ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ –ΚΙΝΗΣΕΙΣ –ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ στο ΔΗΜΟΣΙΟ

Χρήματα δεν υπάρχουν για τους δημοσίους υπαλλήλους

ή αλλιώς κοροϊδία χωρίς όρια το νέο μισθολόγιο-φτωχολόγιο

Ο υπουργός Οικονομικών παρουσίασε το νομοσχέδιο που θα φέρει προς ψήφιση η κυβέρνηση τις επόμενες μέρες και αφορά το μισθολόγιο-φτωχολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων. Η κυβέρνηση και τα συστημικά ΜΜΕ μιλάνε για αυξήσεις και έμμεση επιστροφή του 13ου μισθού σε μια άνευ προηγουμένου κοροϊδία. Μετά από μια 13ετία μνημονίων και περικοπών στους μισθούς, οι "αυξήσεις"-κοροϊδία που υπόσχονται όχι μόνο δεν αναπληρώνουν τις απώλειες αφού δεν καλύπτουν ούτε στο ελάχιστο τις πραγματικές μειώσεις των μισθών των τελευταίων χρόνων (που φτάνουν το 40%), αλλά ούτε αντιμετωπίζουν τον πληθωρισμό και την ακρίβεια που καλπάζει.

Την ίδια στιγμή, οι κυβερνητικές εξαγγελίες περιλαμβάνουν πρόωρη αποπληρωμή των διμερών δανείων του πρώτου μνημονίου και πρωτογενή πλεονάσματα στο πλαίσιο του νέου Συμφώνου Σταθερότητας. Τα παραπάνω μπορούν να συμβούν μόνο με αυστηρότατη δημοσιονομική πολιτική, δηλαδή λιτότητα και περικοπές, αφού, εξ ορισμού, κάθε εκδοχή σοβαρής φορολόγησης της οικονομικής ελίτ αποκαλείται «επενδυτικό αντικίνητρο». Για τα κοινωνικά υπόγεια θα συνεχιστεί η πολιτική των κουπονιών (market pass, youth pass, κλπ.) και η ασυδοσία της εργοδοσίας στην αγορά εργασίας. Αυτές τις κατευθύνσεις υπηρετεί το μισθολόγιο: υποταγή στην ΕΕ, στο δημοσιονομικό σύμφωνο, στα ματωμένα πλεονάσματα και στον στόχο για περαιτέρω μείωση των κοινωνικών δαπανών. Όμως, την ίδια ώρα που τα λεφτά "δεν φτάνουν", απογειώνονται οι πολεμικές δαπάνες, μοιράζονται 600άρια επιδόματα στις δυνάμεις καταστολής, και φορολογική ασυλία στους εφοπλιστές και το μεγάλο κεφάλαιο.

Με το νέο μισθολόγιο που θα τεθεί σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου του 2024, η κυβέρνηση διατηρεί όλο το μνημονιακό νομικό πλαίσιο και τις περικοπές για τους μισθούς, ενσωματώνοντας όλες τις περικοπές των 3 μνημονίων των προηγούμενων κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή την περικοπή του 13ου και του 14ου μισθού, την κλοπή ενός ΜΚ για τα έτη 2016-17, τη μείωση του αφορολόγητου, την κατάργηση μιας σειράς επιδομάτων, την επιβολή δυσβάσταχτων εισφορών και φόρων.

Η αύξηση είναι γύρω στα 50 ευρώ καθαρά για κάθε εργαζόμενο/η στο Δημόσιο και 15 ευρώ καθαρά για κάθε παιδί. Για να γίνει κατανοητό πως μας κοροϊδεύουν, μιλάμε για 1,7 ευρώ και 0,5 ευρώ για κάθε παιδί την ημέρα, την ίδια στιγμή που η ακρίβεια σαρώνει το εισόδημα. Οι «αυξήσεις» τους δεν ξεπερνούν το 4 %, όταν μόνο το 2022 είχαμε πραγματική μείωση του πραγματικού μισθού κατά 7,4% και δεν καλύπτουν ούτε στο ελάχιστο τον πληθωρισμό των τελευταίων χρόνων. Ενώ οι χιλιάδες συμβασιούχοι και αναπληρωτές που δουλεύουν για λίγους μήνες το χρόνο θα δουν "αυξήσεις" πολύ μικρότερες.

Ένα νέο μισθολόγιο φτώχειας για τη μεγάλη μάζα των δημοσίων υπαλλήλων αλλά γενναιόδωρες αυξήσεις των επιδομάτων των διευθυντικών στελεχών ως και 30% για να υλοποιήσουν τους στόχους του επιτελικού κράτους, στόχους που εναρμονίζονται με τις επιδιώξεις κερδοφορίας του κεφαλαίου και την περιβόητη αξιολόγηση που θα συνδέεται με τον μισθό και την εξέλιξη για την απόλυτη πειθάρχηση των εργαζομένων.

Γι’ αυτό η κυβέρνηση φέρνει για ψήφιση εσπευσμένα μέσα στον Ιούλιο το νομοσχέδιο για το μισθολόγιο που θα αρχίσει να εφαρμόζεται σε …πέντε μήνες. Γιατί θέλει να ξεμπερδεύει οριστικά με τις διεκδικήσεις των εργαζομένων για αυξήσεις, για τα επόμενα χρόνια που τα κύματα ακρίβειας θα μας βυθίζουν στη φτώχεια. Για να κλείσει τα στόματα με μαϊμού-«αυξήσεις» που δεν αντιμετωπίζουν ούτε καν τις απώλειες (7,5%) του 2022.

