Πάψε με ευχές να ελπίζεις
οι θεοί πως θα λυγίσουν

Ούτε τις ευχές για τον καινούργιο χρόνο δεν μας άφησαν. Μουδιασμένοι από τη ζοφερή πραγματικότητα των πολέμων, της εξοντωτικής ακρίβειας και του μισθού που τελειώνει στις 20 μέρες του μήνα, της ασυδοσίας του μεγάλου κεφαλαίου και των πολιτικών αχυράνθρωπών του, οι άνθρωποι είπαν με μισή καρδιά το «Καλή Χρονιά». Άλλοι πρόβλεψαν ότι «το 2024, θα είναι χειρότερο από το 2023».

Κι όμως. Σαν πεφταστέρια, φώτισαν την πρωτοχρονιά οι πολυπληθείς διαδηλώσεις -μέσα σε πυκνή χιονόπτωση- συμπαράστασης στην Παλαιστινιακή Αντίσταση σε μεγάλες δυτικές πρωτεύουσες. Γεια σου Νέα Υόρκη! Γεια σου Κοπεγχάγη!
Η παλαιστινιακή αντίσταση, σαν τον αμάραντο. «Φυτρώνει μες στα δύσβατα, στις πέτρες στα λιθάρια καλέ/ Ποτέ του δεν ποτίζεται…». Και απέναντι από τον αμάραντο, ή αθάνατο, όπως αποκαλείται αλλιώς στα δημοτικά τραγούδια, με τα λουλούδια του, τα μαύρα κοράκια του φασιστικού κράτους του Ισραήλ. Δεν τους φτάνει η γενοκτονία στη Γάζα. Απλώνουν το αιματοβαμμένο τους χέρι στις γειτονικές χώρες, δολοφονώντας ανθρώπους και αυθαίρετα αποκαλούμενους «υπεύθυνους». Γιατί έτσι θέλουν και… «μπορούν», με την υποστήριξη των Αμερικάνων μακελάρηδων. Θρασύδειλοι, δηλώνουν ότι θα «εξοντώσουν τον εχθρό, όπου κι αν βρίσκεται» και όταν το κάνουν δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη των δολοφονιών. Σε ποιο δικαστήριο οδήγησαν τους «υπεύθυνους»; Από ποιο δικαστήριο καταδικάστηκαν αυτοί; Ακόμα και τους μακελάρηδες του Χίτλερ η ανθρωπότητα τους οδήγησε στη δίκη της Νυρεμβέργης. Δεν τους εκτέλεσε με «ειδικές αποστολές».

Στην πατρίδα τώρα, η κυβέρνηση προετοιμάζεται. Έβαλε ξανά τον Άδωνι στο υπουργείο Υγείας, εκεί που τον «ξέρουν» κατά δήλωσή του. Απόξω κι ανακατωτά τον ξέρουν, αφού ακόμα και σήμερα καυχιέται πως έκλεισε επτά νοσοκομεία σε προηγούμενη θητεία του. Ίσως σε αυτό το υπουργείο καταφέρει και ρεφάρει, αφού κατά άλλη δήλωσή του, μπαίνει μέσα, όντας άμισθος υπουργός και χάνει 600 με 800 ευρώ το μήνα, μιας και σαν βουλευτής δεν του επιτρέπεται να πάρει μέρος σε επιτροπές της Βουλής. Κάνα καλάθι του νοικοκυριού για τον καημένο «δε βγαίνω μάνα μου» να προβλέψουμε βρε παιδιά, ή κανένα φάρμακο Νοβάρτις.

Για πέμπτη φορά στο Προστασίας του Πολίτη και ο Χρυσοχοΐδης. Κάθε φορά έφευγε σαν αποτυχημένος. Σε ένα πράγμα δεν απέτυχε. Να ρίχνουν άφθονο ξύλο οι μπάτσοι του στους διαδηλωτές. Και επειδή η καλή μέρα από την αρχή φαίνεται, άρχισε την πέμπτη του φορά με ξύλο και δακρυγόνα στη συγκέντρωση αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, ανήμερα των Φώτων. Τα αγιάσαμε τα νερά που τα αγιάσαμε, των Φώτων. Δε βάζαμε λίγο περισσότερο αγίασμα, να φτάσει μέχρι τα νερά της Μέσης Ανατολής; Δεν ξέρει, φαίνεται, η εκκλησία μας κατά πού πέφτει αυτή η περιοχή, όπου δεν ισχύει το βιβλικό «ου φονεύσεις», χρονιάρες μέρες, για να εκδώσει καμιά «εγκύκλιο» συμπαράστασης.

Πέρασαν πάνω από τρεις δεκαετίες, από όταν οι διπλωμένοι αριστεροί, κήρυξαν την αναποτελεσματικότητα των διαδηλώσεων και των απεργιών, αποκαλώντας τες «ξεπερασμένες» μορφές πάλης. Και ήρθαν να δώσουν «απάντηση», για άλλη μια φορά, οι κινητοποιήσεις, απ’ άκρη σε άκρη της πάλαι ποτέ κραταιάς Γερμανίας. Μιας Γερμανίας που βάζει το χέρι βαθιά στην τσέπη των πολιτών της για να αντιμετωπίσει την οικονομική της κατάρρευση. Κατάρρευση που γίνεται μετά την άκριτη και δουλική υποστήριξή της στην Ουκρανία, κατ’ επιταγήν της Αμερικής.

Το αν την απόσυρση των «αριστερών» από τις «ξεπερασμένες» μορφές πάλης, καρπωθεί η ακροδεξιά, είναι ένα θέμα μεγάλο.
Ε! Λοιπόν. Μόνο αν ο άνθρωπος, μεταλλαχθεί, πάψει να έχει φωνητικές χορδές και χάσει τη φωνή του και χάσει και τα πόδια του, τότε οι διαδηλώσεις θα πάψουν να είναι μέθοδος πάλης.
Αντί να κρυβόμαστε σπίτι μας για να γλυτώσουμε από τις ιώσεις, ας διαδηλώσουμε για γιατρούς, πολλούς γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό, στα νοσοκομεία.

Αντί να φοβόμαστε για το τι θα φέρει το 2024, ας διαδηλώσουμε για αυξήσεις στους μισθούς για να ζούμε με αξιοπρέπεια και όχι κλεισμένοι στο σπίτι με μόνη πληροφόρηση τη μαύρη τηλεόραση.

Για να μην είναι το 2024, χειρότερο από το 2023.

Καλή αγωνιστική Χρονιά.

Τάνια Ζωγράφου

πηγή: Λαϊκός Δρόμος