«Δουλειά Ξανά» την... Κυριακή για Φροντιστήρια και Κέντρα Ξένων Γλωσσών
Την καθιέρωση της κυριακάτικης εργασίας για τους εκπαιδευτικούς που δουλεύουν στα φροντιστήρια και τα Κέντρα Ξένων Γλωσσών, πέρασε με αιφνιδιαστική τροπολογία στο νόμο έκτρωμα για τον ΟΑΕΔ ο Χατζηδάκης. Οπως αναφέρεται στο άρθρο 56 του νέου νόμου, «Στην παρ. 3 του άρθρου 9 του β.δ. 748/1966 (Α΄ 179), περί δυνατότητας λειτουργίας και απασχόλησης προσωπικού την ηµέρα Κυριακή και κατά τις ηµέρες αργίας, προστίθεται η περ. ιβ) ως εξής: «ιβ) Των πάσης φύσεως φροντιστηρίων ή κέντρων ξένων γλωσσών, ειδικώς σε περιπτώσεις διεξαγωγής διαγωνισµάτων ή εξετάσεων».
Η διατύπωση αυτή, κρύβει μεγάλη πονηριά, καθώς δίνει την εντύπωση ότι η κυριακάτικη εργασία θα αφορά τις περιόδους των εξετάσεων, που το πρόγραμμα των μαθητών είναι φορτωμένο τις καθημερινές. Ωστόσο, η λέξη «ειδικώς» βγάζει… μάτι, καθώς αφήνει να εννοηθεί ότι οι φροντιστηριάδες θα μπορούν και άλλες Κυριακές και αργίες, εκτός εξετάσεων, να εξαναγκάσουν το προσωπικό τους να δουλέψει, ανάλογα με τις ανάγκες τους.
Πέρσι τον Ιούνη είχαν κάνει το ίδιο «δώρο» στους σχολάρχες, όταν με ειδική πρόβλεψη στο νόμο 4808/2021 τα ιδιωτικά σχολεία θα μπορούν να πραγματοποιούν δράσεις και εκδηλώσεις (τύπου open day, bazaars) τις Κυριακές.
Η νομιμοποίηση της κυριακάτικης εργασίας στα εργασιακά κάτεργα της ιδιωτικής εκπαίδευσης, έρχεται σε μία περίοδο που, σύμφωνα με έρευνα της ΟΙΕΛΕ, «το 86% (περίπου οι 9 στους 10) των ιδιωτικών εκπαιδευτικών δηλώνει ότι δεν αμείβεται για το σύνολο της δουλειάς του, η οποία διαρκώς εντατικοποιείται».
Σχετικά με την τροπολογία για τις «fast track» συντάξεις, που πέρασε ο Χατζηδάκης, έχουμε ήδη γράψει.
Πριν από ένα μήνα, σε δημοσίευμά μας είχαμε αναλύσει τις βασικές στοχεύσεις του νομοθετικού εκτρώματος που είχε παρουσιάσει ο Χατζηδάκης με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Δουλειές Ξανά» και είχαμε αντικρούσει με στοιχεία τους γκεμπελίστικους ισχυρισμούς του για δήθεν προνομιούχους ανέργους των… βορείων προαστίων που λυμαίνονται παροχές και επιδόματα.
Αρθρο 22: Ποινές στους ανέργους
«Εάν ο αναζητών εργασία αρνηθεί τρεις (3) προσφερόµενες θέσεις εργασίας, οι οποίες είναι σύµφωνες µε το Ψηφιακό Ατοµικό Σχέδιο Δράσης και τα ειδικότερα χαρακτηριστικά του αναζητούντος εργασία που έχουν αποτυπωθεί σ’ αυτό, διακόπτεται η καταβολή των παροχών της περ. (α) της παρ. 1 του άρθρου 20 (σ.σ. επίδομα ανεργίας, επιδόματα μακροχρόνια ανέργων, εποχικά κλπ) και ο αναζητών εργασία διαγράφεται από το Ψηφιακό Μητρώο Δ.ΥΠ.Α. για δύο (2) έτη».
