Γράφει ο Χρήστος Γαρουνιάτης
Ώστε η Κέρκυρα δεν βγάζει μάγκες! Ώστε «Κερκυραίος και μάγκας δεν γίνεται»! Ώστε ο μέγας «μάγκας» των Ιονίων νήσων είναι ο κ. Θ. Γαλιατσάτος, που «ευτυχώς δεν είναι Κερκυραίος»!
Ώστε γι' αυτό και οι Κερκυραίοι και οι Κερκυραίες και οι άντρες και οι γυναίκες των άλλων Ιονίων νήσων οφείλουμε αυτόν να εκλέξουμε ξανά περιφερειάρχη των Ιονίων νήσων!...
Ο εκπεσμός του συνδυασμού «ΑΝΑΣΑ Capital», όπως εύστοχα αποκαλούν τον συνδυασμό «ΑΝΑΣΑ» ολοένα και περισσότεροι στη βόρεια Κέρκυρα, έφτασε μέχρις αυτό το έσχατο σημείο, αλλά οι δράστες του 2019 το 2023, όταν τους το θυμίζουν άνθρωποι που πριν από λίγους μήνες συμπορεύτηκαν εκλογικά μαζί τους, έχουν το περίσσιο θράσος αμετανόητα να το αρνούνται, αντί να ζητήσουν ταπεινά συγγνώμη.
«Κερκυραίος και μάγκας δεν γίνεται», είχε μπορέσει να γράψει στον κερκυραϊκό ιστότοπο «CorfuPress.com» Κερκυραίος ηγετικός παράγων του «ΑΝΑΣΑ» το 2019 στο περιφερειακό συμβούλιο Ιονίων Νήσων, μπας και προμοτάρει τον μεγάλο «μάγκα» από την αγαπημένη μας Κεφαλονιά κ. Θ. Γαλιατσάτο, με την πολιτεία του οποίου ως περιφερειάρχη Ιονίων Νήσων, τα χρόνια 2015-2019, θα τρίζουν τα κόκαλα εκείνων των ηρωικών ανθρώπων της λεβεντογέννας Κεφαλονιάς που έχουν γράψει αθάνατες σελίδες αντίστασης στους εκάστοτε ισχυρούς, κοινωνικοπολιτικής αξιοπρέπειας και πίστης στις αξίες της Αριστεράς.
Απόλυτη περιφρόνηση!
Αυτό αξίζει στους ποταπούς, γελοίους ισχυρισμούς του είδους αυτού για «μάγκες» και «μη μάγκες» στην Κέρκυρα, στην Κεφαλονιά, στη Ζάκυνθο, στη Λευκάδα, στην Ιθάκη μας. Σε όλους όσοι την ασέβεια στο λαό, την ξετσίπωτη παραπλάνησή του, την ονομάζουν «μαγκιά».
Η Ιστορία θα αδιαφορήσει για τον τόσο πολιτικό εκπεσμό αρχόντων μας...
Θα προσπεράσει αδιάφορα όσους κατάντησαν ακόμα και πολιτικοί «ντίλερ» των πετρελαϊκών κολοσσών στα νησιά μας...
Η Ιστορία θα κρατήσει άλλους πολλούς Ιόνιους πολίτες, που με βαρύ προσωπικό κόστος ή ακόμη και τη ζωή τους αρνήθηκαν να προδώσουν το δίκιο του λαού, να υπηρετήσουν τις επιδιώξεις των οικονομικά και πολιτικά ισχυρών, να ανταλλάξουν την αξιοπρέπειά τους και τις ιδέες τους, να συνθηκολογήσουν, να γίνουν υποχείρια αχρείων, να προσκυνήσουν τα μεγάλα συμφέροντα και να στραφούν εναντίον των συμφερόντων του λαού.
Θα κρατήσει τον Κερκυραίο δάσκαλο Κώστα Χυτήρη, που εκτελέστηκε το 1944 από τους Ναζί στην Καισαριανή με ψηλά το κεφάλι.
