ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΟΡΦΙΑΤΗΣ
«Περιπεράστε παρακαλώ!»;
Θα ξαναζήσουμε, αυτή τη φορά στην αληθινή ζωή της Κέρκυρας, την υπέροχη σαν βιολέτα του παλιού ελληνικού κινηματογράφου Δέσποινα Στυλιανοπούλου; Να πρωταγωνιστεί με αυτή την αξέχαστη δουλική ατάκα της ως δήμαρχος της Κέρκυρας και ως περιφερειάρχης των Ιονίων Νήσων σε διπλό ρόλο; Και να υποδέχεται τόσο δουλικά τους ισχυρούς του χρήματος, σε μια κωμικοτραγική νέα μυθιστορηματική ταινία που το γύρισμά της ξεκίνησε επισήμως με τηλεδιάσκεψη του δημοτικού συμβουλίου Κεντρικής Κέρκυρας και τιτλοφορείται «Corfu Garden» ή, στα ελληνικά, «Περιπεράστε παρακαλώ!»;
Έτσι φαίνεται!
Γιατί μόνο με ταινία βγαλμένη από την εποχή της Χούντας και το «πάρτα όλα» των εκπροσώπων της στο ξενοδοχειακό κεφάλαιο, με τις τραγικές επιπτώσεις που όλοι γνωρίζουμε, μοιάζουν οι πρώτες σκηνές της υπόθεσης. Δεν είναι άλλη βέβαια αυτή από την προωθούμενη επένδυση της εταιρείας Corfu Garden ή Ikos Corfu Garden στα 245 περίπου στρέμματά της στις εγκαταστάσεις του παλιού και ιστορικού «Club Mediterranee» που κατασκευάστηκε από τον Γάλλο επιχειρηματία Ζεράρ Μπλιτζ στην περιοχή της Δασιάς σε πολύ διαφορετικές συνθήκες πριν από 68 ολόκληρα χρόνια, με πεντακόσιες καλύβες από άχυρο.
Ονειρευόμαστε σκηνές της ταινίας ή είναι αλήθεια;
Κι όμως!
Η δήμαρχος Κεντρικής Κέρκυρας, μαζί με τους συν αυτή του πιο φιλοεπιχειρηματικού δημοτικού μπλοκ, σε έκτακτη ηλεκτρονική συνεδρίαση, έσπευσε να συγκατανεύσει σε απαράδεκτο από κάθε άποψη αίτημα της ιδιοκτήτριας εταιρείας. Εμείς οι πολλοί, βλέπετε, λόγω του ιού πρέπει να μένουμε στο σπίτι μας ή να συγκεντρωνόμαστε κάτω από αστυνομική κλοιό μέχρι τρεις το πολύ όσα μέτρα προφύλαξης κι αν λαμβάνουμε, ενώ ο λύκος, ως γνωστόν, στην αναμπουμπούλα χαίρεται και μπορεί να κάνει όσες «πειστικές» επαφές με αρμόδιους θέλει! Παραιτείται λοιπόν ο Δήμος από υφιστάμενο δικαίωμα διεκδίκησης και δωρεάν απόκτησης 70 καλών στρεμμάτων της όλης έκτασης, εισπράττοντας ως αντάλλαγμα ποσό της τάξεως των 2,5 εκατ. ευρώ, καταβλητέο μάλιστα σε μακρινές μεταξύ τους δόσεις το αργότερο σε τρία χρόνια από την ημέρα που το σχεδιαζόμενο φαραωνικό νέο ξενοδοχειακό συγκρότημα θα έχει κατασκευαστεί και λάβει άδεια λειτουργίας.
Έτσι, η καλή εταιρεία θα μπορεί να εξαντλήσει στον ανώτατο δυνατό βαθμό τα επιτρεπόμενα όρια οικοδόμησης γιγαντιαίων ξενοδοχειακών υποδομών, με κατασκευή ίσως και «αθλητικού γηπέδου» γκολφ όπως ψιθυρίζεται, στην τεράστια έκταση του «Μον Ρεπό της Κορακιάνας».
Η περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων, με τη σειρά της, ετοιμάζεται κατά τις πληροφορίες, αν και σκέπτεται πια τις αντιδράσεις, να πει με δικά της λόγια το ίδιο:
«Περιπεράστε παρακαλώ!».