Το νέο μισθολόγιο και η αξιολόγηση θα μας βρουν απέναντι. Οι δημόσιοι υπάλληλοι μετά από 13 χρόνια συνεχούς μείωσης των μισθών από όλες τις κυβερνήσεις, έχουν μόνη ελπίδα να προβάλλουν επιθετικά τις

διεκδικήσεις τους για να βγουν από το τούνελ της ατελείωτης καταβύθισης. Μεγάλες είναι οι ευθύνες του κρατικού κυβερνητικού συνδικαλισμού της συναίνεσης και της υποταγής στην ΑΔΕΔΥ και τις Ομοσπονδίες γύρω από το φλέγον ζήτημα των μισθών, γιατί ακόμα και το διεκδικητικό πλαίσιο ήταν γενικόλογο, διακηρυκτικό και ποτέ άμεσα διεκδικήσιμο. Έτσι, όχι μόνο δεν πίεσε την εκάστοτε κυβέρνηση, αλλά επέτρεψε στην αντιλαϊκή κυβέρνηση Μητσοτάκη να εμφανίζεται ελεήμων και φιλάνθρωπη με μια «αύξηση»-πουρμπουάρ μερικών δεκάδων ευρώ. Από την άλλη πλευρά, αδιέξοδη και εγκλωβισμένη στα πλαίσια της διαμαρτυρίας είναι η τακτική των δυνάμεων του ΠΑΜΕ με την άρνηση να διευρύνουν τους απεργιακούς αγώνες όταν ο λαϊκός παράγοντας έβγαινε στο προσκήνιο. Δεν είναι τυχαίο ότι ενώ η ακρίβεια εκτοξευόταν και καταβρόχθιζε μισθούς και συντάξεις δεν υπήρξε καμία συνέχεια της μεγάλης απεργίας στις 9 Νοέμβρη ούτε τον Μάρτη μετά το έγκλημα των Τεμπών που ο κόσμος της εργασίας βγήκε ορμητικά στο προσκήνιο.

Αγωνιζόμαστε για :

Πραγματικές αυξήσεις για κάλυψη των απωλειών των μνημονίων, του τιμάριθμου και της ακρίβειας, για ζωή με αξιοπρέπεια.

· Κανένας πρώτος καθαρός μισθός στο δημόσιο κάτω από 1000 ευρώ με ανάλογη κλιμάκωση για όλες τις κατηγορίες και μείωση της ψαλίδας ανάμεσά τους), και αναπροσαρμογή όλων των ΜΚ με βάση το νέο κατώτατο καθαρό. Ακώλυτη μισθολογική και βαθμολογική προαγωγή. Καμία σύνδεση της αξιολόγησης με τον μισθό – μπλοκάρουμε τις αξιολογικές διαδικασίες.

· Συνεχής αύξηση-αναπροσαρμογή των μισθών με βάση τον τιμάριθμο.

· Επιστροφή 13ου και 14ου στο δημόσιο.

· Κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης. · Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ.

· Επιστροφή του ΜΚ που παρακρατήθηκε. Σε κάθε περίπτωση, να υπολογιστεί τώρα η κλεμμένη διετία 2016-2017 στο χρόνο μισθολογικής εξέλιξης των υπαλλήλων.

· Αφορολόγητο 12.000 ευρώ και 4.000 για κάθε παιδί.

· Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης και διατροφής.

· Διατίμηση στα τιμολόγια του ρεύματος και των καυσίμων και όλα τα βασικά αγαθά με κατάργηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης για τους εργαζόμενους.

· Πλαφόν στις τιμές πετρελαίου, βενζίνης και ρεύματος. Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης και διατροφής.

· Διατίμηση στα τιμολόγια του ρεύματος και των καυσίμων και όλα τα βασικά αγαθά με κατάργηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης για τους εργαζόμενους,

· Κατάργηση της ρήτρας αναπροσαρμογής στους λογαριασμούς ρεύματος με αναδρομική ισχύ.

· Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις. Εθνικοποιήσεις με εργατικό έλεγχο στην ενέργεια και τους τομείς των κοινωνικών αναγκών – κοινή ωφέλεια πρώτα απ’ όλα της ενέργειας, των τροφίμων, των τραπεζών, για να υπερασπίσουμε τα δημόσια αγαθά. Κλείσιμο των χρηματιστηρίων ενέργειας και τροφίμων.

Καλούμε την ΑΔΕΔΥ να κηρύξει άμεσα 24ωρη απεργία με σαφή αιτήματα να μην ψηφιστεί το μισθολόγιο-φτωχολόγιο, να δοθούν πραγματικές αυξήσεις στο παραπάνω πλαίσιο και να καλέσει σε πολύμορφο αγώνα διαρκείας με απεργίες και διαδηλώσεις και κύκλο ΓΣ σε όλα τα σωματεία και τις Ομοσπονδίες τον Σεπτέμβριο. Καλούμε τους/τις εργαζόμενους/ες σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα να πάρουν την υπόθεση του αγώνα στα χέρια τους, με γενικές συνελεύσεις και αυτοοργάνωση σε κάθε χώρο εργασίας και, ενάντια στην κυβέρνηση, το κράτος και την εργοδοσία, να διεκδικήσουν τον μισθό, τη μόνιμη και σταθερή εργασία, τα εργασιακά/κοινωνικά δικαιώματα τους και τη ζωή που τους/τις αξίζει, μέσα από τα σωματεία και τη συλλογική αγωνιστική δράση.