Ως 500 ευρώ κάθε μήνα ή 4.000 ευρώ σε ετήσια βάση δαπανά η πλειονότητα των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα για εξωσχολική εκπαίδευση των παιδιών ● Για το 20% του δείγματος στο κόστος συμμετέχουν και άλλα μέλη της ευρύτερης οικογένειας, παππούδες/γιαγιάδες, θείοι/ες, ενώ για το 57%, η δεύτερη λύση είναι η μείωση του κόστους ● Οι μακροχρόνιες πολιτικές λιτότητας έχουν απαξιώσει τη δημόσια δωρεάν παιδεία, ώστε να μετατρέπεται σταδιακά σε «σουρωτήρι» για τα ιδιωτικά συμφέροντα.
Ολο και ακριβότερη αλλά και δυσβάστακτη γίνεται η… δωρεάν παιδεία για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα. Αυτό προκύπτει από έρευνα κοινής γνώμης που διενήργησε η ALCO για λογαριασμό του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ. Τα συμπεράσματα είναι απογοητευτικά: η πλειονότητα των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα ξοδεύει σε μηνιαία βάση για εξωσχολική εκπαίδευση περίπου το 50% του κατώτατου μισθού. Σε ετήσια βάση, με πρόχειρους υπολογισμούς και αναγωγές, αυτό μεταφράζεται σε 4.000 με 5.000 ευρώ!

Το συμπέρασμα είναι ότι η πολλαπλώς αποδυναμωμένη δημόσια εκπαίδευση διευρύνει διαρκώς τον «χώρο» που καταλαμβάνεται από την εξωσχολική ιδιωτική εκπαίδευση κάθε είδους και σε πάμπολλα αντικείμενα.

Συγκεκριμένα, τα βασικά αντικείμενα ιδιωτικής - εξωσχολικής εκπαίδευσης, για τα οποία δαπανούν οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, είναι: δίδακτρα φροντιστηρίου το 36%, δίδακτρα φροντιστηρίου ξένων γλωσσών το 38%, μουσική και αθλητικές δραστηριότητες το 38%, διαβίωση φοιτητή σε άλλη πόλη το 30%, δίδακτρα ιδιωτικού σχολείου, ΙΕΚ ή κολεγίου το 10%, ενώ το 6% απάντησε καμία.

Βαρύ κόστος
Το κόστος είναι βαρύ και αποκαλύπτεται από τις απαντήσεις στο ερώτημα «Πόσο σας κοστίζουν όλες οι παραπάνω [εξωσχολικής εκπαίδευσης] δαπάνες μαζί κάθε μήνα;». Η ερώτηση έγινε σε εργαζόμενους τους ιδιωτικού τομέα με παιδιά σε κάποια βαθμίδα της εκπαίδευσης. Οι απαντήσεις:
● Για το 20%, έως 250 ευρώ.
● Για το επόμενο 31%, από 251-500 ευρώ.
● Για το 19%, 501-750 ευρώ.
● Για το 15%, 751-1.000 ευρώ.
● Για το 15%, πάνω από 1.000 ευρώ.

Προφανώς το δείγμα αντιστοιχεί σε όλη την κλίμακα των εισοδημάτων, αλλά η πλειονότητα, που αθροίζει το 20%, το 31% και το 19% (συνολικά 70%), είναι εργαζόμενοι με μισθό κάτω από 1.000 ευρώ. Για αυτό το 70%, λοιπόν, η μεσοσταθμική μηνιαία δαπάνη ξεπερνά το 50% του καθαρού κατώτατου μισθού, ενώ σε ετήσια βάση κυμαίνεται περί τις 4.000 ευρώ.

Ανά βαθμίδα εκπαίδευσης, το κόστος αυτό επιμερίζεται ως εξής:

● Για όσους/ες έχουν παιδιά στην ανώτατη εκπαίδευση, κατά 66% σε κόστος διαβίωσης των φοιτητών/τριών.
● Για παιδιά στο λύκειο, η συντριπτική πλειονότητα του κόστους μοιράζεται σε δαπάνες για ξένες γλώσσες και φροντιστήρια.
● Για παιδιά στο γυμνάσιο, το ίδιο, αλλά με αξιόλογη συμμετοχή των δαπανών για μουσική και αθλητισμό.
● Για παιδιά στο δημοτικό, ανεβαίνει περισσότερο η συμμετοχή των δαπανών για μουσική και αθλητισμό, αλλά μακράν πρώτη είναι η δαπάνη για ξένες γλώσσες.

Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι ότι οι ερωτώμενοι/ες απαντούν σε ποσοστό 91% ότι αυτό το κόστος αυξάνεται, λόγω πληθωρισμού.

Πώς αντιμετωπίζεται το υψηλό αυτό κόστος, που μάλιστα συνεχώς αυξάνεται; Με δύο τρόπους: Για το 20% του δείγματος στο κόστος συμμετέχουν και άλλα μέλη της ευρύτερης οικογένειας: παππούδες/γιαγιάδες, θείοι/ες. Για το 57% των ερωτώμενων, η δεύτερη λύση είναι η μείωση του κόστους (λόγω ακρίβειας), δηλαδή η παραίτηση από ένα μέρος των αντικειμένων της εξωσχολικής - ιδιωτικής εκπαίδευσης. Από το 57%, το 9% προχώρησε ήδη σε μεγάλη περικοπή, το δε 48% σε μικρή.

Προφανώς τα ευρήματα της έρευνας συμβαδίζουν με τα «ευρήματα» της κοινής εμπειρίας εκατοντάδων χιλιάδων γονιών μαθητών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Και αποδεικνύουν ότι οι μακροχρόνιες πολιτικές λιτότητας έχουν σε τέτοιο βαθμό απαξιώσει τη δημόσια δωρεάν παιδεία, ώστε να μετατρέπεται σταδιακά σε «σουρωτήρι» για τα ιδιωτικά συμφέροντα. Η απαξίωση του δημόσιου τομέα προσφέρει «πολλές και καλές δουλειές» στην ιδιωτική εξωσχολική εκπαίδευση. Το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα αναβαθμίσει αυτές τις «δουλειές» σε big business στην ανώτατη βαθμίδα της εκπαίδευσης…

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΕΡΕΥΝΑΣ
Ποσοτική έρευνα με τηλεφωνικές συνεντεύξεις χωρίς χρήση κάλπης, από την Alco, μέλος ΣΕΔΕΑ (Α.Μ. ΕΣΡ 12) και εντολέα το ΙΝΕ ΓΣΕΕ
ΔΕΙΓΜΑ: 1.500 άτομα ηλικίας 17+ ετών, σε όλη την Ελλάδα, τον Φεβρουάριο 2024, με τυχαία, στρωματοποιημένη δειγματοληψία και σταθμίσεις ανά φύλο και ηλικία
● Στατιστικό σφάλμα +/- 2,6%, με διάστημα βεβαιότητας 95%
● Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με βάση τους κώδικες δεοντολογίας της ESOMAR και επαγγελματικής πρακτικής του ΣΕΔΕΑ