Οι πρώτοι νεκροί στα γήπεδα, οι πρώτοι νεκροί στο όνομα του φανατισμού, του οπαδισμού και της τυφλής βίας. Όχι δεν θα τα «ρίξω» στο ποδόσφαιρο. Ο αθλητισμός είναι αθλητισμός και τέλος. Από εκεί και πέρα ο άνθρωπος είναι ικανός να καταλάβει την έννοια του αθλητισμού, την έννοια του αθλητικού ιδεώδους και της ευγενούς άμιλλας και να προχωρήσει μπροστά; Δυστυχώς δεν είναι και αυτό διαπιστώνεται από τα θύματα, που μετρά η χώρα μας από τη δεκαετία του 1980 και έπειτα. Μια δεκαετία που στιγματίστηκε από τον πρώτο αποτρόπαιο θάνατο του 18χρονου, τότε, Άρη Δημητριάδη.
Έχουμε αναλύσει πολλά «Χρονικά» και δυστυχώς ήρθε η ώρα να καταγράψουμε και το χρονικό των θυμάτων εξαιτίας της οπαδικής βίας:
1983: Άρης Δημητριάδης – Η λάθος ερώτηση
Ήταν 3 Σεπτεμβρίου του 1983, ο νεαρός ποδηλάτης Άρης Δημητριάδης βρισκόταν μαζί με 2 φίλους του στην περιοχή Χαριλάου της Θεσσαλονίκης. Μια ερώτηση θα του κόστιζε τη ζωή.
Ο ίδιος χωρίς να το σκεφτεί πολύ ρώτησε πόσο έληξε ο ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ Παναθηναϊκού-Άρη στην Αθήνα (ο Παναθηναϊκός είχε νικήσει 5-1) και όταν άκουσε το αποτέλεσμα πείραξε για πλάκα τους φίλους του. Μια άλλη παρέα 3 ατόμων άκουσαν τα σχόλια του και αμέσως άρχισαν να τον χτυπούν άγρια με μπουνιές, κλωτσιές, χρησιμοποιώντας ακόμα και μαχαίρια. Ο 18χρονος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Νοσηλεύτηκε για 6 μέρες στην εντατική, καθώς διαγνώστηκε με εκτεταμένη αιμορραγία στην περιοχή του στελέχους και στο κοιλιακό τμήμα του νωτιαίου μυελού. Στις 9 Σεπτεμβρίου ανακοινώθηκε ο θάνατός του.
1986: Χαράλαμπος Μπλιώνας – Πρώτη φορά στο γήπεδο
Ο θάνατος του 29χρονου Χαράλαμπου Μπλιώνα συντάραξε την Ελλάδα. Ο ίδιος στις 26 Οκτωβρίου ήθελε να πάρει το ΚΤΕΛ από Λάρισα για Αθήνα. Επειδή όμως το ταξί που θα τον πήγαινε στο σταθμό, καθυστέρησε, έχασε το λεωφορείο. Για να περάσει την ώρα του αποφάσισε να πάει βόλτα ως το Αλκαζάρ και να δει το ντέρμπι Λάρισα-ΠΑΟΚ. Να σημειωθεί, ότι ήταν η πρώτη φορά που πήγαινε στο γήπεδο.
Κατά τη διάρκεια του αγώνα, από την εξέδρα των φιλοξενούμενων εκτοξεύτηκαν 3 φωτοβολίδες, μια εκ των οποίων βρήκε στον λαιμό τον Χαράλαμπο Μπλιώνα και αμέσως σωριάστηκε αιμόφυρτος. Παρά τις προσπάθειες των γιατρών, που βρίσκονταν στο γήπεδο (οπαδοί της Λάρισας) ο Μπλιώνας δεν κατάφερε να σωθεί.