Θα κρατήσει τους τρεις Κεφαλονίτες, τον Παντελή Ζησιμάτο, τον Γιώργο Θεοφιλόπουλο, τον Κώστα Τζωρτζάτο, που εκτελέστηκαν μαζί του, χωρίς να λυγίσουν, την ίδια ημέρα.
Θα κρατήσει τον Λευκαδίτη Βασίλη Φίλιππα που επίσης κράτησε μαζί τους ψηλά το κεφάλι και δεν πρόδωσε τον λαό ούτε μπροστά στα πολυβόλα των Ναζί την ημέρα εκείνη στην Καισαριανή.
Θα κρατήσει τον Κερκυραίο αξιωματικό Αλέκο Πρίφτη, που αρνήθηκε τιμές και πλούτη και σκοτώθηκε το 1946 με το όπλο στο χέρι, αρνούμενος να υπηρετήσει την Αδικία.
Θα κρατήσει τον Κερκυραίο αγρότη Νίκο Λούβρο που εκτελέστηκε στην Κεφαλονιά από το μετεμφυλιακό καθεστώς των ισχυρών του πλούτου, για τις ιδέες του, το 1949.
Θα κρατήσει, για να γυρίσουμε λίγο πίσω, τον Κερκυραίο επαναστάτη λογοτέχνη Ντίνο Θεοτόκη, που αρνήθηκε να θέσει τις ικανότητές του στην υπηρεσία είτε του Αυτοκράτορα της Γερμανίας είτε των πλουσιότερων οικογενειών της Κέρκυρας και των άλλων νησιών μας.
Θα κρατήσει, για να γυρίσουμε ακόμα πιο πίσω, τους πρωτοπόρους, πραγματικούς Ριζοσπάστες της Κεφαλονιάς, που δίδαξαν Αρετή σε όλα τα νησιά μας αρνούμενοι να προσκυνήσουν είτε τους ντόπιους είτε τους ξένους εκμεταλλευτές του ιδρώτα των πολιτών των Ιονίων νήσων.
Θα κρατήσει, για να έρθουμε στις μέρες μας, τον Κερκυραίο επιστήμονα Λέοντα Αυδή, που έμεινε πάντα με τον λαό κόντρα στους οικονομικά ισχυρούς και το όνομά του έχει δοθεί σε σχολεία και πλατεία της Αθήνας.
Θα κρατήσει τον Κερκυραίο ξυλουργό Σταύρο Κωνσταντά, που υπέστη τα πάνδεινα από την ομάδα βασανιστών Θεοφιλογιαννάκου επί Χούντας και μέχρι τέλους έμεινε με τον λαό και το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, στο οποίο ανήκαν και έμειναν μέχρι την τελευταία πνοή τους και οι εκτελεσμένοι της Καισαριανής και ο Λ. Αυδής και ο Ν. Λούβρος, όπως και άλλες πολλές ηρωικές μορφές αγωνιστών της Κέρκυρας, της Κεφαλονιάς, της Ζακύνθου, της Λευκάδας, της Ιθάκης.
Η συλλογική μνήμη των Κερκυραίων κρατά, επίσης, τη μνήμη αγωνιστών της Αριστεράς όπως ο Γιώργης Τζήλιος, ο Μεμάς Πρίφτης, ο Βασίλης Άνθης, που αγωνίστηκαν ηρωικά μέσα από τις γραμμές του Κάπα Κάπα Έψιλον και δεν έγιναν απολογητές και όργανα του άδικου συστήματος, δεν επωφελήθηκαν από αυτό και δεν τάχθηκαν με τον Πλούτο ούτε όταν επέλεξαν διαφορετικούς πολιτικούς χώρους - κόμματα με αριστερές καταβολές, αναζητώντας διαφορετικούς δρόμους για τη δικαίωση του λαού.
Δεν θα κρατήσει η συλλογική μνήμη του λαού των Ιονίων νήσων και θα αδιαφορήσει η Ιστορία για όσους αποτελούν μόνο καρικατούσες εκείνων των ηρωικών μορφών του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και γενικότερα της Αριστεράς στα Ιόνια νησιά μας.
