«Η είσοδος της αστυνομίας στο σχολείο μπροστά στα έκπληκτα μάτια των μαθητών\τριων μας όχι μόνο δεν βοηθά αλλά κατακερματίζει όποιες αξίες προσπαθούμε να καλλιεργήσουμε στους μαθητές μας και αντιβαίνει το διάλογο και τη δημοκρατία, με την οποία προσπαθούμε να διαπαιδαγωγήσουμε τους αυριανούς ελεύθερους ανθρώπους. Η δε η ανάμειξή της σε ζητήματα διαχείρισης περιστατικών είναι απολύτως καταδικαστέα και θυμίζει άλλες εποχές, που όλοι θα θέλαμε να ξεχάσουμε», τονίζει σε ψήφισμά της η Γ΄ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

Αναλυτικά το Ψήφισμα Συμπαράστασης στο Σύλλογο Διδασκόντων/ουσών του 4^ου γυμνασίου Πολίχνης

Η Γ΄ ΕΛΜΕ-Θ εκφράζει την απόλυτη συμπαράστασή της στη διαμαρτυρία του συλλόγου διδασκόντων του 4^ου γυμνασίου Πολίχνης σχετικά με την είσοδο της αστυνομίας στο σχολείο και την πρωτοφανή , αυταρχική ανάμειξη της σε ζητήματα της σχολικής κοινότητας , προκειμένου να εκφοβίσει το σύλλογο διδασκόντων και να εκβιάσει τιμωρητικές αποφάσεις εκ μέρους του για ένα περιστατικό κρίσης μεταξύ δύο μαθητών.!!

Καταγγέλλουμε τις απαράδεκτες πρακτικές της αστυνομίας και δηλώνουμε ότι μας βρίσκουν κατηγορηματικά αντίθετους, προσβάλλουν και πληγώνουν το παιδαγωγικό κλίμα του σχολείου και τρομοκρατούν τους μαθητές μας.

Δεν θα επιτρέψουμε τέτοιου είδους απαράδεκτες παρεμβάσεις να διαταράσσουν ανεπανόρθωτα τη λειτουργία του σχολείου και να ακυρώνουν τον παιδαγωγικό μας ρόλο.

Τα όποια προβλήματα στις σχέσεις των μαθητών μας λύνονται μέσα σε κλίμα εμπιστοσύνης και εχεμύθειας, με τη συνδρομή των αρμόδιων φορέων (ψυχολόγων, κοινωνιολόγων), με παιδαγωγικά μόνο κριτήρια , κάτι άγνωστο, προφανώς, στις δυνάμεις καταστολής κι όχι με τραμπουκικού τύπου εισβολές και παρεμβάσεις στα σχολεία μας.

Συχνά ,και παρά τις αντίξοες συνθήκες που επικρατούν στην ελληνική κοινωνία, οι σύλλογοι διδασκόντων καθημερινά συμπαραστέκονται στα προβλήματα των παιδιών και των οικογενειών τους αλλά καλούνται, επίσης, να διαχειριστούν κρίσεις μεταξύ των μαθητών τους με κριτήρια μόνο παιδαγωγικά και μόνο προς όφελος της σχολικής κοινότητας.

Η είσοδος της αστυνομίας στο σχολείο μπροστά στα έκπληκτα μάτια των μαθητών\τριων μας όχι μόνο δεν βοηθά αλλά κατακερματίζει όποιες αξίες προσπαθούμε να καλλιεργήσουμε στους μαθητές μας και αντιβαίνει το διάλογο και τη δημοκρατία, με την οποία προσπαθούμε να διαπαιδαγωγήσουμε τους αυριανούς ελεύθερους ανθρώπους. Η δε η ανάμειξή της σε ζητήματα διαχείρισης περιστατικών είναι απολύτως καταδικαστέα και θυμίζει άλλες εποχές, που όλοι θα θέλαμε να ξεχάσουμε.