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι, αν ο άνεργος που έχει αρνηθεί τις θέσεις αυτές και έχει διαγραφεί από την ΔΥΠΑ (νέο όνομα του ΟΑΕΔ) καταφέρει και βρει αμέσως μετά την διαγραφή του κανονική εργασία και μετά από ένα χρόνο απολυθεί απ’ αυτή τη δουλειά, δεν θα πάρει ούτε το καινούργιο επίδομα ανεργίας που του αντιστοιχεί, γιατί θα είναι… τιμωρημένος! Ούτε καν θα θεωρείται επίσημα άνεργος, μέχρι να λήξει η διετία!
Αυτό, βέβαια, δεν είναι καμία πρωτοτυπία του Χατζηδάκη. Το ίδιο το άρθρο 10 του εκτρώματος, αναφέρεται στο νόμο 1545/1985 (που παρέμενε ανενεργός μέχρι τώρα) και στην υποχρέωση του ανέργου να αποδεχτεί την προτεινόμενη από τις αρµόδιες υπηρεσίες της ΔΥΠΑ θέση στον ευρύτερο επαγγελµατικό του κλάδο ή να δεχτεί να παρακολουθήσει πρόγραμμα επαγγελµατικής εκπαίδευσης ή µετεκπαίδευσης.
Στην έννοια του «ευρύτερου επαγγελματικού κλάδου» μπορούν να χωρέσουν δουλειές που δεν έχουν σχέση με το αντικείμενο και την προϋπηρεσία του ανέργου, ενώ είναι πιθανό να μην καλύπτει τις ανάγκες του. Η… δημοκρατική ευαισθησία ξεχειλίζει τόσο πολύ από το νόμο Χατζηδάκη, ώστε δεν προβλέπεται πουθενά η δυνατότητα να εκφράσει ο άνεργος τις αντιρρήσεις του για τη θέση εργασίας, ώστε να παρθούν υπόψη από τους λεγόμενους εργασιακούς συμβούλους.
Βέβαια, δεν υπάρχουν και πολλά παραδείγματα ανέργων, στους οποίους να προτάθηκαν τρεις δουλειές κατά το διάστημα της επιδότησης ανεργίας. Ωστόσο, με τα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας και επιδότησης κατά 100% των εργοδοτών, που συγχρηματοδοτούνται από το ταμείο Ανάκαμψης, είναι πιθανό να συμβεί, ειδικά αν εφαρμοστεί η μερική απασχόληση και σε αυτά τα προγράμματα, όπως προέβλεπε το 2001 η διάταξη Ρέππα (κυβέρνηση Σημίτη), που είχε μείνει και αυτή ανενεργή.
Σε αυτό το ενδεχόμενο εντάσσεται και το «επίδομα εργασίας» του άρθρου 25, με βάση το οποίο οι άνεργοι θα συνεχίσουν να εισπράττουν το 50% του επιδόματος ανεργίας, αν βρουν δουλειά προτού λήξει η περίοδος καταβολής του. Ετσι, ο άνεργος, για να μην χάσει αυτό το επίδομα εργασίας, που αποτελεί το «τυράκι», θα αναγκάζεται να δεχτεί οποιαδήποτε προσωρινή δουλειά, πέφτοντας στη «φάκα» της μερικής απασχόλησης.
Ποινές και στην «κατάρτιση»
Η δεύτερη παράγραφος του άρθρου 22 αναφέρει χαρακτηριστικά πως «εάν ο αναζητών εργασία δεν συµµετέχει σε δράση συνεχιζόµενης επαγγελµατικής κατάρτισης που του υποδεικνύεται από τη ΔΥΠΑ, διακόπτεται η καταβολή παροχών της περ. (α) της παρ. 1 του άρθρου 20 και ο αναζητών εργασία διαγράφεται από το Ψηφιακό Μητρώο ΔΥΠΑ για έξι (6) µήνες. Ως συµµετοχή νοείται η παρακολούθηση της δράσης κατάρτισης µέχρι την ολοκλήρωσή της και η πιστοποίησή του για την επιτυχή περάτωση της κατάρτισης».
