Ενώ παντού επικρατεί άκρα του τάφου σιωπή, πειθαναγκασμός, καταστολή και πειθαρχία σε μέτρα που τσακίζουν τη δημόσια υγεία, την παιδεία, τις κοινωνικές δομές και εξουδετερώνουν κάθε πιθανότητα αντίστασης, η Γαλλία αντιστέκεται και εφορμά.

200.000 διαδηλωτές στο κέντρο του Παρισιού, σε μια πυκνή και πολύ μαχητική διαδήλωση και χιλιάδες ακόμη σε 70 πόλεις της Γαλλίας, δίνουν σε όλο τον κόσμο μια εικόνα μαχητικής ανυπακοής.

Όλα ξεκίνησαν πριν μερικές μέρες όταν, με τη βία, εκκενώθηκε ο προσφυγικός καταυλισμός στο Σεν Ντενί και 500 Αφγανοί διαδήλωσαν ειρηνικά στο κέντρο του Παρισιού. Η αστυνομική βία δεν είχε προηγούμενο, ξεπερνώντας σε αγριότητα την καταστολή των “κίτρινων γιλέκων” πριν δυο χρόνια. Η βία ήταν τόσο κτηνώδης, ώστε ακόμη και ο συντηρητικός δήμαρχος του Παρισιού αντέδρασε, ενώ ο νέος υπουργός Δημόσιας Τάξης, Νταρμανέν, που ο Μακρόν τον παρουσίασε ως άνθρωπο της “τάξης και της ασφάλειας”, χαρακτήρισε την αστυνομική βία “σοκαριστική”.

Η κτηνωδία αυτή, δεν ήταν καθόλου συμπτωματικό ότι συνέπεσε με την ψήφιση του νέου νόμου περί «της απόλυτης ασφάλειας». Ο νόμος αυτός απαγορεύει τη φωτογράφιση και τη βιντεοσκόπηση αστυνομικών οργάνων κατά την «εκτέλεση υπηρεσίας». Μετατρέπει τη φωτογραφική κάλυψη σε ποινικό αδίκημα «διότι θέτει σε κίνδυνο τη σωματική και ψυχική ακεραιότητα των αστυνομικών οργάνων».

Το νέο ‘αδίκημα’ επισείει ποινή φυλάκισης ενός έτους και χρηματική ποινή ύψους 45.000 ευρώ. Η κτηνώδης αστυνομική βία αποκτά απόλυτη ασυδοσία, οι πολίτες βρίσκονται στο έλεος μιας βαρβαρότητας, η οποία μάλιστα θα εκτελείται στα ‘σκοτεινά’, χωρίς αποδείξεις και μαρτυρίες. Συνταγή της χούντας Πινοσέτ.

Αυτό το καθεστώς της «απόλυτης ασφάλειας» κουμπώνει με τα σφαγιασμένα εργασιακά δικαιώματα, την ισοπεδωμένη δημόσια υγεία, το μπούκωμα των ΜΜΕ και την άγρια φτώχεια.

Το καθεστώς της «απόλυτης ασφάλειας» είναι το μαύρο φάντασμα που πλανιέται πάλι πάνω απ’ όλη την Ευρώπη και δεν απαντιέται με happenings.