Είκοσι πέντε περίπου χρόνια αφότου οι Κερκυραίοι αποσπάσαμε για τον Δήμο μας από τη βασιλική οικογένεια των Γλίξμπουργκ το έκτασης 260 περίπου στρεμμάτων Μον Ρεπό στις παρυφές της πόλης μας! Στη δημοφιλή ειδυλλιακή Δασιά σε απόσταση δέκα χιλιομέτρων και κάτι από την πόλη πάει να δημιουργηθεί τώρα, πολιτικά σκανδαλωδώς, ένα άλλο, νέο και μεγαλύτερο δασωμένο Μον Ρεπό, με διάφορες πτέρυγες σε εκατοντάδες στρέμματα!
Επιχειρηματικό.
Φεουδαρχικού τύπου.
Με ενδιάμεσο ή τελικό ιδιοκτήτη λουξεμβουργιανή εταιρεία, αν είναι όντως ενταγμένη όπως παρουσιάζεται στον όμιλο Sani / Ikos αυτή η κερκυραϊκή κατά τα άλλα επιχείρηση Corfu Garden, ογδοηκοστή μεγαλύτερη ελληνική εταιρεία διαχείρισης ακίνητης περιουσίας.
Ως μέλος κι αυτή του σχετικού πολυεθνικού ομίλου που ελέγχει στην ίδια περιοχή δύο ξενοδοχειακά μεγαθήρια με επίσης μεγάλη ακίνητη περιουσία, με το σήμα «Ikos». Με άλλα 90 στρέμματα, δηλαδή, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Τύφλα να ‘χουν με άλλα λόγια, αν θέσουμε ως κριτήριο την ακίνητη περιουσία 335 στρεμμάτων σε μια ίδια περιοχή με παραλίες εκατοντάδων μέτρων, οι πιο μεγάλες πολυεθνικές του ξενοδοχειακού κλάδου στην Ευρώπη. Αναβιώνει στην περιοχή εν έτει 2020 το αλήστου μνήμης φέουδο Μπαρμπάτη της Ενετοκρατίας στη βορειοανατολική Κέρκυρα; Ακόμα κι ο γαλαντόμος για τους πλούσιους Σκωτσέζος θεωρητικός του καπιταλισμού Άνταμ Σμιθ του 18ου αιώνα θα έφριττε με αυτή τη συγκέντρωση τόσης οικονομικής δύναμης!
Παίζει και ο Σπύρος Καλογήρου, μεταξύ άλλων, στην ταινία «Corfu Garden» ή «Περιπεράστε παρακαλώ!», μαζί με τη Δέσποινα Στυλιανοπούλου.
Λέει δήθεν αθώα στον πραγματικό γιο κουρέα με τ’ όνομα Αλκίνοος από το χωριό Μακράδες συνάδελφό του ηθοποιό Νίκο Κούρκουλο -που «δε μασάει»- μια δική του γνωστή ατάκα: «Ήταν πολλά τα λεφτά…».
Για ποιου την τσέπη όμως δεν διευκρινίζει. Τι λέτε, ο Δήμος αν λάβει 70 καλά στρέμματα, απ’ όλα αυτά τα 245 στρέμματα, μήπως θα μπορέσει να εισπράξει πολύ περισσότερα απ’ τα 2,5 εκατ. ευρώ, αν λάβει άδεια να τα πουλήσει, την επόμενη κιόλας ημέρα; Όπως κι αν το δει κανείς, ακόμα και σ’ αυτή τη χειρότερη εκδοχή δηλαδή, η υπόθεση «μπάζει».
Η τσέπη των επενδυτών όμως; Σίγουρα θα θησαυρίσει! Θα μπορούν, αν γίνει αποδεκτή μια τέτοια αγοραπωλησία, να οικοδομήσουν 38.500 τ.μ., σχεδόν δέκα φορές περισσότερα απ’ όσα τώρα μπορούν! Μια έκταση, για να το πούμε αλλιώς, δέκα φορές και βάλε μεγαλύτερη από το Άλσος της Γαρίτσας και του Ανεμομύλου!
«Και μετά θα κάαααθεσαι», πετάγεται από μια γωνία κλείνοντας το μάτι σε δυσδιάκριτο πρόσωπο ο Μακρονησιώτης ηθοποιός Μίμης Φωτόπουλος.
Πιο πέρα ο Λάμπρος Κωνσταντάρας με φίλους του μουτζώνουν εν χορώ, χωρίς ντροπή, τον Καλογήρου και τη Στυλιανοπούλου!