Εδώ η προκλητικότητα ξεπερνάει κάθε όριο. Δεν αρκεί ούτε η συμμετοχή στην κατάρτιση, αλλά απαιτείται η «επιτυχής περάτωση»! Δηλαδή, για να εξακολουθήσει κάποιος να θεωρείται άνεργος με τα σχετικά δικαιώματα, δεν φτάνει το γεγονός ότι έχει μείνει χωρίς δουλειά, αλλά πρέπει ταυτόχρονα να πάρει και… καλό βαθμό στην «κατάρτιση»! Λες και έχουν όλοι τις ίδες δυνατότητες αφομοίωσης, μέσα σε λίγες βδομάδες ή και μήνες που διαρκούν αυτά τα προγράμματα. Με αυτόν τον τρόπο επιχειρούν, από τη μια να μετατρέψουν την ανεργία σε… ατομική ευθύνη των ίδιων των ανέργων, για τους οποίους μάλιστα θα υπάρχει συνεχώς η απειλή της διαγραφής από τα μητρώα, και από την άλλη να στηρίξουν τους καπιταλιστές των ΚΕΚ, που θα αναλάβουν την κατάρτιση.
Σχετικά με το Ψηφιακό Ατομικό Σχέδιο Δράσης, που πρέπει να καταρτίζεται από τον άνεργο σε συνεργασία με τον εργασιακό σύμβουλο, το άρθρο 17 αναφέρεται στους μακροχρόνια ανέργους και στο ποσό των 300 ευρώ (εφάπαξ φιλοδώρημα) που προβλέπεται να πάρουν αν καταρτίσουν ένα τέτοιο σχέδιο, που θα περιλαμβάνει γνώσεις, ικανότητες, δεξιότητες, προηγούμενη απασχόληση, ανάγκες κατάρτισης του αναζητούντος εργασία ή άλλες ενέργειες που θα διευκολύνουν την εύρεση εργασίας με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα υλοποίησής τους.
Ομως είναι δύσκολο να τηρηθεί το χρονοδιάγραμμα, ειδικά από τους μεγαλύτερους σε ηλικία, που συνήθως βρίσκουν δουλειά μόνο στα ολιγόμηνα επιδοτούμενα προγράμματα, καθώς έχουν πεταχτεί στα αζήτητα της καπιταλιστικής αγοράς εργασίας. Θα διαγράψουν κι άλλο κόσμο που έχει συμπληρώσει την πενταετία στον ΟΑΕΔ. Γι’ αυτό, άλλωστε, στο προσχέδιο του νόμου πριν από ένα μήνα έλεγαν πως το 33% των ανέργων έχει «παγιδευτεί στα μητρώα του ΟΑΕΔ για πάνω από πέντε χρόνια».
Αρθρο 19: Εισοδηματικά κριτήρια
Εκτός από το επίδομα ανεργίας (στο οποίο δεν μπαίνουν εισοδηματικά κριτήρια), το επίδομα μακροχρόνια ανέργων (για το οποίο διατηρείται το όριο των 12.000 ευρώ ετήσιο εισόδημα), το επίδομα θέρμανσης και το κοινωνικό τιμολόγιο, για όλες τις άλλες παροχές και επιδόματα ορίζεται «ετήσιο συνολικό οικογενειακό εισόδηµα, ανεξάρτητα από την πηγή προέλευσής του, πραγµατικό και τεκµαρτό, έως δεκατέσσερις χιλιάδες (14.000) ευρώ, εφόσον είναι άγαµοι ή σε κατάσταση χηρείας ή εν διαστάσει και είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ εφόσον πρόκειται για έγγαµο ή µέρος συµφώνου συµβίωσης, προσαυξανόµενο κατά τρεις χιλιάδες (3.000) ευρώ για κάθε τέκνο, ή είκοσι τρεις χιλιάδες (23.000) ευρώ, εφόσον πρόκειται για µογονεϊκή οικογένεια, προσαυξανόµενο κατά τρεις χιλιάδες (3.000) ευρώ για κάθε τέκνο µετά το πρώτο, κατά τα ειδικότερα οριζόµενα στην απόφαση».
