Οι Έλληνες που δουλεύουν 40 χρόνια παίρνουν συντάξεις 20 ετών
Άλλη μια έκθεση της ΕΕ, μετά το ageing report, αναφέρει ως μονόδρομο την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης για να μη μειωθούν οι συντάξεις στο μέλλον
Πρόκειται για την έκθεση για την επάρκεια των συντάξεων - που συνέταξαν η Κομισιόν και η Επιτροπή Κοινωνικής Προστασίας - η οποία, αφού αναγνωρίζει ότι οι συντάξεις στην Ευρώπη έδειξαν μέχρι σήμερα ανθεκτικότητα στη διάρκεια των κρίσεων επισημαίνει ότι η μείωση τους δεν θα αποφευχθεί αν δεν ληφθούν μέτρα.
Ποια είναι αυτά; Η προώθηση μεγαλύτερης διάρκειας επαγγελματικών βίων, η υγιής γήρανση καθώς και μέτρα συμπεριληπτικών αγορών εργασίας και μεγαλύτερης ευελιξίας στις πορείες προς τη συνταξιοδότηση. Η έκθεση ζητεί περαιτέρω μεταρρυθμίσεις προκειμένου να διασφαλιστούν δίκαιες συντάξεις για τους πάντες και να αποφευχθεί η αύξηση των κοινωνικοοικονομικών ανισοτήτων όσο μεγαλώνει κανείς, στο πλαίσιο της εν εξελίξει δημογραφικής αλλαγής.
Ωστόσο, η μακρύτερη παραμονή στην αγορά εργασίας δεν σημαίνει και μεγαλύτερη σύνταξη. Στο σημείο αυτό εντοπίζονται ανισότητες που αφορούν και τη χώρα μας. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι οι εισφορές του Γάλλου ασφαλισμένου για 40 χρόνια αντιστοιχούν σε συνάξεις 21 ετών ενώ ο Έλληνας, δουλεύοντας 40 χρόνια, λαμβάνει συντάξεις 20 ετών. Την καλύτερη αντιστοιχία έχει το Λουξεμβούργο όπου ο εργαζόμενος μετά από 38 ετών εργασία, λαμβάνει συντάξεις 25 ετών.
Ανισότητα διαπιστώνεται επίσης και ως τα όρια της φτώχιας. Στην Ελλάδα το 21% των συνταξιούχων άνω των 65 ετών βρίσκεται στο όριο της φτώχιας έναντι του 20% κατά μέσο όρο στην ΕΕ.
Η ανισότητα στις συντάξεις αντρών και γυναικών
Ειδική μνεία κάνει η έκθεση για την ανισότητα στις συντάξεις μεταξύ ανδρών και γυναικών, η οποία σαφώς προέρχεται από την ανισότητα στους μισθούς στη διάρκεια του εργασιακού βίου. Οι αποδοχές των γυναικών στην ΕΕ υπολείπονται κατά 20% των εισοδημάτων των ανδρών.
Η έκθεση προτείνει μεταρρυθμίσεις που θα συμβάλλουν στην ενθάρρυνση της γυναικείας απασχόλησης με λήψη μέτρων για τη φροντίδα των παιδιών και των ηλικιωμένων και την εναρμόνιση της οικογενειακής και την επαγγελματική ζωή.
Η εξασφάλιση επαρκούς εισοδήματος για τα ηλικιωμένα άτομα – αναφέρει η έκθεση - συμβάλλει στην επίτευξη του στόχου της ΕΕ με ορίζοντα το 2030 να μειωθεί κατά τουλάχιστον 15 εκατομμύρια ο αριθμός των ατόμων που αντιμετωπίζουν φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό.
Η ΕΕ στηρίζει τις εθνικές πολιτικές για την αντιμετώπιση της φτώχειας και των ανισοτήτων μεταξύ των φύλων και των φροντιστών, καθώς και για την πρόσβαση σε ποιοτική φροντίδα και την παροχή επαρκούς κοινωνικής προστασίας στους ηλικιωμένους. Η εφαρμογή της σύστασης του Συμβουλίου σχετικά με την πρόσβαση στην κοινωνική προστασία και της σύστασης του Συμβουλίου σχετικά με οικονομικά προσιτή και υψηλής ποιότητας μακροχρόνια φροντίδα είναι σημαντική για τη διατήρηση ενός αξιοπρεπούς βιοτικού επιπέδου για τους ηλικιωμένους Ευρωπαίους πολίτες.
Στα 68,5 το όριο ηλικίας το 2030 και στα 70,5 το 2050
Η έκθεση του 2024 για την επάρκεια των συντάξεων και η έκθεση του 2024 για τη δημογραφική γήρανση θα συζητηθούν στην επόμενη διάσκεψη για τη μακροβιότητα στην Ευρώπη, η οποία θα πραγματοποιηθεί την επόμενη Πέμπτη, 27 Ιουνίου.
Υπενθυμίζουμε ότι και η πρόσφατη έκθεση της ΕΕ ( Eurostat ageing report group 2024) υποδεικνύει αύξηση των ορίων ηλικίας για τη χώρα μας το 2030 στα 68.5 έτη από 67 σήμερα.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της Eurostat, η Ελλάδα που το τρέχον έτος 2024 έχει γενικό όριο ηλικίας συνταξιοδότησης τα 67 και τα 62 για πρόωρη συνταξιοδότηση, το 2030 θα πρέπει να το αυξήσει κατά ενάμισι έτος στα 68,5 και για την πρόωρη συνταξιοδότηση κατά ένα έτος και τρεις μήνες στα 63,5.
Οι δημογραφικές προβολές δείχνουν ότι το 2050 το γενικό όριο ηλικίας στη χώρα μας θα πρέπει να φτάσει στα 70,5 έτη και με πρόωρη σύνταξη στα 65,5 ενώ το 2070 τα όρια ηλικίας θα πρέπει να αγγίξουν τα 72.5 και με πρόωρη σύνταξη τα 67.5. Αυτό σημαίνει ότι οι σημερινοί νέοι που θα μπουν στην αγορά εργασίας θα χρειαστεί να παραμείνουν περισσότερα χρόνια μέχρι την έξοδο προς τη σύνταξη.
ΥΓ: Πρόκειται, φυσικά, για πρόκληση, αν αναλογιστούμε τα πλήγματα που δέχτηκαν τα τελευταία χρόνια οι συνταξιούχοι σε όλη την ΕΕ και ιδιαίτερα στις χώρες που μπήκαν σε «προγράμματα» (Μνημόνια), με πρωταθλήτρια στις αντισυνταξιουχικές πολιτικές την Ελλάδα.