Θα κρατήσει η συλλογική μνήμη μας στα νησιά μας όλους τους αγωνιστές μας που κράτησαν καθαρό το μέτωπο, δεν εξυπηρέτησαν τις επιδιώξεις της οικονομικής ολιγαρχίας, έμειναν με τον λαό και υπερασπιζόμενοι το δίκιο του συγκρούστηκαν με όσους έπρεπε. Όλους εκείνους που δεν πρόδωσαν την εμπιστοσύνη του λαού μας όταν εκλέχτηκαν σε κάθε λογής αξιώματα.
Θα κρατήσει τους αγώνες του λαού μας για την κοινωνική πρόοδο, ενάντια στους προσκυνημένους στα μεγάλα συμφέροντα.
Η Κερκυραία Αλεξάνδρα Μπαλού - που τον Μάιο του 2017, όταν πολλοί «μάγκες» στο περιφερειακό συμβούλιο Αττικής έκαναν ότι δεν έβλεπαν, είχε το θάρρος να σηκωθεί και να ζητήσει τον λόγο από τον υπερδεξιό Θ. Τζήμερο που ανενόχλητος μπροστά στα μάτια τους έσκιζε απεργιακές αφίσες των εργαζομένων- έχει πει κι ετούτα τα λόγια, μεταξύ άλλων, μιλώντας για το brand name των νησιών μας και την ταυτότητα της «Λαϊκής Συσπείρωσης Ιονίων Νήσων»:
Η ταυτότητά μας είναι ο αγώνας των Ριζοσπαστών μας εναντίον του ραγιαδισμού, της υποταγής και των προσκυνημένων σε ξένους και ντόπιους δυνάστες κι εκμεταλλευτές.
Είναι το γεγονός ότι πρώτα στα νησιά μας στον ελληνικό χώρο, από τη δεκαετία του 1860 κιόλας, συνάντησε ευμενείς κριτικές η νέα θεωρία για τη νέα κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Είναι η περήφανη άρνηση των αλυσοδεμένων ανθρώπων στις φυλακές και στα άλλα μπουντρούμια και στους τόπους εκτελέσεων στα νησιά μας, τον περασμένον αιώνα, ν' απαρνηθούν το δίκιο του λαού.
Είναι ότι στα μέρη μας γεννήθηκε και γαλουχήθηκε ο άνθρωπος που σάλπισε πρώτος την Αντίσταση στους Ναζί στην Αθήνα το 1941.
Είναι οι αγώνες του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στα νησιά μας, οι εκτελεσμένοι μας, οι εξορισμένοι μας, ο αγώνας του λαού μας για την Ειρήνη, εναντίον του φασισμού, για τη φιλία των λαών.
Είναι οι αγώνες σήμερα των ξενοδοχοϋπαλλήλων μας και όλων των βιοπαλαιστών, των μισθωτών, των αυτοαπασχολούμενων, που δίνουν τη μάχη στα νησιά μας για να εξασφαλίσουν τα στοιχειώδη.
Η δική μας ταυτότητα είναι οι αγώνες του λαού μας, είναι όλοι οι εργαζόμενοι στο Ιόνιο, είναι όλη πραγματικά αυτή η Ιστορία που μας έρχεται από παλιά και εμείς έχουμε το χρέος, την ευθύνη, να την πάμε ακόμη μακρύτερα, να την παραδώσουμε στη νέα γενιά ανοίγοντας μαζί της έναν δρόμο προόδου εναντίον της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Στην πόλη της Κέρκυρας, ας γνωρίζουν οι κύριοι του «ΑΝΑΣΑ Capital», μένει άσβεστη η μνήμη του ανθρώπου που μεγάλωσε εκεί, ήταν λιμενεργάτης εκεί και «σάλπισε πρώτος την Αντίσταση στους Ναζί στην Αθήνα το 1941», όπως η Αλεξάνδρα Μπαλού είπε γι' αυτόν, χωρίς να αναφέρει το όνομά του, μιλώντας για την ταυτότητά μας στα Ιόνια νησιά.