Στην αρχή, έκαναν λόγο μόνο για οικογενειακό εισόδημα 20.000 ευρώ, αλλά τελικά το κατέβασαν κι άλλο για τους άγαμους. Πρόκειται για… φοβερά «προνόμια», όπως η δωρεάν μετακίνηση με τα μέσα μεταφοράς, οι μοριοδοτήσεις στο ΑΣΕΠ και τις συμβάσεις των Δήμων, η ελεύθερη είσοδος στους αρχαιολογικούς χώρους και τα μουσεία, αλλά και τα προγράμματα κοινωφελούς χαρακτήρα (συμβάσεις στους δήμους κλπ.), η συμμετοχή στα προγράμματα κοινωνικού τουρισμού (στα οποία έτσι κι αλλιώς δεν συμμετείχαν οι μακροχρόνια άνεργοι, καθώς -όπως είδαμε στο προηγούμενο δημοσίευμα- απαιτούνταν 50 ένσημα από την προηγούμενη χρονιά), το πρόγραμμα επιταγών αγοράς βιβλίων κλπ.
Ο νόμος-έκτρωμα του Χατζηδάκη αντιμετωπίζει τους ανέργους που έχουν λίγο μεγαλύτερο οικογενειακό εισόδημα από αυτά τα όρια σαν… προνομιούχους που δεν χρειάζονται ενίσχυση, όταν η ίδια η κυβέρνησή του, για να δώσει τα ψίχουλα της επιδότησης στα καύσιμα, ορίζει ως όριο οικογενειακού εισοδήματος τις 30.000 ευρώ! Κατά τα άλλα, ισχυρίζονται ότι τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν από το κόψιμο αυτών των παροχών για μεγάλη μερίδα ανέργων θα κατευθυνθούν σε νέες… δράσεις κατά της ανεργίας (με κάποιο τρόπο, πάλι στις τσέπες των καπιταλιστών θα καταλήξουν!).
Στεγαστική πολιτική: χρήματα στους εργολάβους, νέα δάνεια για τους εργάτες
Το άρθρο 43, ανάμεσα στα άλλα, αναφέρει πως «η Δηµόσια Υπηρεσία Απασχόλησης (ΔΥΠΑ) δύναται, µε απόφαση του Διοικητικού της Συµβουλίου, να εκµισθώνει ακίνητά της, τα οποία δεν προορίζονται για άµεση στεγαστική συνδροµή των δικαιούχων, προς οικονοµικούς φορείς που έχουν εµπειρία διαχείρισης και ανάπτυξης ακινήτων, µε σκοπό τον προσπορισµό εσόδων που θα ενισχύσουν τις πολιτικές αρµοδιότητάς της µε σκοπό την ενίσχυση του εργατικού δυναµικού».
Αυτό σημαίνει ότι τα έσοδα από τα ακίνητα που ανήκουν στη ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ) και θα τα νοικιάζει σε «οικονομικούς φορείς» και μεσιτικά γραφεία, δεν θα πηγαίνουν αποκλειστικά για τη στεγαστική πολιτική, αλλά γενικά και αόριστα στις πολιτικές «ενίσχυσης του εργατικού δυναμικού», δηλαδή και πάλι στην επιδότηση με τσάμπα χρήμα των καπιταλιστών, στα πλαίσια των διαφόρων προγραμμάτων.
Αρθρο 44
«Η Δηµόσια Υπηρεσία Απασχόλησης (Δ.ΥΠ.Α.) δύναται να αποκτά αδόµητα και δοµηµένα ακίνητα που είναι απαραίτητα για την άσκηση των αρµοδιοτήτων της και την επίτευξη των σκοπών της, όπως αυτοί προβλέπονται από την κείµενη νοµοθεσία. Στο πλαίσιο αυτό, δύναται να συµπράττει µε δηµόσιους ή ιδιωτικούς φορείς για την ανέγερση ακινήτων µε σκοπό την προώθηση των δηµοσίων πολιτικών σχετικά µε τη στεγαστική προστασία του εργατικού δυναµικού και των οικογενειών αυτού».
