To σύνθημα με το οποίο οι συγκεντρωμένοι έκαναν καζούρα στον χουντικό Πέτρο Γαρουφαλιά στην προεκλογική περίοδο του 1974 ακολουθούν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, Τσίπρας και Μητσοτάκης. Και καλά ο Τσίπρας, αντιπολίτευση είναι, ό,τι θέλει λέει. Ο Μητσοτάκης, όμως, ο «συγκροτημένος», ο «εχθρός του λαϊκισμού», πώς έφτασε στο σημείο να τάζει τα πάντα σε όλους; Τρόμαξαν ακόμα και οι συριζαίοι. «Χτες ο κ. Μητσοτάκης προσπάθησε να ντυθεί ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν ξέρω αν του βγήκε καλά», δήλωσε ο Τσίπρας στο πρωινάδικο του Παπαδάκη στον ΑΝΤ1. Και έσπευσε να τον κατηγορήσει ότι είναι αστείο να το κάνει αυτό «αυτός που κυβερνά τέσσερα χρόνια και σε όλα τα κρίσιμα θέματα έχει κάνει χειρότερα τα πράγματα» και πως είναι «θράσος» να λέει τώρα ότι θα φέρει 1.500 ευρώ μισθό.
Είναι προφανές ότι οι εκλογομάγειροι του Μητσοτάκη αλλάζουν το προεκλογικό αφήγημα. Στη θέση της «υπευθυνότητας» και της «τεχνοκρατικής επάρκειας», με τις οποίες κέρδισαν τις εκλογές του 2019, βάζουν μια πρόστυχη υποσχεσιολογία. Ασφαλώς είναι πανικόβλητοι ενόψει των πραγματικών εξελίξεων (και όχι αυτών που δείχνουν τα κατά παραγγελία γκάλοπ). Είναι πανικόβλητοι και προσπαθούν άρον-άρον να φορέσουν στον Μητσοτάκη ένα κοστούμι που τον δείχνει γελοίο. Δεν είναι δυνατόν, αυτός που επί τέσσερα χρόνια δεν είπε λέξη για μισθούς και συντάξεις, ο σκληρός νεοφιλελεύθερος, να παριστάνει ξαφνικά τον… σοσιαλδημοκράτη.
Ο πρωθυπουργικός οικονομικός σύμβουλος Πατέλης, που σκληρό νεοφιλελεύθερο τεχνοκράτη τον λες, αλλά αστέρι της πολιτικής ούτε κατά διάνοια, έγραψε την εξής… μεγαλοφυή παπάρα στο Twitter:
Λες και πουλάει τυρόπιτες και καθησυχάζει τους αδημονούντες πελάτες: «Δυο λεπτά παιδιά, βγαίνουν φρέσκες και ζεστές»! Τέσσερα χρόνια είναι στην κυβέρνηση, υποτίθεται ότι μάζεψαν στο επιτελείο τους «αρίστους», ότι ιδιαίτερα ο πρωθυπουργός είναι μέγας οικονομολόγος και έχει γύρω του διάνοιες της οικονομικής επιστήμης, όπως ο Σκέρτσος, ο Πατέλης, ο Σκυλακάκης, ο Βεσυρόπουλος (τον Σταϊκούρα δεν τον μετράμε γιατί τον έχουν μόνο για να ψήνει καφέδες), και δεν είχαν έτοιμο το οικονομικό πρόγραμμα της επόμενης τετραετίας, που υποτίθεται ότι θα είναι συνέχεια αυτής που εκπνέει;
Προφανή είναι τα πράγματα. Περίμεναν το τελευταίο εικοσαήμερο της προεκλογικής περιόδου για να πετάξουν υποσχέσεις, μπας και τσιμπήσει κανένας απ’ αυτούς που δεν χωνεύουν τον Τσίπρα αλλά είναι διατεθειμένοι να τον ψηφίσουν για ν’ απαλλαγούν από τον Μητσοτάκη.