Προσθέτει μια δική του προφορική ατάκα, ταιριαστή, καθώς σταυροκοπιέται με όσα αντιλαμβάνεται:
«Κάντε και κάνα σταυρό βρε παιδιά! Μπορεί να μας βγει σε καλό…»
Παίζει και «κεντάει» και η δική μας Ρένα Βλαχοπούλου με τριαντάφυλλα στο πέτο, που προβλέποντας τις συνέπειες της επιχειρηματικής επέλασης στη Δασιά πουλάει τη βίλα της στον γειτονικό Ύψο και ήδη την έχει παραχωρήσει για το γύρισμα της ταινίας. Έκπληκτη πετάει τη δική της ατάκα για τα 70 στρέμματα που δεν προτιμά ο Δήμος της:
«Τσάμπα είναι όλα; Του κυρίου Ωνάση δεν είναι; Ας τα πιούμε στην υγειά του!».
Ναι, μονολογεί πονηρά ο Δήμος Σταρένιος: «Μας αγαπάνε… Σαν φίλοι ήρθανε». Οι νέοι Ωνάσηδες, δηλαδή.
Αυτοί που το 2018 ως Ikos Δασιά και όχι ως Corfu Garden – Ikos, λειτουργώντας πλήρως για πρώτη χρονιά τα δύο ξενοδοχεία τους στη Δασιά δαπάνησαν για αμοιβές και συναφή έξοδα των κάθε κατηγορίας εκατοντάδων εργαζομένων τους 9,6 εκατ. ευρώ και το 2019 λειτουργώντας πάλι πλήρως και τα δύο ξενοδοχεία, τόσο αυτό του «Ουρανού» όσο και εκείνο της «Θάλασσας» με τα 600 μέτρα παραλίας δηλαδή, δαπάνησαν για τον ίδιο σκοπό 9,1 εκατ. ευρώ, ενώ από τη μία χρονιά στην άλλη αύξησαν κατά 13% τα έσοδά τους. Έφτασαν τα 33,2 εκατ. ευρώ τα έσοδά της Ikos Δασιά το 2019 και αντιστοιχούσαν σε 47.500 περίπου ανά εργαζόμενο του συνόλου των 700 εργαζομένων που απασχόλησε κατά μέσον όρο.
Τα κέρδη αυτής της Ikos Δασιά προ αποσβέσεων, τόκων και φόρων, συγχρόνως, ήταν αστρονομικά. Αποικιοκρατικά για μονάδες του εποχιακού τουριστικού τομέα. Όσα καμιάς άλλης ξενοδοχειακής εταιρείας στην Κέρκυρα. Ίσα προς 16.500 περίπου ευρώ ανά -πολύ λιγότερο φυσικά αμειβόμενο- εργαζόμενο. Συμπεριλαμβάνοντας χρηματοοικονομικά κέρδη αποτίμησης δανείων, αφού της παρασχέθηκε μειωμένο επιτόκιο αποπληρωμής τους σε επίπεδα που δεν διανοούνται ούτε στον ύπνο τους οι βιοπαλαιστές μικροεπιχειρηματίες και επαγγελματίες της Κέρκυρας, υπερδιπλασιάστηκαν σε σχέση με το 2018 και ανήλθαν σε ποσό 11,5 εκατ. ευρώ ή ποσοστό 30% παρά κάτι του τζίρου της!
Ο ανυπότακτος Βασίλης Αυλωνίτης, ίσως κι επειδή «βαστάει» από τα κερκυραϊκά μέρη, εμφανίζεται αγανακτισμένος. Κατεβαίνει στη βίλα της Ρένας Βλαχοπούλου από το χωριό της Κορακιάνας όπου την Κατοχή έβγαινε εφημερίδα με τον τίτλο «Επανάσταση» και άκουσε τον κόσμο του ν’ αντιδρά έντονα σ’ όσα επιχειρούνται τελείως ερήμην του. Συναντά τον Νίκο Ρίζο που ακούγοντάς τον του ζητάει να κρατήσει μυστικότητα. Να σιωπήσει. Ξεκαρδίζεται στα γέλια ο Βασίλης Αυλωνίτης. Αμέσως υποδύεται σαρκαστικούς Κερκυραίους. Με το φιλοσοφημένο χιούμορ του πετάει τη δική του αθάνατη ατάκα για τις μπίζνες όπως αυτή της «Corfu Garden»:
«Πνεύμα και ηθική…».
Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, όμως, φιλοξενούμενος κι αυτός στην ίδια βίλα, είναι πιο ταραγμένος στο δωμάτιό του. Παρομοιάζει την υπόθεση με κουδούνι-καμπανάκι για κίνδυνο μεγάλης ζημιάς. Σαν να ξέρει όσα τραβάνε οι ήδη εργαζόμενοι στη Δασιά φερμένοι κυρίως από την υπόλοιπη Ελλάδα και πόσο ανεπιθύμητοι είναι οι συνδικαλιστές του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Κέρκυρας για να μπουν στα συγγενικά με την «Corfu Garden» ξενοδοχεία και πόσους κινδύνους εγκυμονεί η διόγκωση της εξουθενωτικής οικονομικής ισχύος στην περιοχή, ξεσπά με άλλη πασίγνωστη ατάκα, ελαφρώς παραφρασμένη:
«Τι θα το κάνουμε εδώ πέρα, Αμέρικαν μπαρ, Λούξεμπουργκ μπαρ;».
Να ‘σου όμως και ο Αθηνόδωρος Προύσαλης. Συναντά στην πόλη του νησιού τη Δέσποινα Στυλιανοπούλου, σινιαρισμένη για τον διπλό ρόλο της ως δημάρχου πρώτα και ως περιφερειάρχη μετά, συνοδευόμενη από επιτετραμμένους της. Δεν της χαρίζεται. Επιστρατεύει τις καλύτερες ατάκες του, όπως επιβάλλεται, απέναντι στη δήθεν σοβαρή επιχειρηματολογία της:
– «Ε, καλά τώρα… Στο πεζοδρόμιο μεγαλώσαμε!».
– «Εσύ θα πας μπροστά!…».
– «Φέρε τον έλεγχο να σου βάλω άριστα!».
Στο σημείο αυτό σταμάτησε το γύρισμα. Τέτοια ταινία της Φίνος Φιλμ, με τόσο άθλιο και βλαβερό για τον λαό θέμα, να τη συνεχίσουν όσοι επόμενοι ταιριάζουν πραγματικά με τους σχετικούς ρόλους, σαν ν’ ακούστηκε να διαμαρτύρεται, ως βέρα Κερκυραία, η Ρένα Βλαχοπούλου.
Η συνέχεια επί της πραγματικής οθόνης λοιπόν;
Από τον κόσμο της δημοτικής ενότητας Κοριακιάνας, πριν απ’ όλα, στην οποία υπάγεται η όμορφη Δασιά. Για να μη δημιουργηθεί ένα νέο, άβατο Μον Ρεπό που μοιραία κάποια στιγμή θα καταστήσει τελείως δυσχερέστατη την πρόσβαση και το κολύμπι στην ειδυλλιακή και δημοφιλή και στον λαό της πόλης παραλιακή περιοχή, μόλις δέκα περίπου χιλιόμετρα από το βασικό κερκυραϊκό λιμάνι.
Μια περιοχή που θα μπορούσε, πέραν των άλλων, να στεγάσει ίσως και έναν «Βοτανικό Κήπο του Αλκίνοου» με τεράστια δημοτικά – δημόσια έσοδα, αντάξιο εκείνων που το κερκυραϊκό κλίμα και η κερκυραϊκή παράδοση του αρχικού Μον Ρεπό επιβάλλουν και Κερκυραίοι του μακρινού παρελθόντος αλλά και σύγχρονοι, όπως ο κορυφαίος Έλληνας βοτανολόγος Δημήτρης Καββάδας, έχουν ονειρευτεί εδώ και δύο αιώνες σχεδόν, προτείνοντας έναν αληθινό «Corfu Garden». Και που μικρογραφία του στις μέρες μας επιβιώνει μοναδικά στην κατοικία της Καλής Δοξιάδη στο Γαστούρι, το οποίο υστερεί μάλλον σε πλούτο χλωρίδας μπροστά σ’ αυτόν της Κορακιάνας και ευρύτερα του όρους Κοράκιον και όλου του παλιού Δήμου Φαιάκων με τις άγριες ορχιδέες και τα διάσημα περιβόλια, μεταξύ άλλων, του Σίδνεϊ Μέρλιν.
