Πριν τεσσεράμισι χρόνια δημιουργήθηκε η Πορεία προς το Βοριά, μια κίνηση πολιτών από τη βόρεια Κέρκυρα, η οποία πήρε τη μορφή Δημοτικής Παράταξης σε μια σχετικά ευνοϊκή συγκυρία λόγω του τότε εκλογικού νόμου που ευνοούσε την εκπροσώπηση σχημάτων χωρίς κεντρικές πολιτικές αναφορές και αντίστοιχους μηχανισμούς στήριξης.
Ο νέος νόμος Βορίδη για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, όχι μόνο καταργεί στην πράξη αυτή τη δυνατότητα, αλλά με την ενισχυμένη αναλογική καθιστά πλέον εντελώς διακοσμητικό το ρόλο των παρατάξεων πλην αυτών που θα αναλάβουν την τοπική εξουσία. Και κάτι ακόμα χειρότερο, η υποχρεωτική συμμετοχή των τοπικών συμβουλίων στα ψηφοδέλτια των κεντρικών παρατάξεων είναι καταστροφική για τη συνοχή των τοπικών κοινωνιών αλλά και αναγκάζει την πλειοψηφία των τοπικών συμβουλίων να γίνουν από διεκδικητές υποτελείς στους δημάρχους με τους οποίους θα έχουν εκλεγεί.

Σε αυτές τις συνθήκες, σε συνδυασμό με τα «φαβορί» που φαίνεται να επικρατούν καθώς και με την ύπαρξη μιας ακρονεοφιλελεύθερης δεξιάς κυβέρνησης, με τις τοπικές αρχές να είναι δεμένες στις επιλογές που θα αφορούν τον τόπο μας, το μέλλον προβλέπεται δυσοίωνο. Ολόκληρο το νησί της Κέρκυρας πιέζεται διαρκώς από την αδηφάγα μεγέθυνση της τουριστικής βιομηχανίας. Μια μεγέθυνση που όσο επεκτείνεται τόσο περισσότερο κρατάει για λογαριασμό της το οικονομικό όφελος με τους μικρούς επαγγελματίες της αγοράς, όχι μόνο να επιβιώνουν οριακά αλλά (και εξ αιτίας αυτού) να αποδέχονται την κατάσταση μπρος στην ψευδαίσθηση ότι θα επιβιώσουν από τα «ψίχουλα» που πέφτουν. Από την άλλη, αυτή η μεγέθυνση καταναλώνει όλο και περισσότερους πόρους, νερό, υποδομές αφήνοντας ένα μη διαχειρίσιμο αποτύπωμα. Στην τετραετία που πέρασε δε λύθηκε ΚΑΝΕΝΑ από τα μεγάλα προβλήματα στο νησί. Τα σκουπίδια δεν τα βλέπουμε, γιατί τα πετάμε στην «πόρτα του γείτονα». Το οδικό δίκτυο είναι σε τραγική κατάσταση. Τα μπαλώματα που γίνονται παραμονές εκλογών είναι όχι απλώς ανεπαρκή αλλά και προσβλητικά για τους δημότες, ακριβώς εξαιτίας της χρονικής στιγμής που γίνονται. Η μεγαλύτερη ποσότητα του νερού χάνεται στις διαρροές του δικτύου αλλά και στις «διαρροές» λόγω έλλειψης υδρομέτρησης, ιδιαίτερα στους μεγάλους καταναλωτές που οι τοπικές αρχές για διάφορους λόγους δεν τους «ακουμπάνε». Μια πραγματικά βιώσιμη προοπτική, για όσους εννοούν ειλικρινά τη βιωσιμότητα, θα ήταν η υιοθέτηση της αρχής: Η ΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΩΣ ΜΕΤΡΟ ΤΗΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΜΕΓΕΘΥΝΣΗΣ. Όλες οι άλλες μεγαλεπήβολες προτάσεις πέρα από ανεδαφικές που παραπέμπουν τη λύση σε ένα απώτερο μέλλον είναι και πολιτικά παρεξηγήσιμες.

Η εμπειρία μας από τη συμμετοχή στο Δημοτικό Συμβούλιο τα τέσσερα αυτά χρόνια σε συνδυασμό με τις πολιτικές συγκυρίες δε μας αφήνουν ελπίδες ότι θα λυθούν τα προβλήματα μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Το πιο πιθανό είναι να συμβεί το αντίθετο. Θεωρούμε ότι είναι απόλυτα απαραίτητη η συμμετοχή των πολιτών, των συλλογικοτήτων, μαζί με τις αγωνιστικές δυνάμεις που θα έχουν εκπροσώπηση στα αυτοδιοικητικά όργανα για αγωνιστικές διεκδικήσεις και προτάσεις.
Δανειστήκαμε το όνομα και τον υπότιτλο της παράταξής μας από το στίχο «τραβέρσο ανάποδο πορεία προς το βοριά». Τραβέρσο ανάποδο είναι η: η μέγιστη δυνατή κόντρα (λοξή με την μικρότερη δυνατή γωνία πλεύσης) στον άνεμο πορεία & ταχύτητα (όρτσα) του σκάφους με το κύμα στην μάσκα του (παρειές). Η Πορεία δε συμμετέχει πλέον στις δημοτικές εκλογές. Η παρουσία της όμως με τη «μικρότερη δυνατή γωνία πλεύσης κόντρα στον άνεμο» θα συνεχίσει να υπάρχει ως κίνηση πολιτών μαζί και δίπλα στην τοπική κοινωνία.