Είναι ο Σπύρος Καλοδίκης, ήρωας που τίμησε με τη λεβεντιά του τις καλύτερες αγωνιστικές παραδόσεις όλων χωρίς εξαίρεση των Ιονίων νήσων μας.
Είναι αυτός που ενώ τα τανκς των Ναζί προχωρούσαν προς την Ακρόπολη, οργάνωσε διαδήλωση στην πλατεία Ομόνοιας, κηρύσσοντας την Εθνική Αντίσταση με τα συνθήματα «Όπλα στο λαό», «Αντίσταση στους επιδρομείς».
Ο ίδιος πρωταγωνίστησε, εκ μέρους των κομμουνιστών της Αθήνας, στην οργάνωση των παλλαϊκών συλλαλητηρίων που ακολούθησαν το 1943 και το 1944 στην κατεχόμενη Αθήνα, ενάντια στην πολιτική επιστράτευση και την κάθοδο των Βουλγάρων φασιστών στη Μακεδονία. Έμεινε στην Ιστορία ως ο πιο φλογερός, ο πιο δραστήριος κι ο πιο αποτελεσματικός οργανωτής των αγώνων της εργατικής τάξης της πρωτεύουσας την περίοδο της Κατοχής.
Είχε συλληφθεί από τη μεταξική δικτατορία στην Κέρκυρα τον Απρίλιο του 1938 και είχε εξοριστεί στην Ακροναυπλία. Τον Ιούλιο του 1940 δραπέτευσε από τον Άη Στράτη, πήγε στην Αθήνα και πρωταγωνίστησε στην ανασυγκρότηση της Οργάνωσης Αθήνας του ΚΚΕ.
Συνδύαζε την επαναστατική έξαρση και την επτανησιακή φινέτσα και ευγένεια, έγραψαν γι' αυτόν.
Δολοφονήθηκε πισώπλατα το 1947 από συνεργάτη της Ασφάλειας σε δρόμο της Λάρισας, όπου λόγω της μεγάλης αφοβιάς του και των άλλων ικανοτήτων του είχε σταλεί από την ηγεσία του ΚΚΕ για να καθοδηγήσει τον αγώνα εναντίον του μεταπολεμικού παρακράτους, που σκόρπιζε τον τρόμο στη Θεσσαλία. Αιμορραγώντας και θέλοντας να μαθευτεί η σύλληψή του για να μην τον εξαφανίσουν, όπως έγινε με άλλους συντρόφους του, φώναξε δυνατά: «Πατριώτες, είμαι ο Σπύρος Καλοδίκης, Γραμματέας της Οργάνωσης του ΚΚΕ». Επίσης, πρόλαβε να φωνάξει «Ζήτω το ΚΚΕ». Ετοιμοθάνατος, μπόρεσε να καταπιεί χαρτάκια με σημειώσεις του, για να μην πέσουν στα χέρια του εχθρού.
Να λίγα λόγια απ' όσα είχε γράψει για τον Καλοδίκη ο Κεφαλονίτης αντιστασιακός δημοσιογράφος Νίκος Καραντηνός: «Είναι μόλις 18 χρόνων, που γίνεται μέλος του ΚΚΕ και από τότε θα παλέψει ως την ύστατη πνοή της ζωής του. Ο Σπύρος Καλοδίκης, όπως κι εκατοντάδες άλλοι κομμουνιστές, πάλευαν τη φυματίωση, αλλά και βρίσκονταν όρθιοι πάντα στο μετερίζι του Αγώνα».
Αυτά φτάνουν...
Ή να θυμηθούμε επίσης πόσο ωραία προεκλογικά το 2019 διαφημίζονταν τα «μάγκικα» ΕΛΠΕ εν ονόματι χορηγίας στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, η οποία μετά τις εκλογές δεν ξανακούστηκε;
Κι αυτή η εικόνα, ακόμα. Ο Κεφαλονίτης εκτελεσμένος στην Καισαριανή Παντελής Ζησιμάτος.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΑΡΟΥΝΙΑΤΗΣ
