ΠΗΓΗ: Δημήτρης Κωστάκος - kosmodromio.gr

Τι έρχεται από το υπουργείο Εργασίας με τη Νίκη Κεραμέως στο πηδάλιο… των «καίριων μεταρρυθμίσεων».

Αν υποθέσουμε ότι η αποχή-ρεκόρ στις Ευρωεκλογές δεν αποτελεί έκφρασης αποστροφής των πολιτών προς την κυβερνητική πολιτική (και το πολιτικό σύστημα, γενικότερα) αλλά ένα «μήνυμα», γνωρίζει κανείς σε ποια γλώσσα ήταν γραμμένο;

Γιατί, προφανώς, οι πολίτες δεν κράτησαν μούτρα στην κυβέρνηση επειδή δεν επιτάχυνε την υλοποίηση του σχεδιασμού της (κατά τον Πρωθυπουργό), ούτε ζητούν από τη νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας «να χτίσει πάνω στις καίριες μεταρρυθμίσεις που έχουν συντελεστεί την τελευταία πενταετία» (κατά τη νέα υπουργό Νίκη Κεραμέως).

Βέβαια κάποιος σοφός έχει πει ότι ο άνθρωπος είναι σαν το μπαλόνι: Φουσκώνει με ότι έχει μέσα του. Και το κυβερνητικό μπαλόνι, οι κυβερνητικοί παράγοντες, έχουν μέσα τους άκρατο νεοφιλελευθερισμό.

Ασχέτως του πραγματικού «μηνύματος» που έστειλαν οι πολίτες μέσω της κάλπης, οι κυβερνώντες μέσα από τα παραμορφωτικά γυαλιά του νεοφιλελευθερισμού, διάβασαν ότι οι ψηφοφόροι απαίτησαν την εφαρμογή μέτρων με βάση αυτά που ήδη εφαρμόζονται και έχουν οδηγήσει στην δραματική συρρίκνωση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων όσο ποτέ άλλωστε τα τελευταία (τουλάχιστον) 50 χρόνια.

Τι έρχεται;
– Η καθιέρωση από την 1η Ιουλίου, με μονομερή απόφαση του εργοδότη (διευθυντικό δικαίωμα) της εξαήμερης εβδομαδιαίας εργασίας σε επιχειρήσεις συνεχούς λειτουργίας με εναλλασσόμενες βάρδιες, με προσαύξηση ημερομισθίου κατά 40%. Εξαιρούνται οι εργαζόμενοι σε επισιτισμό και τουρισμό.

– Η περικοπή συντάξεων χηρείας κατά 50% για δικαιούχους του ιδιωτικού τομέα, οι οποίοι έχουν εισόδημα από εργασία ή δική τους σύνταξη και την αναζήτηση ποσών αναδρομικά.

– Η διατήρηση και αναμόρφωση της Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχων, αλλά με ουδέτερο δημοσιονομικό αποτέλεσμα που θα οδηγήσει σε ανακατανομή του οικονομικού βάρους που επωμίζονται οι συνταξιούχοι.

– Η καθιέρωση ενιαίου κανονισμού παροχών σε είδος για όλα τα ασφαλιστικά ταμεία που έχουν ενταχθεί στον ΕΦΚΑ, με περικοπές στις υψηλότερες παροχές (ασθένειας, κυοφορίας, εργατικού ατυχήματος, κηδείας κ.ά.).

-Η μείωση του επιδόματος ανεργίας βάσει της προϋπηρεσίας και του μισθού που λάμβανε ο δικαιούχος, με παράλληλη συγχώνευση και κατάργηση Ενισχύσεων προς τους μακροχρονίως ανέργους και φυσικά

– Η επεξεργασία των δεδομένων του προσδόκιμου ζωής, με στόχο την ανάλογη αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης από την 1η Ιανουαρίου του 2027.