Όσα πειθαρχικά κι αν στήσουν, με όσες τιμωρίες κι αν μας απειλήσουν
ΔΕΝ ΘΑ ΚΥΡΙΑΡΧΉΣΕΙ Ο ΦΟΒΟΣ
Είναι η απάντηση - μήνυμα του εκπαιδευτικού Γιάννη Σταύρου στην εκδικητική δίωξή του
Πριν από μερικούς μήνες, τον Ιούνιο, ο προϊστάμενος του Κέντρου Διεπιστημονικής Αξιολόγησης Συμβουλευτικής και Υποστήριξης (ΚΕΔΑΣΥ), Γιάννης Σταύρου (δάσκαλος), υπέβαλλε την παραίτησή του από τη θέση.
Ο λόγος ήταν ότι διαφωνούσε με την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και δεν ήταν ο μόνος. Η αντίθεση στην αξιολόγηση, ειδικά όπως την προάγει το Υπουργείο Παιδείας, αλλά και ως πράξη στην εκπαιδευτική διαδικασία, δεν έχει να κάνει με τη μόνιμη επωδό ότι «οι εκπαιδευτικοί δεν θέλουν να αξιολογούνται», αλλά με πολύ περισσότερα και ουσιαστικά ζητήματα.
Ο Γιάννης Σταύρου παραιτήθηκε και εις βάρος του κινήθηκαν δύο εκπαιδευτικοί, η μια εκ των οποίων συνδικαλίστρια της κυβερνητικής ΔΑΚΕ.
Είτε έτσι, είτε αλλιώς, με την παραίτησή του έδωσε τον «χώρο» στη διοίκηση, με την πολιτική της οποίας διαφώνησε.
Τώρα όμως το Πειθαρχικό Συμβούλιο εγκαλεί τον κ. Σταύρου γιατί συμμετείχε στην απεργία-αποχή που είχαν κηρύξει οι διδασκαλικές και καθηγητικές ομοσπονδίες.
Το ενδιαφέρον είναι ότι, αφενός το υπουργείο δεν αποδέχθηκε την παραίτηση του εκπαιδευτικού από τη θέση, παρότι αυτή είχε τη σύμφωνη γνώμη του ανώτατου υπηρεσιακού συμβουλίου Ηπείρου, αφετέρου, τώρα τον εγκαλούν άρον-άρον, τη στιγμή που ο ίδιος έχει καταθέσει αίτηση συνταξιοδότησης.
Κοινώς, το υπουργείο όχι μόνο δεν αποδέχθηκε την παραίτηση του εκπαιδευτικού, αλλά τον «κυνηγάει» κιόλας, σε μια κίνηση που υποδεικνύει διάθεση παραδειγματισμού, η οποία παραπέμπει στις χειρότερες διοικητικές μέρες της ελληνικής εκπαίδευσης και πολιτείας…
Τι λέει ο δάσκαλος Γιάννης Σταύρου
ΘΑ ΜΕ ΔΙΚΑΣΟΥΝ
(Μόνο που απέναντι δεν θα είναι «ο κούκος και τ’ αηδόνι» παρά μια ανάλγητη εξουσία)
Παρέλαβα χτες το έγγραφο της παραπομπής μου στο Πειθαρχικό Συμβούλιο προκειμένου να δικαστώ, γιατί ως προϊστάμενος του ΚΕΔΑΣΥ Ιωαννίνων δεν προώθησα την αξιολόγηση, συμμετέχοντας στην Απεργία – Αποχή την οποία είχαν κηρύξει οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες. Νωρίτερα το Υπουργείο Παιδείας δεν είχε κάνει αποδεκτή την Παραίτησή μου από τη θέση του Προϊσταμένου, παρά τη σύμφωνη γνώμη του ΑΠΥΣΠΕ Ηπείρου, με μια γελοία τεκμηρίωση που θυμίζει εφταετία.
Η παραπομπή στο πειθαρχικό έγινε βιαστικά, για να προλάβει την έγκριση της αίτησης συνταξιοδότησής μου που την ίδια ώρα συζητιόταν στο ΚΥΣΠΕ. Και την πρόλαβε. Εκβιαστικά, απροκάλυπτα, τρομοκρατικά, εκδικητικά το υπουργείο προφανώς θεωρεί ότι κέρδισε αφού με τιμώρησε μπλοκάροντας την συνταξιοδότησή μου. Και θα έχει τη χαρά να με αντικαταστήσει το ίδιο από την θέση του προϊσταμένου όταν και όπως θέλει κι όχι να αποδεχτεί την παραίτησή μου όπως θα έκανε κάθε κοινός και στοιχειωδώς δημοκρατικός νους.
Ξέρω ότι ΣΤΟΧΟΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ. Γνωρίζουν ότι όσοι, όπως εγώ, έχουμε τη διαδρομή, τις εμπειρίες, τη συνείδηση, δεν μας φοβίζουν οι αυθαιρεσίες, η εκδικητικότητα, η τρομοκρατία του Υπουργείου. Ίσα ίσα που μας οπλίζουν με δύναμη και πείσμα.
ΣΤΟΧΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ. Μέσω της πίεσης, του φόβου, της ανασφάλειας ελπίζουν να προωθήσουν άρον άρον την αξιολόγηση. Δεν τους αφορούν οι συνέπειες. Αδιαφορούν ακόμα και για το πολιτικό κόστος προκειμένου να κάμψουν τις αντιστάσεις και να περάσουν την αξιολόγηση.
Ούτε τα χαρακτηριστικά του φοβισμένου εκπαιδευτικού τους αφορούν και οι συνέπειες που θα έχουν στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών, ίσα ίσα αυτό επιδιώκουν: εκπαιδευτικό υποταγμένο, χωρίς συλλογική συνείδηση, που να κοιτάζει το στενό ατομικό του συμφέρον και θα διαμορφώνει αντίστοιχες συνειδήσεις στους νέους.
Ωστόσο, κι αν υπάρχουν και τέτοιοι εκπαιδευτικοί (πάντα υπήρχαν, εξάλλου από την αναφορά δύο τέτοιων εκπαιδευτικών που ήθελαν να αξιολογηθούν ξεκίνησε η δίωξη εναντίον μου) η συντριπτική πλειοψηφία πορεύεται με αξιοπρέπεια τιμώντας το ρόλο του ΔΑΣΚΑΛΟΥ. Κι αυτό καλούνται να πράξουν τώρα και πάντα.
ΑΥΤΟ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ
Όσα πειθαρχικά κι αν στήσουν, με όσες τιμωρίες κι αν μας απειλήσουν
ΔΕΝ ΘΑ ΚΥΡΙΑΡΧΉΣΕΙ Ο ΦΟΒΟΣ
Το δίκιο, η ενότητα, η υπεράσπιση της δημόσιας εκπαίδευσης είναι η δύναμή μας.
