Χρήστος Κάτσικας

Ενώ προωθείται η ακαδημαϊκή και επαγγελματική εδραίωση «μη κρατικών» πανεπιστημιακών νομικών οντοτήτων, τα Τμήματα Μηχανικών του δημόσιου πανεπιστημίου που μετεξελίχθηκαν από τα ΑΕΙ Τεχνολογικού Τομέα, εξακολουθούν να παραμένουν σε ένα νομικό κενό τα πέντε τελευταία έτη και να είναι μετέωρα ακαδημαϊκά και επαγγελματικά, με απόφοιτους πλήρως αποκλεισμένους από οποιοδήποτε πλαίσιο άσκησης επαγγέλματος.
Για χιλιάδες φοιτητές και απόφοιτους που εκπαιδεύθηκαν με δημόσιους πόρους, το τελικό παραγωγικό αποτέλεσμα των σπουδών τους είναι να τίθενται τελείως εκτός παραγωγικής διαδικασίας. Το γεγονός συνιστά στρέβλωση των συνθηκών της αγοράς εργασίας των Μηχανικών της χώρας, ευρείας κλίμακας «κλείσιμο» του επαγγέλματος του Μηχανικού και σοβαρό πλήγμα για το κράτος δικαίου.

Τα παραπάνω αποτελούν θέση του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών ΠΑ.Δ.Α. για τον επαγγελματικό αποκλεισμό χιλιάδων φοιτητών και αποφοίτων Μηχανικών 5ετούς φοίτησης στη Δημόσια Διαβούλευση του Ν/Σ του Υ.ΠΑΙ.Θ.

Ένα αδιανόητο επαγγελματικό «απαρτχάιντ»
Συμπληρώνονται 6 χρόνια από την ίδρυση της Σχολής Μηχανικών του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής (ΠΑ.Δ.Α.) και 4 χρόνια από την αποφοίτηση των πρώτων Μηχανικών των νέων 5ετών Προγραμμάτων Σπουδών και παραμένει ακόμα σε εκκρεμότητα το καίριο ζήτημα της αντιστοίχισης των Τμημάτων Μηχανικών ΠΑ.Δ.Α. με τα Πολυτεχνικά Τμήματα και Σχολές της χώρας και η επακόλουθη απόδοση επαγγελματικών δικαιωμάτων στους απόφοιτους- διπλωματούχους.
Το ζήτημα αφορά πολλές χιλιάδες φοιτητών και ήδη μερικές χιλιάδες απόφοιτων Μηχανικών οι οποίοι βρίσκονται πλήρως αποκλεισμένοι από το επάγγελμα. Το γεγονός αυτό συνιστά ευρείας κλίμακας παραβίαση του αρθ.22 του Συντάγματος καθώς και του δικαιώματος πρόσβασης σε εργασία, ενός δηλαδή εκ των βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων, όπως αυτό κατοχυρώνεται από το «Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα» (ΟΗΕ, 1966, όπως κυρώθηκε με το Ν.1532/1985, αρθ.6 & 7).

Το αδιανόητο αυτό επαγγελματικό «απαρτχάιντ» συνεχίζει να υπάρχει, παρά το γεγονός ότι:

Α. Οι 5ετείς σπουδές των Τμημάτων της Σχολής έχουν αξιολογηθεί και κριθεί με ομόφωνα θετική γνώμη της ΕΘΑΑΕ το έτος 2021, ως προγράμματα επιπέδου 7 (integrated Master), όπως όλα τα άλλα 5ετή πολυτεχνικά προγράμματα σπουδών της χώρας.

Β. Τα 8 Τμήματα Μηχανικών ΠΑ.Δ.Α. έχουν πιστοποιηθεί από την ΕΘΑΑΕ (2022, 2023) με εξαιρετική επιτυχία: Έξι (6) εξ αυτών, δηλαδή όλες οι κλασσικές ειδικότητες Μηχανικού, έχουν πιστοποιηθεί με "A" (άριστα – "fully compliant") και δύο (2) με αξιολόγηση ικανοποιητική – "substantially compliant" ενώ δύο (2) Τμήματα (Πολιτικοί Μηχανικοί και Ναυπηγοί Μηχανικοί) αξιολογήθηκαν με απόλυτο άριστα (12 "A" και στους 12 θεματικούς άξονες της Πιστοποίησης).

Σημειώνεται, ότι οι εξαιρετικές Πιστοποιήσεις έγιναν από 5μελείς Επιτροπές, όπου συμμετείχαν Καθηγητές ξένων ΑΕΙ και εκπρόσωποι του ΤΕΕ με σύμφωνη γνώμη τους. Ας σημειωθεί επίσης, ότι οι Πιστοποιήσεις αρκετών από τα Τμήματα Μηχανικών ΠΑ.Δ.Α. έχουν γίνει με βαθμολογίες υψηλότερες σε σχέση με πολλά από τα πολυτεχνικά Τμήματα και Σχολές της χώρας.

Οι αξιολογήσεις αυτές όμως, φαίνεται ότι δεν ήταν αρκετές για την ελληνική πολιτεία, ώστε να αποδοθούν άμεσα τα επαγγελματικά δικαιώματα στους διπλωματούχους μηχανικούς του ΠΑ.Δ.Α. με νομοθετική ρύθμιση. Αντίθετα, την παρούσα χρονική περίοδο, ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών αναμένει γνωμοδότηση μιας ακόμα Επιτροπής (άρθ. 66 ν.4610/2019, με συμμετοχή ξανά 2 εκπροσώπων του ΤΕΕ), ώστε κατόπιν, να λάβει ο ίδιος την απόφαση για το εάν τα – άριστα πιστοποιημένα και με Integrated Master – Τμήματα της Σχολής Μηχανικών είναι αντίστοιχα με πολυτεχνικά Τμήματα της ημεδαπής!

Παράλληλα, την ώρα που χιλιάδες φοιτητές και απόφοιτοι του Δημόσιου Πανεπιστημίου είναι αποκλεισμένοι από το επάγγελμα, η κυβέρνηση υπόσχεται «μη κρατικά» πανεπιστήμια με ειδικότητες αναγνωρισμένες επαγγελματικά και ακαδημαϊκά! Πως είναι όμως δυνατόν να δίνονται υποσχέσεις για «μη κρατικά» πανεπιστήμια στην Ελλάδα ενώ την ίδια στιγμή το Δημόσιο Πανεπιστήμιο παράγει μετά από 5ετείς σπουδές, χιλιάδες Μηχανικούς που αντιμετωπίζονται ως απόφοιτοι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, χωρίς οποιοδήποτε επαγγελματικό δικαίωμα;

Πώς είναι δυνατόν να αξιολογείται πολλαπλώς και με άριστη βαθμολογία ένα Δημόσιο ελληνικό Πανεπιστήμιο για να είναι τελικά οι απόφοιτοί του πλήρως αποκλεισμένοι από το επαγγελματικό πεδίο της χώρας ενώ από την άλλη πλευρά να δίνεται «εν μία νυκτί» η πολιτική υπόσχεση για ακαδημαϊκά και επαγγελματικά δικαιώματα σε ιδρύματα – παραρτήματα πανεπιστημίων του εξωτερικού;