Στις 22 Οκτωβρίου (1946) μια μικρή αγγλική ναυτική μοίρα αποτελούμενη από δύο καταδρομικά, τα: "Λέανδρος" και "Μαυρίκιος", και δύο αντιτορπιλικά, τα: "Σόμαρεζ" και "Βολέιτζ" έλαβαν εντολή να διέλθουν από βόρεια τα στενά της Κέρκυρας προκειμένου να ελέγξουν τον οφειλόμενο σεβασμό, εκ μέρους της Αλβανίας, στο δικαίωμα της αβλαβούς διέλευσης, σύμφωνα με διεθνή συνθήκη, με την εντολή σε αντίθετη περίπτωση αντίδρασης να επέμβουν.

Κατά τον διάπλου το Σομάρεζ προσέκρουσε σε νάρκη θαλάσσης με συνέπεια να υποστεί πολύ σοβαρές ζημιές στη πλώρη με ταυτόχρονη εξάπλωση πυρκαγιάς από την οποία έχασαν τη ζωή τους 32 μέλη του πληρώματος. Τελικά το πλήρωμα υπό τον κυβερνήτη Ούγο Κνόλλυς κατάφερε να σβήσει τη πυρκαγιά και τάχιστα να αποκλείσει τα στεγανά διαμερίσματα του πρωραίου υποφράγματος που είχε πλέον κατακλυστεί από νερό.

Στη συνέχεια διατάχθηκε το ουραγό πλοίο του σχηματισμού Βολέιτζ να ρυμουλκήσει το Σομάρεζ από την πρύμνη στον λιμένα της Κέρκυρας. Κατά τη ρυμούλκηση του σκάφους, περίπου μιάμιση ώρα μετά το συμβάν, στις 16:15 το Βολέιτζ προσέκρουσε και αυτό σε νάρκη με συνέπεια να σκοτωθούν 11 μέλη του πληρώματος και το πλοίο να υποστεί και αυτό ζημίες, λίγο περιορισμένες. Η επιχείρηση όμως της ρυμούλκησης συνεχίστηκε με πολύ αργό ρυθμό και τελικά τα πλοία κατέπλευσαν στην Κέρκυρα το πρωί της επομένης μετά από προσπάθεια 14 ωρών. Ο τελικός απολογισμός ήταν 43 νεκροί και περίπου ίδιος αριθμός τραυματιών και από τα δύο πλοία, ενώ το πρώτο πλοίο κρίθηκε μη επισκευάσιμο.