Είδαμε σε προηγούμενο δημοσίευμα, ότι ο ΟΑΕΔ έχει συγκεντρώσει τεράστια αποθεματικά από τις εισφορές που εξακολούθησε να εισπράττει από τους εργαζόμενους για τη στέγαση, μετά τη διάλυση του τέως ΟΕΚ και της Εργατικής Εστίας το 2013, ενώ η πολιτική του σε αυτόν τον τομέα ήταν ανύπαρκτη. Τώρα, με τον καινούργιο νόμο, αυτά τα κονδύλια θα πηγαίνουν σε ιδιώτες εργολάβους, μέσω ΣΔΙΤ, ενώ τη διαχείρισή τους θα έχουν οι «κοινωνικοί εταίροι» (οι καπιταλιστές πρωτίστως), μέσα από τη συμμετοχή τους στο ΔΣ της ΔΥΠΑ.
Ενώ ο λαλίστατος Χατζηδάκης υποσχόταν τους προηγούμενους μήνες «δωρεάν στέγαση για νέα ζευγάρια» και άλλα τέτοια δημαγωγικά, έφτασε στο σημείο να τους… πουλάει σπίτια! Από το βήμα του Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών έκανε λόγο για παραχώρηση κατοικιών σε ανέργους ή και νέους, με χαμηλό ενοίκιο, ώστε σε μερικά χρόνια, με συγκεκριμένες προϋποθέσεις, το σπίτι να περνά στον ενοικιαστή με την μέθοδο «rent to own», καθώς και για επιδότηση στεγαστικών δανείων. Το ίδιο επανέλαβε ο Μητσοτάκης στη Βουλή, κάνοντας λόγο για «πολιτικές έξυπνης προσφοράς πιο φτηνής στέγης, κυρίως στα νέα ζευγάρια».
Προσπαθούν να επαναλάβουν αυτό που έκαναν στο παρελθόν οι αστικές κυβερνήσεις, και δυστυχώς το έχουν καταφέρει: να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους στη λογική των φθηνών στεγαστικών δανείων, απαλλάσσοντας το κεφάλαιο από τα έξοδα στέγασης των εργατικών οικογενειών, με αποτέλεσμα να πέφτει η αξία της εργατικής δύναμης (στην οποία περιλαμβάνονται και οι στεγαστικές ανάγκες) και φορτώνοντας τα βάρη στους ίδιους τους εργαζόμενους, που εκτός των άλλων πληρώνουν και την εισφορά για τη στεγαστική πολιτική.
Διαχείριση των πόρων της κατάρτισης από τους «κοινωνικούς εταίρους»
Αρθρο 15: Καταργείται ο Ενιαίος Λογαριασμός Κοινωνικής Πολιτικής, και δημιουργείται Ειδικός Λογαριασμός Επαγγελματικής Κατάρτισης, η διαχείρηση του οποίου περνάει στο Συμβούλιο των Κοινωνικών Εταίρων.
Οπως σημειώναμε χαρακηριστικά, αναμένεται μεγάλο φαγοπότι με τη διαχείρηση αυτών των πόρων από τους καπιταλιστές (πρωτίστως) και τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, από τη μια, και τους καπιταλιστές παρόχους της κατάρτισης από την άλλη.
α) Ποσοστό τουλάχιστον πενήντα τοις εκατό (50%) των ετησίων πόρων του λογαριασµού διατίθενται για την ανάπτυξη δράσεων και προγραµµάτων σχετικών µε την επαγγελµατική κατάρτιση, καθώς και για κάθε άλλη πρωτοβουλία ή ενέργεια που εξυπηρετεί την ενίσχυση της επαγγελµατικής κατάρτισης και επανακατάρτισης και την αναβάθµιση των δεξιοτήτων του εργατικού δυναµικού. β) Το υπόλοιπο ποσό διατίθεται για: βα) την εν γένει κάλυψη υποδοµών, ινστιτούτων ερευνητικών και εκπαιδευτικών κέντρων, τα οποία έχουν ι δρυθεί ή ιδρύονται µε τη συµµετοχή της Γ.Σ.Ε.Ε., του Σ.Ε.Β., της Γ.Σ.Ε.Β.Ε.Ε., της Ε.Σ.Ε.Ε., του Σ.Ε.Τ.Ε. και του Σ.Β.Β.Ε.