1991: Γιώργος Παναγιώτου – Ήταν μόλις 17 ετών
Στις 13 Ιανουαρίου του 1991, ο 17χρονος μαθητής της Β’ Λυκείου, Γιώργος Παναγιώτου, πήγαινε στο γήπεδο όταν στη διασταύρωση των οδών Σεβαστείας και Μενεμένης, δέχθηκε στην κοιλιακή χώρα από κοντινή απόσταση φωτοβολίδα, που είχε εκτοξευθεί από χούλιγκανς με ειδικό πιστόλι για ρίψη φωτοβολίδων. Εκείνη την ώρα, ο ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ ΑΕΚ-Ολυμπιακού διακόπηκε από τον διαιτητή κι ενώ ο Ολυμπιακός προηγούνταν με 1-2.
Το 17χρονο παιδί μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο «Αγία Όλγα» και τελικά πέθανε.
Η έκθεση της αστυνομίας ανέφερε: «Περί ώρα 14.10 στη διασταύρωση των οδών Σεβαστείας & Μενεμένης, περιοχής ΑΤ Νέας Ιωνίας, άγνωστο άτομο εκτόξευσε φωτοβολίδα θαλάσσης εναντίον της 328 Διμοιρίας ΥΑΤ που προπορευόταν για την προστασία οργανωμένης ομάδας 2.000 περίπου φιλάθλων του Ολυμπιακού. Οι άνδρες της διμοιρίας αντελήφθησαν έγκαιρα και απέφυγαν τη φωτοβολίδα, η οποία ακολούθως επέπεσε στον όγκο των φιλάθλων, με αποτέλεσμα να πλήξει στην κοιλιακή χώρα τον Παναγιώτου Γεώργιο του Μιχαήλ και της Υπαπαντής, γεννηθέντα το 1974 στην Κάλυμνο, κάτοικο Πειραιά. Ο τραυματισθείς διεκομίσθη στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο “Αγία Όλγα”, όπου υπέκυψε στα τραύματά του περί ώραν 14.50».
1991: Ευθύμιος Λιάκας, Κώστας Ντόλιας – Τους πρόδωσε το κασκόλ
Τον Απρίλιο του 1991, με φρικτό τρόπο έχασαν τη ζωή τους οι οπαδοί του ΠΑΟΚ Ευθύμη Λιάκας και Κώστας Ντόλιας, επιστρέφοντας από την Αθήνα, μετά τον αγώνα μπάσκετ για το Κύπελλο Ελλάδας ανάμεσα σε ΠΑΟΚ-Πανιώνιο.
Ο Λιάκας και ο Ντόλιας, κάθονταν στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου, όταν έκαναν το λάθος να βγάλουν από το παράθυρο ένα κασκόλ με τα χρώματα της ομάδας τους. Στο 24ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού, ένα αμάξι που τους ακολουθούσε σταμάτησε δίπλα τους και ένας κουκουλοφόρος πέταξε μέσα στο αυτοκίνητό τους μία μολότοφ, με συνέπεια αυτό να τυλιχτεί αμέσως στις φλόγες.
Οι 2 άντρες που κάθονταν μπροστά, πετάχτηκαν αμέσως έξω και γλίτωσαν, ο Λιάκας και ο Ντόλιας όμως, εγκλωβίστηκαν στο πίσω κάθισμα και βρήκαν τραγικό θάνατο μέσα στις φλόγες. Αξίζει να τονιστεί, ότι μετά από αρκετά χρόνια οι αρχικές καταθέσεις άλλαξαν και το μοιραίο συμβάν από ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο, μετατράπηκε σε δυστύχημα από φωτοβολίδες.
1995: Γιώργος Καρνέζης – Το παιχνίδι των δυο «αιωνίων»
Απρίλιος του 1995 και το παιχνίδι των δυο «αιωνίων» Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού στο μπάσκετ κορυφώνεται. Ο Γιώργος Καρνέζης είχε πάει βόλτα με φίλους στην κεντρική πλατεία της Γλυφάδας, με σκοπό να δουν όλοι μαζί τον τελικό για την ανάδειξη του πρωταθλητή.
Μετά το ματς ο Γιώργος Καρνέζης γίνεται αντιληπτός από μερίδα οπαδών του Ολυμπιακού και πέφτει θύμα άγριας επίθεσης μέσα στο αμάξι του, ενώ δέχτηκε και 3 μαχαιριές. Ο Γιώργος Καρνέζης ξεψύχησε λίγες ώρες αργότερα στο νοσοκομείο.
