Η Πανελλήνια Ένωση Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών, με νέα της ανακοίνωση τονίζει τη μεγάλη αξία της Πρωτομαγιάς και κρίνουν ως αυτονόητη τη συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις.

Οι συνταξιούχοι γνωρίζουν καλά για τους αγώνες που έχουν γίνει με στόχο τις κατακτήσεις των εργασιακών δικαιωμάτων και βιώνουν πλέον καθημερινά «την πολιτική των μνημονίων, τη βάρβαρη αύξηση των ηλικιών συνταξιοδότησης τη διάλυση της Δημόσιας υγείας και  της Δημόσιας παιδείας, την ιδιωτικοποίηση της υγείας, την απώλεια χιλιάδων συναδέλφων από τον κορονοϊό».

Η Ένωση καλεί σε μαζική συμμετοχή στις συγκεντρώσεις για την Πρωτομαγιά, σε όλες τις πόλεις.

Αναλυτικά η ανακοίνωση

«Για τους συνταξιούχους εκπαιδευτικούς είναι αυτονόητη η συμμετοχή τους, για να τιμήσουν τη ματωμένη Πρωτομαγιά του Σικάγου. Γιατί γνωρίζουν ότι με αίμα τους οι εργαζόμενοι κέρδισαν το 8ωρο, την κοινωνική ασφάλιση και όλες τις εργατικές κατακτήσεις. Γνωρίζουν ακόμη ότι πρέπει να αγωνίζονται μέχρι τέλους της ζωής τους, για να υπερασπιστούν τις κατακτήσεις τους. Γιατί σήμερα αυτοί που είχαν αιματοκυλίσει τον τρίτο κόσμο και είχαν επιβάλει την αποικιοκρατία και την εκμετάλλευση των εργαζομένων, έχουν σηκώσει κεφάλι και απαιτούν επιστροφή στον εργασιακό Μεσαίωνα, χωρίς 8ωρο, χωρίς κοινωνική ασφάλιση. 

Οι συνταξιούχοι εκπαιδευτικοί που βιώνουν καθημερινά την πολιτική των μνημονίων, τη βάρβαρη αύξηση των ηλικιών συνταξιοδότησης τη διάλυση της Δημόσιας υγείας και της Δημόσιας παιδείας, την ιδιωτικοποίηση της υγείας, την απώλεια χιλιάδων συναδέλφων από τον κορονοϊό, τις συνέπειες του ν. Κατρούγκαλου, που «φρόντισαν» όλες οι κυβερνήσεις να κριθεί συνταγματικός, για να υπάρχει μόνιμη λιτότητα, καλούνται να δώσουν αγωνιστικό παρόν στις συγκεντρώσεις για την Πρωτομαγιά, σ’ όλες τις πόλεις, τη Δευτέρα, 1η Μαΐου. Για να τιμήσουμε τις θυσίες και τα θύματα του εργατικού κινήματος σ’ όλο τον κόσμο, που με το αίμα τους γύρισαν τον τροχό της ιστορίας προς τα εμπρός. Για τους νεκρούς της εξέγερσης του Σικάγου το 1886. Για να ανακτήσουμε την ελπίδα που τώρα οι εργαζόμενοι δεν έχουν. Για να δείξουμε ότι δεν αναθέτουμε σε κανένα να μας σώσει. Και ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά αυτός του οργανωμένου αγώνα που θα ακολουθήσουμε.»