Απολύθηκα έπειτα από 25 χρόνια δουλειάς στο ιδιωτικό σχολείο που εργαζόμουν. Κατ΄ αρχάς θέλω να ζητήσω συγγνώμη για τις πολλές προσωπικές αναφορές που θα ακολουθήσουν –είναι κάτι που δεν το συνηθίζω– αλλά το επιτάσσει η συγκυρία.

Από την πρώτη ημέρα δεν δίστασα να υπερασπιστώ τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, να αποκαλύπτω τις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές του εκάστοτε υπουργείου παιδείας, να θέτω ζητήματα για το περιεχόμενο της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Ως εκ τούτου οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί με τίμησαν εκλέγοντάς με στο ΔΣ του ΣΙΕΛ και της ΟΙΕΛΕ και στη διοίκηση του συνδικαλιστικού παραρτήματος του σχολείου. Όλα αυτά με έφεραν σε αντίθεση, ουκ ολίγες φορές, με τη διοίκηση του σχολείου εωσότου η αντιπαράθεση έφτασε στην κορύφωσή της με την αποκάλυψη στους συναδέλφους της διαλυτικής και αντεργατικής διαδικασίας της αξιολόγησης, με την αντίθεσή μου στο πώς γιορτάστηκε η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου κατά την οποία αγιοποιήθηκε ο δικτάτορας Μεταξάς, με την ενημέρωση των μαθητών μου για το τι σημαίνει Χρυσή Αυγή και ναζισμός και την επίπληξη που ακολούθησε και πολλά άλλα.

Αυτό που βίωσα κατόπιν της γνωστοποίησης της απόλυσης ήταν για εμένα πρωτόγνωρο και απρόσμενο.

 

Το τηλέφωνό μου χτυπά ασταμάτητα εδώ και τέσσερις ημέρες. Μου έρχονται δεκάδες μηνύματα στο κινητό και το messenger. Άγνωστοι άνθρωποι μου δηλώνουν πως είναι αλληλέγγυοι. Δεκάδες ιστοσελίδες κοινοποίησαν την ανακοίνωση της ΟΙΕΛΕ για την απόλυσή μου. Συνάδελφοι, φίλοι, σύντροφοι μού εκφράζουν με συγκινητικά λόγια τη συμπαράστασή τους, την ηθική τους στήριξη και μου δηλώνουν πως για ό,τι χρειαστώ θα είναι δίπλα μου. Ειδικά, οι συνάδελφοι του σχολείου στο οποίο εργάστηκα, μου δηλώνουν ότι έκλεισε ένας κύκλος, ότι είμαι ένα κομμάτι της ζωής τους, ότι τίποτα δεν θα είναι πλέον ίδιο. Τους ευχαριστώ από βάθους καρδιάς.

 

Όλα αυτά είναι για εμένα η μεγαλύτερη ανταμοιβή. Μου δίνουν κουράγιο, ελπίδα και συνειδησιακή πληρότητα. Τους ευχαριστώ όλους για τη συμπαράστασή τους και υπόσχομαι ότι όπου κι αν βρεθώ θα είμαι συνεπής με τις ιδέες μου όπως ήμουν κι ακόμη περισσότερο. Θέλω να δηλώσω με κατηγορηματικό τρόπο πως δεν μετανιώνω για τίποτα. Φεύγω με το κεφάλι ψηλά και «γεμάτος».

 

Αυτό έχει αξία στη ζωή: ορθοστατούντες και ορθοβαδίζοντες!

 

*Από το FACEBBOK