Οι ίδιες οι υποσχέσεις διακρίνονται από προστυχιά. Λέει π.χ. ο Μητσοτάκης: «Αδιαπραγμάτευτος στόχος: 25% αύξηση των μισθών μέσα στην τετραετία, να πάει ο μέσος μισθός στα 1.500 ευρώ. Και στα 950 ευρώ, τουλάχιστον, ο κατώτατος μισθός». Ακούει ο άλλος το χιλιοπεντακοσάρι κι αν είναι απρόσεκτος ή βιαστικός γουρλώνει τα μάτια. Δεν σκέφτεται ότι ο Μητσοτάκης μίλησε για μέσο μισθό. Δηλαδή, έβαλε μέσα και τα golden boys των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, των τραπεζών, των επιχειρήσεων του δημοσίου, που εμφανίζονται κι αυτά σαν μισθωτοί. Οπότε κάποιοι (πολλοί, όχι λίγοι) θα… βολευτούν με μισθούς του πεντακοσάρικου. Πρόκειται για τον κόσμο της μερικής απασχόλησης.
Κατώτατος μισθός 950 ευρώ. Πότε; Στο τέλος της τετραετίας. Δηλαδή το 2027-2028! Οταν ο κατώτατος μισθός ήταν 751 ευρώ το 2009, δεκαοχτώ χρόνια πριν το τέλος της ιδεατής τετραετίας του Μητσοτάκη. Δεκαοχτώ χρόνια, δυο κατοστάρικα αύξηση. Εντεκα ευρώ το χρόνο. Και χωρίς να λογαριάσουμε τα χρόνια που ο κατώτατος μισθός καταβαραθρώθηκε στα 658 ευρώ (και για τους κάτω των 25 στα 611 ευρώ). Οι γκεμπελίσκοι της νεοδημοκρατικής προπαγάνδας, όμως, ποντάρουν στο 950. Αυτός ο αριθμός θέλουν ν’ ακούγεται, για να είναι μεγαλύτερος από τα 880 του ΣΥΡΙΖΑ.
Θα υπάρξει, είπε, «αύξηση, μετά από πολλά χρόνια, των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων μέσω νέου ενιαίου μισθολογίου την 1/1/24». Τι, πόσο, πώς; Ψηφίστε και αναμείνατε στο τηλέφωνό σας. Μίλησε μόνο για μια «συνολική επιβάρυνση 500 εκατομμύρια ευρώ». Τρέχα γύρευε.
Και νέες αυξήσεις στις συντάξεις το 2024. Πόσο; 3% με 4%. Μιλάμε για πακτωλό. Από τα μπατζάκια των συνταξιούχων θα τρέχουν τα λεφτά. Βέβαια, για κάποιους δε θα υπάρξει και πάλι αύξηση, γιατί θα τη ρουφήξει η «μαύρη τρύπα» της προσωπικής διαφοράς, αλλά μην το κάνουμε και θέμα. Μπορεί να τους δώσει πάλι κάνα φιλανθρωπικό βοήθημα για να μην γκρινιάζουν. Φταίει ο νόμος Κατρούγκαλου φωνάζουν εν χορώ οι δεξιοί. Και γιατί δεν τον καταργήσατε, ρε λεβέντες, την τετραετία που κυβερνάτε; Γιατί δεν υπόσχεστε ότι θα τον καταργήσετε την επόμενη τετραετία;
Χρειάζεται μήπως να θυμίσουμε ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη κατήργησε ακόμη και το επίδομα μέχρι 500 ευρώ, που οι συριζαλήτες είχαν βαφτίσει «13η σύνταξη». Η ΝΔ το ψήφισε όταν ήταν στην αντιπολίτευση και όταν έγινε κυβέρνηση το κατήργησε, υποσχόμενη ότι στη θέση του θα βάλει «κάτι άλλο». Οχι μόνο δεν έβαλε τίποτα, αλλά δεν υπόσχεται τίποτα ούτε για την επόμενη τετραετία!
Ομως, όλη αυτή η κουβέντα περί αυξήσεων σε μισθούς και συντάξεις, με την κουτοπονηριά που περιέχει, είναι και μια κουβέντα άνευ περιεχομένου. Γιατί; Ο ίδιος ο Μητσοτάκης την έθεσε, στην αρχή κιόλας της ομιλίας του, υπό την αίρεση της πορείας της ανάπτυξης: «Η Ελλάδα η οποία αναπτύσσεται, η Ελλάδα η οποία παράγει νέες θέσεις εργασίας, η Ελλάδα η οποία βελτιώνει το εισόδημα όλων των Ελληνίδων και όλων των Ελλήνων. Η ανάπτυξη είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίζεται η οικονομική μας πολιτική. Εάν δεν έχουμε ανάπτυξη, δεν μπορούμε να χρηματοδοτήσουμε το κοινωνικό κράτος, δεν θα έχουμε πόρους για την άμυνα, δεν θα μπορέσουμε να δαπανήσουμε παραπάνω πόρους για την παιδεία, για την υγεία».
