Επειδή για κάποια πολύ σοβαρά πράγματα, πολύ περισσότερο όταν αυτά έχουν να κάνουν με το μέγιστο αγαθό της Ελευθερίας, δεν πρέπει να ξεχνάμε και καθώς πλησιάζει σε λίγο καιρό η 53η επέτειος από την επιβολή της δικτατορίας της χούντας, είπαμε να ανασύρουμε ένα επίσημο έγγραφο που δείχνει ότι ακόμη και τρία χρόνια μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, επί κυβερνήσεων της Ν.Δ., συνεχίζονταν οι παρακολουθήσεις της δραστηριότητας αριστερών, πολιτιστικών και φοιτητικών συλλόγων και άλλων φορέων.Ήταν μία θλιβερή εποχή, των πρώτων μεταπολιτευτικών χρόνων, κατά την οποία μυστικοί της Ασφάλειας, παρακολουθούσαν τη δραστηριότητα και κατέγραφαν κάθε κίνηση «άκρως επικίνδυνων δια την δημόσιαν τάξιν και ασφάλειαν» υπόπτων οργανώσεων όπως ο … Φοιτητικός Όμιλος Θεάτρου και Κινηματογράφου του ΑΠΘ, συναυλίες χαρακτηριζόμενων ως «κομμουνιστών συνθετών», όπως ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Μάνος Λοίζος, ο Διονύσης Σαββόπουλος και ο Μίκης Θεοδωράκης, αλλά και θεατρικών παραστάσεων με χαρακτηριστικότερη περίπτωση το ποιμενικό ειδύλλιο του Περεσιάδη «Γκόλφω» «διασκευασμένον προς την προπαγάνδαν των κομμουνιστών και των συνοδοιπόρων των».
Το επίσημο έγγραφο που παραθέτουμε, χαρακτηρισμένο ως «Απόρρητο», είχε συνταχθεί στις 13 Αυγούστου 1977 από το Γραφείο Εθνικής Ασφαλείας της Διεύθυνσης Χωροφυλακής Πιερίας και απευθύνονταν προς το υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Να θυμίσουμε δε ότι πολιτικοί προϊστάμενοι στο υπουργείο αυτό, ήταν αμέσως μετά την πτώση της δικτατορίας αρχικά ο Σόλων Γκίκας (24 Ιουλίου 1974-5 Ιανουαρίου 1976) και στη συνέχεια οι Γεώργιος Σταμάτης (5 Ιανουαρίου 1976-28 Νοεμβρίου 1977) και Αναστάσιος Μπάλκος (28 Νοεμβρίου 197-10 Μαίου 1980), στελέχη όλοι της Ν.Δ.Σχετικά τώρα με το «διασκευασμένον προς την προπαγάνδαν των κομμουνιστών και των συνοδοιπόρων των» έργο ΓΚΟΛΦΩ, ένα βουκολικό δραματικό ειδύλλιο του Σπύρου Περεσιάδη, αυτό γράφτηκε και πρωτοπαρουσιάστηκε στην Ακράτα το 1893.Το έργο μιλάει για τη φτωχή και ορφανή Γκόλφω, μια όμορφη νεαρή βοσκοπούλα που ξενοδουλεύει, γνωρίζει τον έρωτα στα μάτια του βοσκού Τάσου. Κι ενώ την πολιορκεί το αρχοντόπουλο της περιοχής, εκείνη αρνείται τις προτάσεις του και παραμένει πιστή στους όρκους αγάπης που έχει ανταλλάξει με τον Τάσο.
Προφανώς τα σαϊνια της Ασφάλειας, ίσως να είχαν μυριστεί ότι η άρνηση της βοσκοπούλας στον τσέλιγκα να οφείλονταν σε δάχτυλο… ερυθρών κύκλων, σκοτεινών δυνάμεων και πρακτόρων της Μόσχας. Φυσικά το γεγονός ότι την παράσταση της Γκόλφως την είχε παρακολουθήσει στις 26 Ιανουαρίου 1913, στη Θεσσαλονίκη, στο θέατρο «Εδέμ», ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδος, Ελευθέριος Βενιζέλος, ήταν ίσως ψιλά γράμματα για τους συντάκτες του «απόρρητου» αστυνομικού εγγράφου.Έχει επίσης ενδιαφέρον να αναφερθεί ότι η συναυλία και η θεατρική παράσταση του ΦΟΘΚ στο Αιγίνιο, τον Ιούλιο του 1977, είχαν οργανωθεί από την Εκπολιτιστική και Λαογραφική Κίνηση Αιγινίου, η οποία, σύμφωνα με τη Διοίκηση Χωροφυλακής Πιερίας «επηρεάζεται από τον δήμαρχο Αιγινίου, υποψηφίου βουλευτού του ΠΑΣΟΚ και τον κομμουνιστήν του ΚΚΕ Εσωτ., καθηγητήν Γκιργκούδην Ιωάννην».