Ακόμη, σύμφωνα με το άρθρο 12 του νόμου, το Συμβούλιο Κοινωνικών Εταίρων θα διαχειρίζεται τους πόρους του Ειδικού Λογαριασμού για τις ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης και τη στεγαστική πολιτική.
Δεν μας εξηγούν βέβαια, πώς ακριβώς θα καταγράφεται η διάθεση αυτών των πόρων, ούτε με ποια κριτήρια θα επιλέγονται οι πάροχοι της κατάρτισης.
Το ίδιο χαρακτηριστική είναι και η λειτουργία της Μονάδας Εμπειρογνωμόνων Κοινωνικών Υποθέσεων (ΜΕΚΥ), η οποία, σύμφωνα με το άρθρο 29, υπάγεται απευθείας στον υπουργό Εργασίας. Η Μονάδα αυτή, «λαµβάνει υπόψη τα στοιχεία που της παρέχονται από τους κοινωνικούς εταίρους και από επιµελητήρια, ιδρύµατα, διεθνείς οργανισµούς και υπηρεσίες, την Εθνική Συµµαχία για τις Ψηφιακές Δεξιότητες και την Απασχόληση και λοιπούς φορείς του δηµόσιου και ιδιωτικού τοµέα και παραγγέλλει στην “Επιτελική Δοµή ΕΣΠΑ Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Τοµέα Απασχόλησης και Κοινωνικής Οικονοµίας“ την προκήρυξη και εκπόνηση συγχρηµατοδοτούµενων προγραµµάτων, καθώς και στην αρµόδια Διεύθυνση του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων την προκήρυξη και εκπόνηση χρηµατοδοτούµενων προγραµµάτων».
Και επιδοτούμενα… παιδοφυλακτήρια στις επιχειρήσεις!
Τη «δημιουργία χώρων φύλαξης βρεφών εντός των επιχειρήσεων», που έχει τον τίτλο «Δράση», αφορούν τα άρθρα 58, 59 και 60. Πρόκειται για την επιδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης 120 επιχειρήσεων και αφορά τον «εξοπλισµό χώρου φύλαξης παιδιών των εργαζοµένων, ηλικίας από έξι µηνών έως δυόμιση χρόνων, εντός της εγκατάστασης στην οποία ασκούν τη δραστηριότητά τους, καθώς και τη στελέχωση του χώρου µε έως δύο βρεφονηπιοκόµους/βοηθούς βρεφονηπιοκόµων ή επαγγελµατίες συναφών ειδικοτήτων, για χρονικό διάστηµα είκοσι τεσσάρων (24) µηνών, µε την υποχρέωση διατήρησης του χώρου και των θέσεων του προσωπικού για άλλους είκοσι τέσσερις (24) µήνες, µετά από τη λήξη της περιόδου χρηµατοδότησης».
Η πρωτοβουλία αυτή γίνεται στο όνομα της «εναρμόνισης επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής» και της «ενδυνάμωσης της εργαζόμενης γυναίκας». Μας έχει δοθεί η ευκαιρία να εξηγήσουμε την υποκρισία όλων αυτών των ευρωπαϊκών «πρωτοβουλιών», που ντύνουν με «προοδευτικό» μανδύα τις ελαστικές μοφρές απασχόλησης.
Το αστικό κράτος, δεν ενδιαφέρεται να φτιάξει οργανωμένο δίκτυο κρατικών παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών, με σκοπό τη διευκόλυνση των εργαζόμενων γονιών και ιδιαίτερα των εργαζόμενων γυναικών. Το μόνο που τους νοιάζει είναι πώς θα εξυπηρετήσουν τις ανάγκες των καπιταλιστών, γι’ αυτό και φτιάχνουν τέτοιους χώρους εντός της επιχείρησης, ώστε οι εργαζόμενες γυναίκες να μπορούν να αντεπεξέλθουν ευκολότερα στα εξαντλητικά ωράρια που έχει νομιμοποιήσει το πρώτο έκτρωμα του Χατζηδάκη.
ΠΗΓΗ: eksgersi.gr
