Για τις επικίνδυνες συνθήκες στα μονοθέσια και ολοήμερα νηπιαγωγεία
Συναδέλφισσες/οι, για την επιτακτική η ανάγκη να στηρίζεται η/ο νηπιαγωγός κυρίως στα μονοθέσια νηπιαγωγεία και στο ολοήμερο πρόγραμμα όπου ένας άνθρωπος είναι μόνος κι έχει την ευθύνη όχι μόνο για το παιδαγωγικό κομμάτι αλλά και για τη σωματική ακεραιότητα έως και 25 παιδιών το έχουμε χύσει τόνους μελάνι. Παρ όλα αυτά το Υπουργείο έχει χρήματα για τον ψηφιακό μετασχηματισμό του σχολείου αλλά δεν έχει για το διορισμό προσωπικού για την ασφάλεια των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Μιλάει ανερυθρίαστα για αξιολόγηση όταν πολύ καλά γνωρίζει ότι το σχολείο στέκεται όρθιο από τις υπερβάλλουσες προσπάθειες των εκπαιδευτικών. Τολμά να καταπατά το νόμο και να κρατά δόκιμους τους εκπαιδευτικούς που έχουν κλείσει διετία ζώντας σε μια δική του πραγματικότητα έξω από το νόμο και το δίκιο.
Συναδέλφισσες/οι, η τραγική περίπτωση της νηπιαγωγού στον Πύργο που λιποθύμησε ενώ δεν υπήρχε άλλη νηπιαγωγός ή βοηθητικό προσωπικό έφερε στην επιφάνεια την ανάγκη αυτή και την έκανε γνωστή και στην υπόλοιπη, πέραν των εκπαιδευτικών, κοινωνία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση υπήρξε μεγάλος κίνδυνος για την ίδια τη συνάδελφο που έμεινε αβοήθητη αλλά και για τα παιδιά που μόνα και σοκαρισμένα όπως αναφέρουν τα ρεπορτάζ έκλαιγαν χωρίς να καταλαβαίνουν τι συμβαίνει…
Με τον ίδιο τρόπο περίπτωση που αυτή τη φορά αφορούσε παιδί στο Αιγάλεω, θα κατάληγε σε τραγωδία. Αν το περιστατικό που ήταν πολύ δύσκολο δεν γινόταν το πρωί που λειτουργούν πολλά τμήματα και οι νηπιαγωγοί κατάφεραν να συνεργαστούν και να το αντιμετωπίσουν, τα αποτελέσματα θα ήταν τραγικά. Δε θέλουμε να σκεφτούμε τι θα συνέβαινε αν το ίδιο παιδί βρισκόταν στο απογευματινό τμήμα που υπάρχει μια νηπιαγωγός τη στιγμή που έπρεπε να γίνουν μια ακολουθία πραγμάτων που είναι αδύνατον να τα κάνει ένας άνθρωπος. Να τρέξει στο παιδί που χτύπησε, να προσέχει τα άλλα παιδιά, να αρχίσει να ψάχνει τηλέφωνο για να ενημερώσει τους γονείς; Δεν θέλουμε να σκεφτούμε τι μπορεί να γίνει όταν τα αδιάγνωστα νοσήματα μαθητών και εκπαιδευτικών πρέπει την κρίσιμη στιγμή να τα αντιμετωπίσει ένας άνθρωπος μόνος του
Επί πλέον αδυνατούμε να καταλάβουμε γιατί τα παιδιά που έχουν παράλληλη στήριξη, όταν δηλαδή το ΚΕΔΑΣΥ έχει διαγνώσει-προτείνει να στηρίζονται τα παιδιά κατά την παραμονή τους στο σχολείο, αυτό γίνεται μόνο το πρωί και ξαφνικά στην απογευματινή βάρδια μεταμορφώνονται και μπορούν να μένουν αστήριχτα, όσον δε, αφορά το νηπιαγωγείο με έναν εκπαιδευτικό.
Για να μη θρηνήσουμε θύματα είτε αυτά είναι παιδιά είτε είναι εκπαιδευτικοί κανείς/καμιά στο σχολείο μόνος/μόνη.
Συνεχίζουμε τις κοινές διεκδικήσεις με τις Ενώσεις Γονέων για την αντιμετώπιση των προβλημάτων ασφάλειας των παιδιών και απαιτούμε το Υπουργείο να φροντίσει την ασφάλεια και την υγεία των παιδιών και των εκπαιδευτικών.
- Κανένα σχολείο μονοθέσιο.Μικρός αριθμός παιδιών στο τμήμα ώστε όλα τα σχολεία να είναι 2θέσια.
- Ακόμαμικρότερος αριθμός παιδιών στο τμήμα στο ολοήμερο πρόγραμμα, έτσι ώστε όλα τα ολοήμερα να είναι διπλά.
- Στην περίπτωση που δεν μπορεί να δημιουργηθεί δεύτερο ολοήμερο τμήμα να υπάρχει δεύτερος εκπαιδευτικός στο ίδιο.Κανένας εκπαιδευτικός μόνος του στα σχολεία
- Υποστήριξη ΟΛΩΝ των παιδιών που χρειάζονται και το απόγευμα (ΠΣ-ΕΒΠ- νοσηλευτή)
Οι νηπιαγωγοί ζουν εργασιακή εξουθένωση με 30 διδακτικές ώρες χωρίς διάλειμμα με πλήθος δυσκολιών σε ένα σχολείο που γίνεται γραφειοκρατικό και αβίωτο, με τον όγκο των διοικητικών καθηκόντων που έχει επιβληθεί στις/στους προϊσταμένες/νους ακόμα κι αν αυτές/οι δεν το έχουν επιλέξει.