2007: Μιχάλης Φιλόπουλος – Η λάθος μπλούζα
Ένα παιχνίδι βόλεϊ μεταξύ των γυναικείων ομάδων Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού ήταν η αφορμή για τον θάνατο του Μιχάλη Φιλόπουλου στις 29 Μαρτίου του 2007. Ο αγώνας είχε προγραμματιστεί να διεξαχθεί στις 29 Μαρτίου 2007 στην Παιανία, για το ελληνικό κύπελλο του βόλεϊ. Δεδομένου ότι αυτός ήταν ένας γυναικείος αγώνας, δεν δόθηκε πολλή αστυνομική δύναμη. Συνεπώς, οι οργανωμένοι οπαδοί και από τις δύο πλευρές αναζήτησαν την ευκαιρία να οργανώσουν μια σύγκρουση μεγάλης κλίμακας, χωρίς εμπόδια από την αστυνομία.
Οι οπαδοί του Ολυμπιακού συγκεντρώθηκαν αρχικά στο Περιστέρι και οι οπαδοί του Παναθηναϊκού στο Χαλάνδρι. Οι εντάσεις ήταν τόσο μεγάλες, που ο Μιχάλης Φιλόπουλος ενώ καθόταν μέσα στο αμάξι του και φορώντας μια πράσινη μπλούζα (δεν ήταν μπλούζα του Παναθηναϊκού) μαχαιρώθηκε από τους οπαδούς του Ολυμπιακού. Ο Φιλόπουλος καταρρέει από την αγριότητα των χτυπημάτων στο κεφάλι, ενώ έχει δεχθεί και μαχαιριές χειρουργικής ακρίβειας. Στο ΚΑΤ απλώς διαπιστώνεται ο θάνατός του. Το φρικαλέο της υπόθεσης είναι, ότι η σκηνή του θανάτου του γυρίστηκε με κάμερα κινητού τηλεφώνου, η οποία διανεμήθηκε σε συνδέσμους οπαδών και δημοσιεύθηκε ακόμη και στο YouTube!
2011: Γιάννης Ρουσάκης – «Δεν είχα άλλη επιλογή»
Ήταν 5 Σεπτεμβρίου 2011, όταν οι οπαδοί Παναθηναϊκού και ΟΦΗ κλείνουν ραντεβού, με σκοπό να συγκρουστούν στο Ηράκλειο της Κρήτης. Στη συμπλοκή πέφτει νεκρός ο οπαδός του Παναθηναϊκού, ο 21χρονος Γιάννης Ρουσάκης, όταν το μαχαίρι τον βρήκε στον θώρακα και την κοιλιά.
Σύμφωνα με την Αστυνομία στη συμπλοκή έλαβαν μέρος 30 περίπου οπαδοί, οι οποίοι είχαν καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους με κράνη και κουκούλες και χρησιμοποίησαν λοστούς, πέτρες, μαχαίρια και άλλα αντικείμενα.
Ο δολοφόνος του Γιάννη συνελήφθη και δήλωσε: «Έπεσαν όλοι πάνω μου. Αισθάνθηκα παγιδευμένος και δεν μπορούσα να αντιδράσω. Δεν είχα τότε άλλη επιλογή. Αναγκάστηκα να τον χτυπήσω για να ξεφύγω».
2014: Κώστας Κατσούλης – Ήθελε να προστατέψει τα γυναικόπαιδα
Στις 14 Σεπτεμβρίου του 2014 έχασε τη ζωή του στο Ηράκλειο της Κρήτης, ο 46χρονος Κώστας Κατσούλης, ο οποίος παρακολουθούσε την ποδοσφαιρική αναμέτρηση ανάμεσα σε Ηρόδοτο-Εθνικό για τη Γ’ Εθνική.
