια στέρνα στα περβόλια στον Άγιο Γιάννη Ρέντη. Εκεί του την είχανε στημένη, τον πιάσανε τον πήγανε στον Άγιο Διονύση στη Δραπετσώνα κοντά και τον εκτελέσανε. Τον άδικο χαμό του 18χρονου λεβέντη θρήνησε όλος ο Πειραιάς, μαζί και ο Μιχάλης Γενίτσαρης που έκανε το θρήνο του τραγούδι. Να πως το περιγράφει:

«Μόλις έβαλα μουσική και το ‘παιξα λίγες φορές, το μάθανε παντού. Το μάθανε όλοι οι σαμποτέρ, οι αγωνιστές, οι αντάρτες, όλοι. Το μάθανε και ήρθανε και με πήρανε ΕΑΜίτες και αντάρτες, και με πήγανε στην πλατεία στην Κοκκινιά. Πέντε χιλιάδες κόσμος και παραπάνω μαζεύτηκε. Με βάλανε και το ‘παιξα και το τραγούδησα. Πριν αρχίσω, κρατήσαμε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του ήρωα. Όταν το τραγουδούσα όλος ο κόσμος έκλαιγε».

Στίχοι: Μιχάλης Γενίτσαρης

Μουσική: Μιχάλης Γενίτσαρης

Στέλιος Καρδάρας
Πενθοφορεί η Αγιά Σοφιά
Παλιά και Νέα Κοκκινιά.
Kλάψε κι εσύ τώρα ντουνιά
πιάσαν το Στέλιο τα σκυλιά.
Τον πιάσαν Γερμανόφιλοι
και ταγματασφαλίτες
Tο Στέλιο τον Καρδάρα μας
στο Ρέντη οι αλήτες.
Δεμένο τον επήγανε
μπρος τον Άγιο Διονύση
Δέκα τουφέκια του ρίχνανε
ώσπου να ξεψυχήσει.
Άδικα τον σκοτώσανε
λες κι ήτανε κατάρα
Γιατί ήταν στην αντίσταση
το Στέλιο τον Καρδάρα.