Ναι, αλλά θα έχουμε… ορμητική ανάπτυξη. Σ’ έναν παγκόσμιο καπιταλισμό που έχει ξαναμπεί σε κρίση, σε μια ΕΕ που ακροβατεί μεταξύ μηδενικής ανάπτυξης και καπιταλιστικής ύφεσης, ο ελληνικός καπιταλισμός θα είναι κάτι σαν το νησί των μακάρων! Οποιοι θέλουν το πιστεύουν. Οι έγκυροι οικονομολόγοι διεθνώς (αστοί οικονομολόγοι) δεν συμφωνούν, πάντως.
Δεν θα μιλήσουμε εδώ για τον στενό κορσέ που ετοιμάζει η ΕΕ (θα τα πούμε αύριο), αλλά θα σημειώσουμε πως βασικό κριτήριο των νέων δημοσιονομικών κανόνων, στο οποίο συμφωνούν όλα τα ιμπεριαλιστικά κέντρα της Ευρωένωσης, είναι η μείωση του χρέους. Ο Κούλης, βέβαια, τάζει και μείωση του χρέους (αυτό έλειπε, τζάμπα είναι οι εξαγγελίες). Μήπως μπορεί να μας πει, όμως, γιατί τα τέσσερα πρώτα (και πολύ «σφιχτά») χρόνια της κυβέρνησής του το χρέος δεν μειώθηκε καθόλου; Η μικρή μείωση που εμφανίζεται είναι εικονική, καθώς προκύπτει από τον πληθωρισμό του ΑΕΠ.
Με περισσό θράσος ο Μητσοτάκης κομπάζει ότι μείωσε τους φόρους. Πώς τους μείωσε όταν το 2022 εισπράχτηκαν 55,2 δισ. ευρώ φόροι και το αποτέλεσμα ήταν περίπου 5 δισ. ευρώ περισσότερα από το στόχο που είχε τεθεί στον κρατικό προϋπολογισμό; Μόνο ο ΦΠΑ φούσκωσε τα δημόσια ταμεία με 22,5 δισ. ευρώ φόρους, αποτέλεσμα εν πολλοίς της ακρίβειας, τα φορολογικά βάρη της οποίας φορτώθηκαν στον ελληνικό λαό που αποτελεί τη μεγάλη καταναλωτική μάζα.
Ο Μητσοτάκης όταν μιλάει για φόρους αναφέρεται στην άμεση φορολογία και δη στη μείωση της φορολογίας των κερδών και των μεγάλων εισοδημάτων. Από τα περίπου 16 δισ. ευρώ της φορολογίας εισοδήματος το μεγαλύτερο μέρος το πλήρωσαν και πάλι οι εργαζόμενοι, αυτοί που έχουν ένα εισόδημα γύρω στα 1100-1200 ευρώ το μήνα.
Με τον πληθωρισμό και την ακρίβεια το φορολογικό σύστημα έγινε ακόμη πιο άδικο, καθώς οι λαϊκές οικογένειες πληρώνουν περισσότερο ΦΠΑ (που δε φαίνεται καθώς είναι ενσωματωμένος στην τιμή των εμπορευμάτων), με αποτέλεσμα το ποσοστό των έμμεσων φόρων στο σύνολο της της φορολογίας να αυξάνεται.
Νομίζουμε πως δεν χρειάζεται ν’ ασχοληθούμε άλλο με τους «πέντε πυλώνες» του Μητσοτάκη. Θα παραβιάζαμε ανοιχτές θύρες. Να πούμε, για παράδειγμα, για την υγεία, όταν έχουμε πίσω μας το εγκληματικό όργιο της διαχείρισης της πανδημίας του κοροναϊού; Οταν το μόνο που έκανε για τα δημόσια νοσοκομεία ήταν να προωθήσει την ιδιωτικοποίηση, για να περάσουν τα «φιλέτα» στους εμπόρους της Υγείας; Για την παιδεία γράψαμε χωριστά, οπότε κάθε αναφορά εδώ είναι περιττή.
ΠΗΓΗ: Eksegersi.gr