Κατά τη διάρκεια των συμπλοκών ανάμεσα στους οπαδούς ο Κώστας μπήκε μπροστά για να προστατέψει γυναίκες και παιδιά που βρίσκονταν στην κερκίδα των οπαδών της πειραϊκής ομάδας. Τέσσερα άτομα (οπαδοί του Ηροδότου) τον απομόνωσαν και τον χτύπησαν με γροθιές και κλωτσιές.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, τον χτυπούσαν με μπουνιές και κλωτσιές στο κεφάλι, στα χέρια και στα πόδια, ακόμα και όταν εκείνος έπεσε στο έδαφος. Ο Κώστας μεταφέρθηκε σε κωματώδη κατάσταση στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο και από εκεί στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο της Αθήνας, όπου και έχασε τη μάχη για τη ζωή λίγες ημέρες μετά.
2017: Νάσος Κωνσταντίνου – Προσπάθησε να διαφύγει
Ήταν 27 Απριλίου 2017, όταν ο 24χρονος Κύπριος οπαδός του ΠΑΟΚ Νάσος Κωνσταντίνου επέστρεφε από τον αγώνα στο γήπεδο της Τούμπας μεταξύ του ΠΑΟΚ και του Παναθηναϊκού.
Στην οδό Αγίου Δημητρίου, ήταν που δέχτηκε (μαζί με έναν φίλο του) επίθεση από κουκουλοφόρους. Στην προσπάθειά του να αποφύγει τις επιθέσεις, ο 24χρονος παρασύρθηκε τελικά από διερχόμενο όχημα και στη συνέχεια νοσηλεύτηκε με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Ο οργανισμός του όμως δεν άντεξε και λίγες μέρες αργότερα, στις 4 Μαΐου, ο Νάσος απεβίωσε.
2020: Τόσκο Μποζατζίσκι – Πέρασε το αμάξι πάνω του
Ο 28χρονος Τόσκο Μποζατζίσκι, οπαδός βουλγαρικής ομάδας (Botev Plovdiv), βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη τον Ιανουάριο του 2020 για διακοπές και για να παρακολουθήσει τον ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ του Άρη και του ΠΑΟΚ στις 5 Ιανουαρίου.
Σύμφωνα με τις μαρτυρίες φίλων του, βρισκόταν κοντά στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, όταν δέχτηκαν επίθεση από οπαδούς «που φορούσαν ρούχα με το σήμα του ΠΑΟΚ». Στην προσπάθειά τους να διαφύγουν, ο Τόσκο σκόνταψε, έπεσε και δέχτηκε επίθεση από άτομα που άρχισαν να τον χτυπούν. Έπειτα, εμφανίστηκε ένα άσπρο αυτοκίνητο, το οποίο, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, πέρασε «με χαμηλή ταχύτητα» πάνω από το σώμα του 28χρονου, που έχασε έτσι τη ζωή του.
Να τονιστεί, ότι οι φίλαθλοι της Βουλγαρικής, Botev Plovdiv, είναι αδελφοποιημένοι με τους φιλάθλους του Άρη Θεσσαλονίκης.
2022: Άλκης Καμπανός – Απάντησε στη λάθος ερώτηση
Λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 1ης Φεβρουαρίου του 2022, ο 19χρονος Άλκης Καμπανός βρισκόταν με την παρέα του, στα σκαλοπάτια της εισόδου της πολυκατοικίας του επί της οδού Θεοδώρου Γαζή 18, στη Χαριλάου Θεσσαλονίκης. Εκείνη την ώρα, 2 αυτοκίνητα με οπαδούς του ΠΑΟΚ σταμάτησαν στο σημείο και ρώτησαν τον Άλκη και την παρέα του τι ομάδα είναι. Ο Άλκης τους απάντησε ότι είναι Άρης και τότε οι χούλιγκαν του ΠΑΟΚ επιτέθηκαν στον νεαρό και στην παρέα του με μαχαίρια, ρόπαλα και άλλα αιχμηρά αντικείμενα.
