Του Γιάννη Ελαφρού
Έχοντας προχωρήσει με τη διάσωση της ΔΕΗ, προχωρούμε στην απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας για να πέσουν οι τιμές. Θα αδιαφορήσουμε για τις αντιδράσεις. Είμαστε αποφασισμένοι να σπάσουμε αυγά!». Τάδε έφη ο... σούπερμαν του νεοφιλελευθερισμού, Κώστας Χατζηδάκης, υπουργός Ενέργειας τότε, στο συνέδριο του Economist στην Αθήνα στις 16 Σεπτέμβρη 2020. Τώρα καταλάβαμε πως τα «αυγά» είμαστε εμείς.
«Περιορίζουμε στο ελάχιστο δυνατόν, και συγκεκριμένα σε 1 έως 2 ευρώ τον μήνα, το κόστος της αύξησης για ένα μέσο νοικοκυριό», έλεγε ο επόμενος υπουργός Ενέργειας, Κώστας Σκρέκας, στις 13 Σεπτέμβρη 2021.
Απίστευτα πράγματα! Τόσο μέσα έπεσαν οι «άριστοι» της ΝΔ! Για γέλια και για κλάματα, κυριολεκτικά, όπως αυτά που πιάνουν -από απόγνωση και θυμό- τον κόσμο της εργασίας και της βιοπάλης, όταν έρχονται οι λογαριασμοί του ρεύματος έως και διπλάσιοι από πέρσι.
Βεβαίως, υπάρχουν κάποιοι που βλέπουν τα πράγματα αλλιώς. Διάβαζα το παρακάτω ρεπορτάζ και κοιτούσα ξανά την ημερομηνία, τελικά ήταν όντως 9 Φεβρουαρίου 2022. «Εντός των στόχων που έχει θέσει η διοίκηση της ΔΕΗ -για επαναλαμβανόμενα EBITDA 800-900 εκατ. ευρώ- θα κινηθεί η κερδοφορία της Επιχείρησης κατά την οικονομική χρήση του 2021, παρά τις δυσκολίες που δημιούργησε η πανδημία και το άλμα των τιμών των ρύπων και του φυσικού αερίου, σύμφωνα με ανώτατες πηγές της ΔΕΗ. Το 2022 θα είναι μια καλύτερη χρονιά από το 2021»! Όσο για τις «παρενέργειες» στη μετοχή της ΔΕΗ, σημειώνουν πως «τα θεμελιώδη μεγέθη της Επιχείρησης είναι υγιή και βαίνουν βελτιούμενα, δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας»!
Την ώρα που οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα του πιο ακριβού ρεύματος στην Ευρώπη (227 ευρώ/MWh μέση τιμή Ιανουαρίου) ξυλιάζουν μέσα στα σπίτια τους και κόβουν από ζωτικές ανάγκες για να πληρώσουν τους λογαριασμούς, η διοίκηση της ΔΕΗ πανηγυρίζει για την κερδοφορία των 800-900 εκατ. ευρώ, η οποία θα προσθέσει και πλουσιοπάροχα bonus στα ήδη ακριβοπληρωμένα golden boys. Σαν δεν ντρεπόμαστε, πια! Σκεφτείτε, εάν αυτά γίνονται στη ΔΕΗ, τι συμβαίνει στις ιδιωτικές εταιρείες ενέργειας. Οι εργαζόμενοι/ες και τα φτωχά λαϊκά στρώματα βιώνουν αυτή την περίοδο την τέλεια καταιγίδα: Ακρίβεια στα βασικά είδη και σε ρεύμα-καύσιμα, εν μέσω πανδημίας!
Η κυβέρνηση παριστάνει την ανεύθυνη. Όλα τα κακά έρχονται δήθεν «απ’ έξω»: Από τους πρόσφυγες και τον κορονοϊό μέχρι τις ανατιμήσεις σε τρόφιμα και ενέργεια. Κι όμως έχει τεράστιες ευθύνες. Όχι μόνο γιατί είναι εκφραστής της κυρίαρχης πολιτικής που μας ανατινάζει. Αλλά και γιατί κλιμάκωσε αποφασιστικά (ακολουθώντας τις οδηγίες της ΕΕ και τις προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) τον τεμαχισμό και ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, την πλήρη εμπορευματοποίηση του ρεύματος, που έγινε χρηματιστηριακό προϊόν(!), και την τεράστια στροφή στο φυσικό αέριο που εισάγουν και πουλούν οι ιδιώτες σε εξωφρενικές τιμές.
