Στην πρωτεύουσα του γνωστού μας μακρινού-πολύ μακρινού νησιού (0 μοίρες γεωγραφικό μήκος και 90 μοίρες βόρειο πλάτος) βρίσκεται μια πλατεία με έκταση κάπου 20 στρέμματα.
Τα παμπάλαια χρόνια εκεί γίνονταν στρατιωτικές ασκήσεις, παίζονταν ένα περίεργο παιγνίδι με … πάτες λέει, γίνονταν μετά γυμναστικές επιδείξεις των σχολείων και όταν πλήθυναν τα ΙΧ τα πάρκαραν εκεί. Αργότερα που στο μακρινό-πολύ μακρινό νησί πλάκωσε τουρισμός, στα 5 από τα 20 στρέμματα της πλατείας πάρκαραν ΙΧ ντόπιων και τουριστών τουρλού, δηλαδή όποιος προλάβαινε τον Κύριο έβλεπε.
Πριν λίγα χρόνια ο Κυβερνήτης όρισε με το έτσι γουστάρω ότι όποιος παρκάρει εκεί, ντόπιος ή ξένος θα πληρώνει. Διαμαρτυρίες από τους υπηκόους της περιοχής που αναγκάζονταν να παρκάρουν ακόμα και δύο χιλιόμετρα από τα σπίτια τους και ζήταγαν να έχουν δικαίωμα να μην πληρώνουν και αφήνουν στην πλατεία τα ΙΧ τους δεν έπιασαν τοπο μια και ο Κυβερνήτης δεν χαμπάριαζε. Τους ξέκοψε ότι τσάμπα δεν έχει και οποιανού δεν αρέσει να μετακομίσει. Τέτοια ωραία γίνονταν και λέγονταν.
Έλα όμως που κάποιος «περίεργος» σκάλισε την όλη ιστορία και ανακάλυψε ότι η μετατροπή της πλατείας σε πάρκινγκ με πληρωμή ήταν παράνομη. Καταγγελίες του χαμού έγιναν αλλά καμιανού δεν ίδρωσε το αυτί. Βγήκε βέβαια ένας εκλεγμένος ουφιτσιάλος και ψέλισε χαμογελαστά ότι ναι δεν έχει εκδοθεί άδεια και θα δούμε, αλλά εδώ και πάνω από ενάμιση χρόνο η κατάσταση είναι στο θα δούμε (στο μακρινό-πολύ μακρινό νησί εννοούμε όλα αυτά).
Πέρα από την άδεια, η μοναδική είσοδος-έξοδος (υπάρχει άλλη μία έξοδος μόνο) στο πάρκινγκ είναι κίνδυνος θάνατος μια και είναι τόσο έξυπνα σχεδιασμένη που οι πορείες εισερχόμενου και εξερχόμενου … διασταυρώνονται.
Πάντως το … στόρι συνεχίζεται και με το νέο Κυβερνήτη του μακρινού-πολύ μακρινού νησιού ο οποίος γράφει κανονικά (από ότι τουλάχιστον λέει ο εκεί ανταποκριτής μας) τη μη ύπαρξη άδειας (προφανώς «l’ etat c’ est moi»). Το αντίστοιχο εκεί Τμήμα Συγκοινωνιών (ή ότι άλλο υπάρχει) ομοίως γράφει … με στυλό διαρκείας και γενικά επικρατεί στο μακρινό-πολύ μακρινό νησί μια πολύ ωραία και ευχάριστη ατμόσφαιρα (ξέρετε… με καντήλια και λειτουργίες σε απλή δημοτική).
Γενικά η κατάσταση στο μακρινό-πολύ μακρινό νησί δεν είναι καθόλου ευχάριστη σε κανένα επίπεδο, ο Κυβερνήτης το έχει δίπορτο και πάει καθημερινά στο χωριό του για να ηρεμήσει, οι κάτοικοι είναι στην ατμόσφαιρα που λέγαμε πριν, οι νταπαντουπάδες ψιλοξεσαλώνουν και τα καρεκλοτράπεζα κοντεύουν να μπούνε και στα σπίτια των κατοίκων που έχουν απομείνει.
Ευτυχώς ο νέος Κυβερνήτης θα φρόντιζε για την πόλη.
Σκεφτείτε να μην φρόντιζε όμως!!!
Αυτά και αναμένονται νεότερα από τον ανταποκριτή μας στο γνωστό-γνωστότατο, μακρινό-πολύ μακρινό νησί.
Προς το παρόν, τονίζουμε για μία ακόμα φορά ότι κάθε ομοιότητα των παραπάνω καταστάσεων με πιθανές γνωστές και χωροχρονικά οπουδήποτε, είναι τελείως συμπτωματική και οποιοσδήποτε πιστεύει περί του αντιθέτου δέον όπως θεωρηθεί κατακριτέος και ουτιδανός.
ΠΗΓΗ: «Στη χώρα των Φαιάκων».