Τον ιδιαίτερο φορολογικό και νομικό τύπο της Μονοπρόσωπης εταιρείας, ας προσθέσουμε ακόμη προς το παρόν, έχει αυτή η 17χρονη Ανώνυμη Κτηματική Τεχνική Ξενοδοχειακή επιχείρηση με την επωνυμία Corfu Garden.
Εδρεύει στη Δασιά, έχοντας μετακομίσει εκεί από το Χαλάνδρι Αττικής, χωρίς να έχει κάνει ακόμη γνωστή την ακριβή μετοχική της σύνθεση. Τη διευθύνουν από κοινού ο πρώην πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων κ. Ανδρέας Α. Ανδρεάδης και ο κ. Mathieu Jacques M. Guillemin, όπως και την Ikos Δασιά κι ένα σωρό άλλες επιχειρήσεις του ομίλου που είναι γνωστός ως Sani / Ikos και τα μετοχικά ίχνη του χάνονται στο εξωτερικό σε δαιδαλώδη εταιρικά σχήματα μέσω της εταιρείας IKOS Luxco στον ευρωπαϊκό φορολογικό παράδεισο του Λουξεμβούργου, η οποία με τη σειρά της ανήκει στην εταιρεία του εξωτερικού LBRI SCA, με συμμετόχους διεθνείς επενδυτές όπως η Oaktree Capital, η Goldman Sachs Asset Management και η Hermes GPE.
Έχει αποφύγει μέχρι τώρα όπως ο διάβολος το λιβάνι να μιλήσει για το master plan της, αν και δεν θ’ αργήσουμε, κατά πως φαίνεται, να δεχθούμε επίθεση πλύσης εγκεφάλου, όπως το συνηθίζουν οι μεγάλοι επενδυτές με τις μεγάλες τσέπες τις χρηματοδοτούμενες συχνά από δημόσιες τσέπες. Δεν αποτελεί εξαίρεση, επ’ αυτού, ο όμιλος Sani / Ikos. Ούτε στις γενικά ευνοϊκές για τους μεγάλους επενδυτές φορολογικές επιδοτήσεις. Οι δαπάνες του κατασκευαστικού σταδίου μετατροπής των παλαιών ξενοδοχείων της αλυσίδας «Χανδρής», όπως ίσως και η δωρεά παλαιών επίπλων τους στον τότε Δήμο της Κέρκυρας, ανταμείφθηκαν και φορολογικώς το 2019. Στα καθαρά κέρδη της η Ikos Δασιά συμπεριέλαβε αναβαλλόμενα φορολογικά έσοδα άνω των 800.000 ευρώ.
Καημένη Δασιά, αγαπημένο τόπο των ποιητών μας Λορέντζου Μαβίλη και Γεράσιμου Μαρκορά…
Φυσικά το ζήτημα τελικά δεν είναι προσωπικό για τη δήμαρχο Κεντρικής Κέρκυρας και την περιφερειάρχη Ιονίων Νήσων, αλλά βαθειά πολιτικό. Αντανακλά τη γενικότερη πολιτική αντίληψη του «Περιπεράστε παρακαλώ!» για τις επενδύσεις των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, που υπηρετούν τόσο οι συνδυασμοί της δημάρχου και της περιφερειάρχη όσο και το κόμμα που αυτοί εκφράζουν, εν ονόματι της «ανάπτυξης». Για επενδύσεις αυτού του μεγέθους οι ενδιαφερόμενοι συνηθίζουν άλλωστε, όπως μας το έκανε κάποτε ξεκάθαρο ακόμα και ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, να προλειαίνουν το έδαφος εις τας Αθήνας, όπου υπουργικά και πρωθυπουργικά γραφεία είναι «κατ’ εξαίρεσιν» μονίμως διάπλατα ανοιχτά. Στο νησί μας, επίσης, με τις «ευλογίες» Ελλήνων και ξένων μεγιστάνων του πλούτου, φίλων του νησιού και του γκολφ με πολλές διασυνδέσεις, εδώ και μερικά χρόνια λειτουργεί ατύπως για τον σκοπό αυτό ειδική Τask force!
Όσο για τον τρομερό κίνδυνο να βαλτώσει μια μεγάλη επένδυση με εισροή πολλών κεφαλαίων από το εξωτερικό και για την ταυτότητα των επενδυτών και την ανάπτυξη που πρεσβεύουν, επιτρέψτε μας να επανέλθουμε στο δεύτερο μέρος. Λίαν συντόμως.
Διάλειμμα, Φίνο!