Αλλά και τώρα η κυβέρνηση Μητσοτάκη απαντά με ψίχουλα και κυρίως πάντα με έκτακτα επιδόματα και όχι σταθερά μέτρα βελτίωσης της θέσης των εργαζομένων. Όπως και στα νοσοκομεία, δεν λαμβάνει μόνιμα μέτρα και εργαζόμενους, έτσι σε όλους τους τομείς αρκείται σε γελοία επιδόματα, που θα τα πάρει εύκολα πίσω. Στο ρεύμα μάλιστα έκανε το αμίμητο: Μείωσε την επιδότηση τον Φλεβάρη στα οικιακά τιμολόγια, δίνοντας 39 ευρώ από 49 τον Δεκέμβριο! Ταυτόχρονα, ο εκτός συναγωνισμού Ά. Γεωργιάδης απέκλεισε τη μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα καύσιμα, γιατί έτσι θα πέσει η «οικονομία στα βράχια»...
Βεβαίως τώρα «στα βράχια» πέφτουν οι ζωές μας. Ταυτόχρονα, οι «αγορές» οσμίζονται αίμα και ανέβασαν ήδη τα επιτόκια του ελληνικού κρατικού 10ετούς ομολόγου στο 2,5% (ενώ ήταν
κάτω από 1%). Ταυτόχρονα, και από το «οικονομικό σφαγείο» της ΕΕ δίνεται το σήμα στα υπερχρεωμένα κράτη (πρώτη η Ελλάδα με πάνω από 200% χρέος) να συμμαζευτούν και να περικόψουν τα επιδόματα.
Όλα αυτά όχι μόνο ανεβάζουν την κοινωνική ένταση και οργή, όχι μόνο στριμώχνουν την κυβέρνηση, αλλά διαμορφώνουν ένα νέο πολιτικό σκηνικό, που απαιτεί μια σύγχρονη αντικαπιταλιστική εργατική παρέμβαση ανατροπής. Σίγουρα οι προκλήσεις για το κίνημα και την αντικαπιταλιστική Αριστερά, ιδιαίτερα την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ανεβαίνουν το επόμενο διάστημα. Γιατί απαιτούνται ριζικές απαντήσεις και μαχητικό κίνημα τώρα, όχι εκλογική αναμονή και εναλλαγή. Ο Α. Τσίπρας βγήκε βέβαια στα κεραμίδια, μετά από δύο χρόνια «Μένουμε σπίτι», αλλά οι εξαγγελίες του είναι απελπιστικά εντός των ευρω-μνημονιακών δεσμεύσεων.
Σήμερα απαιτούνται στόχοι πάλης για την άμεση και ουσιαστική βελτίωση της θέσης των εργαζομένων, σε ρήξη με την πολιτική κυβέρνησης- κεφαλαίου, όπως: Ουσιαστικές αυξήσεις μισθών, συντάξεων, επιδομάτων ανεργίας τώρα! Κατάργηση του ΦΠΑ στα βασικά είδη διατροφής και ζωής, κατάργηση ΦΠΑ και Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης σε ρεύμα, θέρμανση και καύσιμα.
Να πληρώσει το κεφάλαιο με αυξημένη φορολόγηση των κερδών. Έκτακτη φορολόγηση σε σούπερ μάρκετ, ιδιωτική υγεία κ.λπ., σε όσες μεγάλες εταιρείες έβγαλαν αυξημένα κέρδη εν μέσω πανδημίας.
Να περάσει στο δημόσιο τώρα, με εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση και με εργατικό-κοινωνικό έλεγχο, ολόκληρος ο τομέας ενέργειας και όχι μόνο η ΔΕΗ. Να τελειώσουμε με τους ιδιώτες και τα χρηματιστήρια. Ρεύμα, θέρμανση, νερό είναι δημόσια αγαθά. Κανένα σπίτι εργατικό ή φτωχό νοικοκυριό χωρίς ρεύμα και θέρμανση! Όχι στις διακοπές ρεύματος εν μέσω πανδημίας κι έκρηξης τιμών.
Όλα αυτά αποτελούν κόμβους ενός αντικαπιταλιστικού προγράμματος πάλης για τη ζωή και τα δικαιώματα των εργαζομένων, για αποδέσμευση από την ευρω-επιτροπεία και την ΕΕ, τους «νόμους της αγοράς», τη δουλική εξυπηρέτηση του ληστρικού χρέους.
Η πανελλαδική μέρα δράσης ενάντια στην ακρίβεια στις 5 Φλεβάρη, η συγκέντρωση πρωτοβάθμιων σωματείων στις 22 Φλεβάρη, η απεργία στην υγεία στις 23 Φλεβάρη ας είναι τα προμηνύματα της καταιγίδας που έρχεται.
ΠΗΓΗ: Πριν