Ο Άλκης δέχθηκε επίθεση από δρεπανοειδές μαχαίρι τύπου καραμπίτ και τραυματίστηκε στο πόδι, με αποτέλεσμα να χάσει λίγο αργότερα τη ζωή του από ακατάσχετη αιμορραγία. Άλλα δύο παιδιά της παρέας του έφεραν επίσης σοβαρά τραύματα, αλλά επιβίωσαν, ενώ άλλα δύο άτομα της παρέας του κατάφεραν να διαφύγουν από τους δράστες χωρίς να τραυματιστούν. Το μαχαίρι που προκάλεσε το μοιραίο χτύπημα βρέθηκε το πρωί της Τρίτης λίγα μέτρα μακριά από το σημείο του εγκλήματος, πεταμένο στον δρόμο, πλάι σε απορρίμματα.
2023: Μιχάλης Κατσούρης – Η ναζιστική «αδελφοποίηση» του κόστισε τη ζωή
Και φτάνουμε στο σήμερα. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα της 8ης Αυγούστου και σχεδόν 1 μήνα μετά την καταδίκη των δολοφόνων του Άλκη Καμπανού, ο 29χρονος Μιχάλης Κατσούρης πέφτει νεκρός από μαχαιριές Κροατών χούλιγκανς και Ελλήνων συνεργών (οπαδοί του ΠΑΟ) έξω από το γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Οι οπαδοί της Ντιναμό Ζάγκρεμπ (νεοναζί με το παρατσούκλι Bad Blue Boys) ταξίδεψαν (ανενόχλητοι) οδικώς από την Κροατία στην Αθήνα ενόψει του ποδοσφαιρικού αγώνα μεταξύ των δύο ομάδων για τον γ’ προκριματικό γύρο του Champions League. Οι Κροάτες συναντήθηκαν με οπαδούς του ΠΑΟ και μαζί επιβιβάστηκαν στο τρένο και κατέβηκαν στον σταθμό Πευκάκια, από όπου κινήθηκαν με τα πόδια προς τη Νέα Φιλαδέλφεια. Οι οργανωμένοι της Ντιναμό, μαζί με οπαδούς του ΠΑΟ, έφθασαν έξω από το γήπεδο γύρω στις 23.00 και συγκρούστηκαν με οπαδούς της ΑΕΚ, ενώ έκαναν επιδρομή ακόμη και σε απλό κόσμο και οικογένειες με παιδιά.
Σύμφωνα με μάρτυρα και φίλο του Μιχάλη: «Το μόνο που άκουσα ήταν μία φωνή να λέει αδελφέ χτυπήθηκα και να γυρνάω πίσω να δω ποιος είναι και τι είναι… και να είναι εκείνο το παιδί. Τον Μιχάλη τον γνωρίζω από το γήπεδο στην ίδια κερκίδα, εκδρομές, μαζί φαγητό μαζί στις καφετέριες μαζί εδώ στη γειτονιά μας στη Φιλαδέλφεια. Υπήρχε τρελή αιμορραγία ασταμάτητη και σε όλη τη διαδρομή πηγαίναμε εκεί παρεούλα μέχρι και την καρέκλα που κάθισέ στο περίπτερο το μόνο που μας έκανε ένα τίναγμα ήθελε να φύγει από την καρέκλα και να κάτσει κάτω να ξαπλώσει κάτω δεν τον αφήσαμε και υπήρχε μία κοπέλα εκεί νοσηλεύτρια προσπαθούσε η κοπελίτσα να κάνει ό,τι μπορεί. Δεν υπήρχαν ασθενοφόρα πουθενά, καλούσαμε… Από ό,τι μάθαμε η αστυνομία είχε εγκλωβίσει τα ασθενοφόρα και την Πυροσβεστική 20 λεπτά και δεν τους άφηνε να περάσουν επίτηδες μέχρι να σταματήσουν οι φασαρίες μάθαμε τέτοια πράγματα. Εγώ έφυγα μόνος μου να πάω να φέρω το ιδιωτικό ασθενοφόρο από τη διασταύρωση της Δεκέλειας το οποίο το βρήκα κατά λάθος. Ο άνθρωπος είχε σχολάσει. Τον παρακάλεσα ότι πεθαίνει κόσμος και χάνουμε τον άνθρωπό μας και έτσι ήρθε το ιδιωτικό ασθενοφόρο».
Η ερώτηση είναι απλή: Πόσους ακόμα θα θρηνήσουμε στο όνομα του οπαδισμού;
